فقر و اختلاف طبقاتی

رامین نخستین انصاری ‪-‬ به نظر می‌رسد با انتخابات ریاست جمهوری در کشور که نقطه عطفی در راستای یک دست شدن مراکز قدرت برای برپایی یک حکمرانی مناسب در کشور داشت، ولی نگرانی‌های عمیق از وضعیت اقتصادی در کشورهمچنان پابرجاست. فقر و تبعیض وبی عدالتی‌های اقتصادی در حال افزایش و متاسفانه جغرافیای این نابرابری‌ها نیز در حال گسترش است. مشکلات اقتصادی از قبیل بیکاری و تورم و گرانی و درآمد ناچیز اکثریت مردم و اختلاف طبقاتی جامعه را دچار نوعی بن‌بست و آشفتگی روحی و روانی کرده است که اثرات زیان بار آن بر هیچ کس
پوشیده نیست وبرای بسیاری از مردم قانع کننده
به نظر نمی‌رسد اقلیت کوچکی از افراد جامعه از منابع مالی فراوانی برخوردارباشند و آنچه جامعه را بیشتر آزرده خاطر می‌کند
وجود نگرش و تفکر و رفتار و شعارهای پوپولیستی در جامعه است. به هر حال فقر و نابرابری باعث آسیب پذیری جامعه شده است و امروز هیچ نشانه‌ای از اراده و برنامه و طرح برای تقویت معیشت عموم مردم


دیده نمی‌شود. تقویت معیشت مردم با توسعه زیر ساخت‌ها و اشتغال زایی و ارائه خدمات اجتماعی و متوقف کردن تورم و گرانی و
در حوزه سیاسی توجه به برجام و رفع تحریم‌های ایالات متحده امریکا امکان پذیر است. تقویت معیشت مردم ارتباط مستقیم با ایجاد دارایی‌های انسانی و اجتماعی و سیاسی و مالی و طبیعی نیز دارد. دارایی‌ها از طریق دسترسی بهتر به منابع ایجاد ظرفیت در تمامی حوزه‌های اقتصادی و اجتماعی می‌کند و از استرس و آسیب پذیری جامعه جلوگیری می‌کند ولی به دلیل نابرابری و تبعیض این دارایی‌ها به تنهایی در اختیار افرادی خاص قرار گرفته است و تبعات این رویکرد افزایش فقر و اختلاف طبقاتی است و این امر مهم پیامی روشن به جامعه سیاسی است. باید تحولات سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی را به سمتی هدایت کرد که منجر به رفع چالش‌های پیش روی مردم باشد.