نگاهی به سالمند آزاری

مجید ابهری‪-‬ تا حالا کودک آزاری سهم قابل توجهی در میان ناهنجاری‌های اجتماعی داشت و عاطفه اجتماعی بارها وبه دفعات مختلف از رهگذر این ناهنجاری رفتاری آسیب دیده است. با این وجود، هنوز در گوشه و کنار کشور این فجایع غیر انسانی رخ می‌دهد.اما این بار دیگر حرف از کودک آزاری و حواشی
تلخ آن نیست، بلکه اینجا قربانی سالمندان هستند. سالمند آزاری پدیده جدیدی نیست اما افزایش آن وآشکار گشتن آن نوعی آسیب است که عمری بیش از دو یا سه دهه ندارد. بهانه نوشتن این مقاله آزار پیرمردی در خانه سالمندان بروجرد است که موجی از تاسف و انزجار را در میان مردم گسترده کرده است. َالبته بر اساس اظهارات برخی از مدیران ذیربط، فیلم متعلق به سال پیش می‌باشد. اما در این مورد اصلا موضوع زمان ومکان اهمیتی ندارد آنچه که باید مورد توجه ویژه همه ما به خصوص متولیان اینگونه امور وسازمان‌های مربوطه می‌باشد این است که:
- برای سالمندان هیچ جا بهتر،امن‌تر وراحتتر از خانه خود وفرزندان نمی‌باشد.
- متاسفانه به خاطر تغییر سبک زندگی تحت تاثیر عوامل مختلف، برخی از فرزندان، پیری وبیماری وناتوانی پدر یا مادر را بهانه انجام این حرکت غیر اخلاقی کرده و آنها را به خانه سالمندان می‌سپارند.


-اکثر پرستاران وخدمتگزاران در اینگونه مراکز به علت محدودیت وکمبود بودجه دارای حقوق‌های ناچیز می‌باشند به همین دلیل ساده، اغلب از بین افراد فاقد تحصیلات مرتبط یا تخصص مفید انتخاب گشته که نحوه رفتار با سالمندان را بلد نیستند.
- هزینه‌های سنگین برخی از مراکز خصوصی و دشواری پذیرش در مراکز دولتی موجب ظهور مراکز خصوصی با شرایط گفته شده می‌گردد.
- بیماری‌های حرکتی مثل سکته و ام.اس بسیاری از سالمندان را معلول کرده که پرستاری از آنها دوچندان دشوارتر می‌گردد.
- دوری از خانه و فرزندان ونوه‌ها تغذیه نامناسب رفتارهای خشن وسخت (در حالیکه سالمندان در این مقطع نیاز به محبت ونوازش مضاعف دارند.) فشار روحی بسیاری را به سالمندان وارد می‌کند.حمایت مالی و خدمات بهداشتی از خانواده‌هایی که دارای پدر
یا مادر سالمند وبیمار می‌باشند.
-اعزام پزشک یا مددکار به منزل افرادیکه دارای عضو سالمند می‌باشند.
به هر حال اینگونه افراد جزو سرمایه‌های ملی و ذخایر اجتماعی و فرهنگی بوده ودر اکثریت کشورها برنامه‌های ویژه‌ای برای آنها در زمینه‌های درمانی وتفریحی و گردشگری‌های سیاحتی و زیارتی به‌اجرا درمی آورند. سرکشی ونظارت مستمر به اینگونه مراکز عامل اصلی ومهمی در کاهش وپیشگیری از حوادث تلخ مشابه خواهد بود.