روزنامه خراسان
1400/08/03
اردوغان در منگنه!
«اردوغان سالها پیش گفته بود شکست در انتخابات شهرداری بهمعنای شکست در مجلس و دولت است؛ او بهخوبی میداند چه سرنوشتی در پیش دارد. ما فعلا نظارهگر هستیم تا موعد رقابت حقیقی در انتخابات فرا برسد.» این ها بخشی از سخنان اخیر اکرم امام اوغلو، شهردار جدید استانبول است؛ مردی که گفته میشود رقیب اصلی اردوغان در انتخابات ریاستجمهوری سال ۲۰۲۳ خواهد بود. او به روشنی از بحران این روزهای ترکیه سخن گفته که نشانههای آن در تمامی حوزهها، ازسیاست خارجی گرفته تا اقتصاد، امنیت و ثبات داخلی نمایان شده است. اردوغان پس از وقوع کودتای نافرجام 15 جولای 2016 که بر اساس گزارشهای امنیتی، کشورهای اروپایی و آمریکا حامی آن بودند، سیاست نزدیکی به شرق را در دستور کار قرار داد. در همین راستا شاهد نزدیک شدن فزاینده ترکیه به کشورهای روسیه و چین بودیم. حتی آنکارا تحت ریاست اردوغان، در مناسبات با متحدان منطقهای آمریکا در غرب آسیا و شمال آفریقا دچار تنش شد. خرید سامانه اس 400، دشمنی سرسختانه با کردهای سوریه به عنوان متحدان آمریکا، افزایش سطح تنشها با یونان، مصر و رژیم صهیونیستی و تلاش برای حضور گسترده در دریای مدیترانه، همگی از جمله سیاستهایی بودند که عملا آنکارا را از حلقه متحدان غرب خارج کرد. با وجود این، مشکلات اقتصادی ترکیه و ناکامی نسبی اردوغان در سیاست نگاه به شرق، در چند ماه گذشته بار دیگر او را به سوی تعدیل در نگاه به شرق و تلاش برای نزدیکی به غرب سوق داد. پول ملی ترکیه نیز که یکی از باثباتترین ارزهای منطقه غرب آسیا به حساب میآمد، ظرف سه سال گذشته درگیر تلاطم و بحران شد. ارزش هر دلار در بازارهای آنکارا و استانبول به بیش از ۹ هزار و ۶۰۰ لیر افزایش یافته است. این در حالی است که براساس پیشبینی روزنامه جمهوریت، دلار به زودی مرز ۱۰ هزار لیر را هم پشت سر خواهد گذاشت. به نوشته فایننشال تایمز، شاخص تورم ترکیه نیز حالا به چهار برابر تورم هدف بانک مرکزی ترکیه رسیده است اما نکته این جاست که طبق نظر کارشناسان، کاهش ارزش واحد پول ملی ترکیه، پیش از آن که یک اتفاق اقتصادی و مرتبط با تحولات بازارهای جهان و منطقه باشد، یک موضوع سیاسی و مرتبط با بسیاری از مسائل داخلی این کشور و سیاستهای حزب عدالت و توسعه است. در چنین شرایطی اردوغان رویکرد تنشزدایی با اروپا و آمریکا را در دستور کار قرار داد که عملا نتیجهای به همراه نداشت. رفتارهای جدید اتحادیه اروپا نیز نشان دهنده این موضوع است که اروپا به شدت خواهان پایان کار رجب طیب اردوغان است، به گونهای که به تازگی وزیران خارجه اتحادیه اروپا تصمیم گرفتهاند در صورت ادامه اقدامات تحریک کننده ترکیه علیه قبرس، این کشور را تحریم کنند. همچنین، احتمال اعمال تحریم ترکیه از سوی دولت جو بایدن در آمریکا نیز بسیار محتمل است. به نظر میرسد این تحریمها با هدف ضدیت با اردوغان و تلاش برای تضعیف فزاینده اقتصاد ترکیه در دستور کار قرار میگیرد و نشان دهنده شکست کامل سیاستهای اردوغان در بازگشت به سوی غرب است. شاخص مقبولیت اردوغان در جامعه ترکیه به پایین ترین میزان آن در طول زمامداری وی رسیده است اما اردوغان که در بندبازی سیاسی زبده است این بار به چه ترفندی دست خواهد زد؟ با نگاهی به ویژگی شخصیتی اردوغان، باید گفت او بیشتر اهل سخنرانی و حرافی است و اکثر سخنان او جدی، عمیق و دقیق نیست. بنابراین باید در قضاوت راجع به کلماتی که به کار برده است، به این ویژگی ها توجه داشته باشیم. البته این به معنای آن نیست که باید سخنان جنجال آفرین او را نادیده بگیریم و فقط به حساب احساساتی شدنش بگذاریم اما او عموما و در مواقع بروز تنگناهای داخلی، با ایجاد یک بحران سیاسی در مواجهه با دولت خارجی، به انحراف افکار عمومی می پردازد و به ناگاه در یک چرخش غیرمنتظره، از موضع اولیه خود عقب نشینی می کند. شاید به این دلیل است که در تازهترین سخنرانی خود مقابل اعضای حزب عدالت و توسعه، سفیران ۱۰ کشور غربی را تهدید به اخراج از ترکیه کرد. او چند روز قبل نیز با بزرگ نمایی قدرت رژیم صهیونیستی، تلویحا مدعی شده بود که جمهوری اسلامی ایران توان رویارویی با آذربایجان را ندارد. به نظر می رسد اردوغان با استفاده از این حربه ها قصد انحراف افکار عمومی کشورش از مشکلات اقتصادی و ناتوانی خود در اصلاح امور را دارد و در عین حال می خواهد وجهه خود به عنوان «بزرگ» در میان کشورهای اسلامی و ترک زبان را که می تواند در مقابل کشورهای قدرتمند ایستادگی کند به نمایش بگذارد. بیماری او هم مزید بر علت شده و برخی رفتارهای او را باید در این زمینه تحلیل کرد. اگر این حربه های او اثربخش نباشد و نتواند افکار عمومی را منحرف کند یا ارزش لیر بیش از این کاهش یابد، باید منتظر یک اقدام نظامی پرسروصدا از سوی او در محیط پیرامون بود. شاید کوبیدن اردوغان بر طبل جنگ افروزی درشمال غرب سوریه و بازی با آتش به همین دلیل باشد، آن هم در شرایطی که از یک سو، صبر دمشق و مسکو در برابر زیادهخواهی و تخطیهای ارتش ترکیه و مزدوران تروریست تحت اوامرش به پایان رسیده و از سوی دیگر، بر خلاف دوران ترامپ، به نظر میرسد هر گونه حمله نظامی ترکیه علیه نیروهای کرد سوری با واکنش واشنگتن همراه و در حالت حداقلی تحریمهای بزرگ اقتصادی برای آنکارا اعمال شود.
سایر اخبار این روزنامه
«پشت بارنامه» روی دوش مردم!
وحدت اسلامی یک امر اصولیاست نه امر تاکتیکی
معمای «به زودی» برجامی
شیب افزایشی مراجعان کرونا در خراسان رضوی
غیبت عجیب پدیده مقابل مس
اردوغان در منگنه!
عادیسازی مازوتسوزی!
زیباییهای زندگی و کار روی دریا، ماجرای سفر به جزیره و واکنشها به سیلی جنجالی
اژه ای:دستگاه قضا نباید ابزار انتقامگیری یک جریان سیاسی از جریان مقابل باشد
سریال ناتمام استخدام های جنجالی در وزارت نفت !
«ابلیس بدبو» به اعدام در ملأ عام محکوم شد
نشانههای مثبت تورمی