جناب آقای زاکانی چرا عقب نشینی؟

مجید ابهری‪-‬ جناب شهردار هرچند فرصت مناسبی عاید نشد تا سمت شهرداری تهران را به شما تبریک بگویم اما وقایع روزهای بعد از صدور حکم شما فرصتی ایجاد کرد که با یک تیر چند نشان گرفته و ضمن تبریک به شما نکات لازمی را گوشزد نمایم.
الف: اولین بهانه مهاجمان، عدم تطبیق رشته تحصیلی وتخصصی شما با پست شهرداری کلانشهر تهران می‌باشد. عجیب است که از اولین روز پیروزی انقلاب اسلامی درصد کمی از مدیران ارشد، تحصیلات مرتبط با مسئولیت واگذاری دارند و از اینجا
موضوع تخصص و تعهد سرمشق انتصابات قرار گرفت.
ب: مشاورین و معاونین متخصص می‌توانند در جایگاه بازوان توانمند شما قرار گیرند. جناب شهردار! کلانشهر تهران از تمام کلانشهرهای جهان متفاوت می‌باشد. زیرساخت‌های خدمات شهری آن به یک روستای بسیار بزرگ نزدیکتر است تا یک پایتخت.


ج: استخدام و اخراج از ابزارهای واجب وحیاتی در دست یک مدیر آنهم در مسند بلدیه است. متوقف کردن ویا کند کردن آن کاری‌ترین ضربه به قدرت اجرایی مدیر خواهد بود. قطعا هرکس اگر بجای شما بود برای مسئولیت‌های اصلی وحساس، اشخاص مورد اعتماد وشاید از نزدیکان خود را قرار می‌داد. اماشناخت حلقه‌های اول ودوم مدیریت و انتصاب آن‌ها نیاز به تجربه وکارایی خاص دارد. خوب چه کسی از داماد نزدیکتر!
د: اگر هر مدیر بدون توجه به جایگاه اجرایی قبل از انتصاب، حرف‌ها و وعده‌های خودرا سنجیده‌تر و به دور از هیجان واحساسات عرضه کند، هیچوقت دچار اعوجاج فکری نمی‌گردد. جناب شهردار چرا خود را از بکارگیری نیروهای کارآمد ولازم محروم کرده و آن را تقبیح نمودید. جناب زاکانی مقید نمودن اختیاراتتان در چارچوب‌های فضای مجازی و روزنامه‌های زرد جز زیان و عقب افتادن از برنامه‌ها نتایجی برای شما نخواهد داشت. باید تیم رسانه‌ای زیر نظرتان با بررسی همه نکات و اخبار ومسائل، شمارا با مهمترین و ضروری‌ترین آن‌ها، در جریان امور داخلی وخارجی قرار بدهند. اقدامات و فعالیت‌های شهرداران در کلانشهرهای جهان و مشخص کردن نوآوری‌های آن‌ها، میتواند الگوهای مطلوبی برای حمل ونقل و فضای سبز و دیگر خدمات شهری را تهیه وعرضه نماید. نحوه وشکل برخورد با آسیب‌های اجتماعی می‌تواند براساس معیارهای فرهنگی و دینی واجتماعی ما باز آفرینی شده و بکار گرفته شوند. تصور نمی‌کنم که شما با ناصحان پاک نیت و ناقدان خیرخواه از در کینه به در آیید و به سخنان آن‌ها گوش ندهید. اما لغو حکم آقای حیدری یعنی تسلیم در مقابل گروه فشار؛ دیگر از این به بعد برای هر انتصاب باید این گروه رضایت داده و به قول معروف اوکی دهند. وگرنه فضاسازی‌های کاذب وشانتاژ، جو را مسموم و انرژی اصلی
شما صرف پاسخگویی و خنثی‌سازی
خواهد شد.