چرا با وجود واکسیناسیون عمومی هنوز طرح‌های محدودکننده وجود دارند؟ شب‌های بی دلیل ممنوع

گروه فرهنگ و هنر – حالا دیگر همه فعالیت‌های هنری کارشان را از سر گرفته‌اند و تقریبا مردم هم از آن‌ها استقبال می‌کنند. تئاتر‌ها روی صحنه می‌روند. سالن‌های سینما مورد استقبال قرار گرفته‌اند و کنسرت‌ها دوباره کارشان را آغاز کرده‌اند. اما در این میان هنوز هم یک مشکل پابرجاست، ساعات ممنوعیت تردد شبانه!
از اسفند ماه سال 98 که کرونا در کشور شیوع پیدا کرد. همه فعالیت‌های هنری و فرهنگی برای جلوگیری از گسترش بیشتر این بیماری به حالت تعلیق درآمدند و 4 ماه فعالیت نکردند تا تیرماه سال 99 که با موافقت ستاد ملی مبارزه با کرونا، و با در نظر گرفتن پروتکل‌های بهداشتی کارشان را از سر گرفتند. به هر ترتیب با تمام تعطیلی‌‌های مقطعی به دلیل پیک‌های این بیماری، کج‌دار و مریز تئاتر و سینما کارشان را پی گرفته بودند. تا اینکه پاییز سال گذشته، زمانی که سومین پیک کرونا در کشور یکی پس از دیگری بسیاری از شهرهای کشور را به رنگ قرمز درآورد، طرح منع تردد شبانه توسط ستاد ملی مقابله با کرونا تصویب شد.
به همین جهت اولین شب آذر ماه سال گذشته و به دنبال اجرایی شدن طرح مذکور، راننده‌هایی که می‌دانستند قطعا 200 هزار تومان جریمه خواهند شد، از ترددهای غیر ضروری با وسایل نقلیه شخصی خود خودداری کردند و به همین سبب سطح تردد شبانه در شهرها به ‌شدت کاهش یافت و خیابان‌ها هرشب راس ساعت ‌۹ در سکوتی ممتد فرو می‌رفتند.
این طرح برای تئاتر و سینما که اوج کارشان از غروب آغاز می‌شد و تا پاسی از شب هم ادامه داشتند، عیرقابل باور بود. 17 آبان‌ماه ستاد ملی مدیریت کرونا مبنی بر ممنوعیت فعالیت مشاغل 2، 3 و 4 از ساعت 18 به بعد را اعلام کرد. در همین راستا همان زمان همایون امیرزاده، رئیس وقت مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در پاسخ به این پرسش که آیا با این مصوبه مکان‌های فرهنگی و هنری برای فعالیت بازگشایی می‌شوند؟ گفته بود: جزئیات ممنوعیت فعالیت مشاغل گروه‌های اعلام شده به این معنا است که تعطیلی فعالیت‌های فرهنگی و هنری که در زمره مشاغل گروه‌های سه و چهار قرار می‌گرفتند از این پس با مصوبه جدید امکان فعالیت دارند. او افزود: در حال حاضر فعالیت‌های فرهنگی و سالن‌های سینما و تئاتر می‌توانند براساس این مصوبه تا ساعت 18 فعالیت کنند چون قرار بر این نیست که مثلا قهوه‌‌خانه‌ها باز باشند اما سینما بسته باشد. ضمن اینکه وزیر بهداشت هم اخیراً اعلام کردند که پروژه‌های تصویری فعالیت خود را انجام دهند.


این طرح صدای همه اهالی فرهنگ و هنر را درآورد. تا جایی که علی سرتیپی، از سینمادارهای تهران، اعلام کرد که با اعمال محدودیت زمانی در فعالیت سینماها، سالن‌های تحت اختیار خود را بازگشایی نخواهد کرد.
این پخش‌کننده و سینمادار گفته بود: سینماها را باز نمی‌کنیم چون اصلا کارکردی ندارد. زمان کاری سالن‌های سینما دقیقا برعکس چیزی است که اعلام شده و تازه از ساعت 18 به بعد مردم به سینما می‌روند. اگر قرار باشد همان موقع ببندیم چه فایده‌ای دارد، این کار شبیه یک شوخی است. این نوع تصمیم‌گیری برای کار سینما اصلا حرفه‌ای نیست و به نظر می‌رسد فقط یک دستورالعمل بدون حساب و کتاب وجود دارد.
اوضاع تئاترها هم با سینما چندان متفاوت نبود و کلا هم هیچ کنسرتی برگزار نمی‌شد.
حالا یک سال از آن زمان می‌گذرد و بسیاری از نهادها می‌گویند طرح ممنوعیت تردد شبانه دیگر تاثیری ندارد.
خضریان، سخنگوی کمیسیون اصل ۹۰ به تازگی با بیان اینکه از نظر علمی هنوز کسی نتوانسته اثر بخشی محدودیت تردد شبانه را ثابت کند، گفت: با اعمال محدودیت تردد شبانه، تهران و دیگر شهرهای بزرگ برای طبقه مرفه و بالا نشین قرق می‌شود و عملا اعلام شده است که تهران‌گردی در شب‌ها برای طبقه مرفه است زیرا مانعی برای تردد افراد جز پرداخت هزینه وجود ندارد. خضریان همچنین افزود: ما نمی‌توانیم مردم را مجبور به کارهای غیر علمی و بدون استدلال کنیم و برایشان محدودیتی وضع کنیم که با گذشت چندین ماه هیچ استناد علمی مبنی بر فوایدش ارائه نشده است. با افزایش انتقادها از تداوم ممنوعیت تردد شبانه، سخنگوی شورای شهر تهران نیز ادامه این ممنوعیت را موجب افسردگی شهروندان دانست و شهرداری تهران نیز اعلام کرد که خواستار لغو این ممنوعیت شده است.
جعفر شربیانی، عضو شورای شهر تهران در صفحه شخصی خود در توییتر درباره طرح ترافیک و طرح محدودیت تردد شبانه نوشت: برخی از کارشناسان خروجی عملی طرح ترافیک را درآمدزایی می‌دانند تا اینکه کمک به کاهش آلودگی هوا باشد.
سردار هادیانفر، رییس پلیس راهور نیز ضمن بیان موضع پلیس مبنی بر عدم اثربخشی ممنوعیت ترددهای شبانه، یکی از دلایل اصلی ترافیک در ساعات پایانی روز را استرس ناشی از اعمال جریمه تردد شبانه دانست.
حالا صدای اهالی فرهنگ و هنر هم درآمده است و معتقدند علاوه بر آن اصرار به لزوم رعایت محدودیت 50 درصد ظرفیت جا سجاد نوروزی، مدیر پردیس سینمایی «آزادی» و عضو شورای صنفی اکران، درباره استمرار محدودیت ۵۰ درصدی فروش بلیت برای سالن‌های سینمایی همزمان با برداشتن این محدودیت از ناوگان حمل و نقل عمومی مانند اتوبوس و هواپیما، گفت: از ابتدای پاندمی کرونا تا امروز، تنها جایی که در کشور تحت فشار بوده و به‌صورت صددرصدی تمامی پروتکل‌ها را رعایت کرده است، سینماها بوده‌اند. اگر سرجمع بخواهیم حساب کنیم، باید ببینیم چند درصد مردم حتی در نبود ویروس کرونا، با سینما و یا تالارهای پذیرایی سروکار داشته‌اند و چند درصد از مردم سوار مترو و بی‌آرتی و هواپیما می‌شوند؟
وی در ادامه تاکید کرد: توقع ما این بود که لااقل در دولت جدید این رویکرد یک بام و دو هوا رها شود. مخاطبان سینما همه واکسن زده‌اند و با یک فراغ بالی می‌خواهند به سینما بیایند، بعد از مدت‌ها هم چند فیلم جدید راهی پرده شده‌اند، چرا در این شرایط باید ظرفیت سالن‌های سینمایی همچنان ۵۰ درصد باقی بماند؟ آن هم در شرایطی که هواپیما و قطار می‌توانند با ظرفیت ۱۰۰ درصدی فروش بلیت داشته باشند؟
نوروزی افزود: چرا ما تصمیماتی می‌گیریم که خودمان را در افکار عمومی مضحکه کنیم؟ آیا مخاطبی که واکسن زده و به ایمنی رسیده است، وقتی به سینما می‌آید، خنده‌اش نمی‌گیرد که می‌بیند در سالنی با سقف ۹ متری و دارای تهویه، فاصله‌گذاری الزامی است! بالای ۹۹ درصد مخاطبان ما طی این ایام هر دو دوز واکسن خود را زده بودند و عده خیلی کمی هم بودند که تک دوز را زده بودند. همه به نوعی واکسینه شده‌اند. ما هواپیما، بی‌آرتی و متروی بدون تهویه مناسب را رها کرده‌ایم و این محدودیت را به نهادهای فرهنگی تحمیل می‌کنیم! واقعاً چرا؟
این سینمادار در ادامه گفت: من مطلع هستم که مسئولان سازمان سینمایی در این زمینه پیگیری کرده‌اند و از مسئولان مرتبط سوال کرده‌اند که چرا این شرایط همچنان برقرار است اما هیچ جوابی نگرفته‌اند. این ظلم به فرهنگ و هنر این کشور است. طی یکسال و نیم گذشته، سینما به‌واقع تحت فشار بوده و بسیاری از زیرساخت‌های آن نابود شده است.
وی با اشاره به بهبود استقبال از فیلم‌های در حال اکران گفت: ما شاهد مخاطبانی هستیم که به دلیل ظرفیت ۵۰ درصدی پشت در سالن‌ها می‌مانند.
نوروزی درباره گمانه‌زنی‌های مطرح شده درباره الزامی شدن ارائه کارت واکسیناسیون برای تهیه بلیت سینما هم توضیح داد: بنده هم شنیده‌ام که قرار است این قانون از اول آذرماه اجرایی شود. ما از این قانون استقبال می‌کنیم و به‌نظرم باید این اتفاق رخ بدهد. به نظرم این الزام تاثیری هم بر کاهش مخاطبان سینما نخواهد داشت چراکه مخاطبان سینما، نوعاً جزو افرادی نیستند که گریز از واکسن داشته باشند.
برگزاری کنسرت‌ها نیز بدون شک با همین مشکل روبه‌رو خواهند شد. حال پرسش این است که چرا با وجود علم به ناکارآمدی و حتی زیان این طرح برای مشاغل، چرا همچنان اصرار بر ادامه آن وجود دارد؟
سایر اخبار این روزنامه