درباره قصاص آرمان

شادان کریمی‪-‬ آرمان قصاص شد؛ درباره این موضوع نمی‌توان هیچ خورده‌ای به خانواده غزاله گرفت چون حق طبیعی آن‌ها بوداما با وجود همه تلاش‌هایی که از سوی چهره‌های مختلف صورت گرفت، خانواده شکور طی سالیان گذشته همواره بر اجرای حق قانونی خود تاکید داشتند و در نهایت هم قاتل فرزندشان را قصاص کردند.
اعدام آرمان باعث شد بیشتر از هر زمان دیگر برای جامعه‌مان نگران باشیم.
آرمان یک جوان بود که در نوجوانی خود که با مختصات خاص خودش همراه است یک قتل را رقم زده بود و سبب شده بود تا پدر و مادری تا ابد داغدار دخترشان باشند، در ادامه این ماجرا ۸ سال از عمر و زندگی خودش را در زندان به سر برد و به قول خیلی‌ها «زندان از او آدم دیگری ساخت» اما با وجود همه تغییراتی که کرد بخشیده نشد و شاید بتوان گفت که واکنش جامعه نسبت به قصاص آرمان یکی از دلایلی بود که باعث شد آرمان از طرف خانواده غزاله بخشیده نشود!
شاید ژست حقوق بشری بدون در نظر گرفتن عواطف مادرانه، دلیل اصلی به دار آویخته شدن آرمان بود. مادری که بزرگترین گلایه‌اش این بود که چرا خیلی‌ها طرفدار بخشش هستند چرا هیچکس داغ او را نمی‌بیند!


خیلی‌ها در ماجرای پرونده آرمان و قتل غزاله، چشم به روی واقعیت‌ها بستند و بر طبل حقوق بشری و «نه به اعدام» کوبیدند تا هیزم این آتش را داغ کنند و به اهداف شخصی خودشان برسند و همین موضوع هم سبب شد تا خانواده داغدار از حق خودشان نگذرند و قصاص را به گذشت ترجیح بدهند. ماهی گرفتن از آب گل آلود، غیر انسانی‌ترین کاری بود که برخی می‌توانستند در حق آرمان انجام بدهند چون از او دستاویزی ساختند تا به اهداف خودشان، چه درست و چه غلط، برسند.
آرمان و آرمان‌ها قربانی می‌شوند تا برخی اهدافشان را دنبال کنند و این گونه است که آن‌ها قصاص نمی‌شوند بلکه این انسانیت است که در جامعه ما قصاص می‌شود!