فساد خلق‌الساعه در تبلیغات محیطی فوتبال!

واکنش سازمان لیگ فوتبال مقابل بحث واگذاری تبلیغات محیطی رقابت‌های لیگ برتر به باشگاه‌ها و مخالفت‌های گسترده با این مسئله بسیار سؤال‌برانگیز بود، به‌گونه‌ای که خیلی‌ها را به شک انداخت که واقعاً جریان چیست و چرا سازمان لیگ اینگونه سفت و سخت پای این مسئله ایستاده و کوتاه نمی‌آید؟
ماجرا طی چند هفته پیچیده ماند و سازمان لیگ تمام توانش را به کار گرفت تا مقابل باشگاه‌های مدعی کم نیاورد، اما سرانجام باشگاه‌ها موفق شدند تبلیغات محیطی را در اختیار بگیرند و در همان بازی اول مشخص شد که چرا سازمان لیگ اینقدر برای حفظ این منبع درآمد تلاش می‌کرد. مبلغی که در اولین بازی نصیب یکی از تیم‌ها شد، چیزی معادل ۲۰ میلیارد تومان بود که با یک حساب سرانگشتی می‌توان متوجه شد که میزان آن نزدیک به تمام مبلغی است که شاید سازمان لیگ در این خصوص در یک فصل به باشگاه‌ها پرداخت می‌کرده است.
حالا می‌توان نتیجه‌گیری کرد که چرا آقایان مصرانه نمی‌خواستند تبلیغات محیطی در اختیار باشگاه‌ها قرار گیرد. حالا حقیقت مشخص شده، اما سازمان لیگی‌ها هنوز دست‌بردار نیستند و جالب اینکه برخی تیم‌ها هم به دلایل نامعلوم در زمین آن‌ها بازی می‌کنند و مخالف واگذاری تبلیغات محیطی به باشگاه‌ها هستند، اما اتفاق تازه‌ای که رخ داد هم جالب توجه بود و آن اینکه محمد صادق دوردگر، عضو هیئت رئیسه سازمان لیگ ناگهان نگران مسئله فساد و وجود دست‌های ناپاک در ماجرای تبلیغات محیطی شده است و از گام‌ها و اقدامات سازمان لیگ در این خصوص حرف می‌زند.
سؤالی که در این بین مطرح می‌شود، این است که چگونه این فساد و دست‌های ناپاک ناگهان پیدا شده و سازمان لیگ به فکر مبارزه با آن‌ها افتاده است؟


یعنی تا پیش از اینکه تبلیغات محیطی به باشگاه‌ها واگذار شود و در اختیار سازمان لیگ فوتبال بود هیچ فسادی وجود نداشت، یعنی در تمام این سال‌ها که سازمان لیگ، میلیارد‌ها تومان درآمد داشت و قطره‌چکانی به باشگاه‌ها پول می‌داد هیچ دست ناپاکی پیدا نشده بود!
واقعیت ماجرا این است که سازمان لیگ اصلاً از واگذاری تبلیغات محیطی به باشگاه‌ها خوشحال نیست و ژست رضایتی هم که می‌گیرد از سر اجبار است. این مسئله را حتی می‌توان از ظاهر آقایان در تصاویری که منتشر شده نیز به وضوح دید. به هر حال یک درآمد چندصد میلیاردی از کف آقایان رفته و طبیعی است که ناراحت باشند.
در این میان یک نکته مهم باقی مانده است، اینکه میزان واقعی و درست درآمد سازمان لیگ از تبلیغات محیطی در سال‌های قبل چقدر بوده و این درآمد در کجا و چگونه خرج شده است. اینجاست که باید پای نهاد‌های نظارتی به میان آید. همان‌ها که باید در خیلی از جا‌های فوتبال ورود کنند و مو را از ماست بیرون بکشند، اما تاکنون فقط به راه انداختن سروصدا و هوشیار کردن متهمان بسنده کرده‌اند و هیچ کاری انجام نداده‌اند.
باشگاه‌ها، تبلیغات محیطی را گرفتند و حالا مشخص شده که چه مقدار قابل توجهی پول وجود داشته و به‌طور حتم هم صرف فوتبال نشده که اگر شده بود اوضاع و احوال این نبود. پس لازم است نهاد‌های نظارتی و بازرسی به این داستان ورود و تلکیف این درآمد هنگفت سالانه را مشخص کنند. درآمدی که حتی همین حالا هم سازمان لیگ با جدیت تمام به دنبال آن است که آن را از باشگاه‌ها بگیرد.