مدیران شهری و تقویت فرهنگ شهروندی

داود خاضعی نسب‪-‬ فرهنگ شهروندی یا همان برآیند خرده فرهنگ‌های شهری با حضور عناصر و مفاهیم الزام‌آوری همچون قانونگرایی، به عنوان پارادایمی متشکل از ارزش‌ها و هنجارهای سازنده اجتماعی با تکامل اخلاقی و رفتاری شهروندان نقش مهمی در پیشبرد توسعه اجتماعی و روابط بین انسانی در شهرها ایفا می‌کند.
با افزایش مهاجرت‌ها و اجتماعات شهری و به دنبال آن افزایش تنش‌ها و آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی در جامعه، فرهنگ شهروندی با قاعده‌مندسازی رفتارهای فردی و جمعی نقش مثمر ثمری در پیشگیری از بحران‌های اجتماعی را ایفا می‌کند.
از این رو با توجه به اهمیت و ضرورت تقویت این مفهوم در جامعه، توجه و حساسیت عمیق‌تری از مدیران شهری نسبت به آن نیاز می‌باشد.
اثر بخشی مستقیم گفتمان شهروندی در سیاستگذاری‌ها و تصمیم گیری‌های شهری و به دنبال آن افزایش مشارکت شهروندان در مدیریت شهری از اصلی‌ترین استراتژی‌های لازم برای تقویت و اعتلای فرهنگ شهروندی در جامعه می‌باشد.


از سوی دیگر مدیران شهری با ارائه آموزش‌های لازم و همچنین توانمندسازی شهروندان در جهت اصلاح رویه‌های ناسالم اخلاقی و رفتاری در زندگی فردی و اجتماعی خود می‌توانند با بازتعریف فرهنگ شهروندی در برهه‌های مختلف زمانی ضمن تربیت شهروندان قانون مدار و مسئولیت‌پذیر با تکامل فرهنگ شهروندی به مصونیت جامعه در برابر آسیب‌های اجتماعی جدید کمک کنند.
آسیب‌شناسی و هدایت پژوهش‌ها به محلات کمتر توسعه یافته در جهت دستیابی به راه حل‌های عملیاتی برای حذف تبعیض‌های فرهنگی و اجتماعی از دیگر استراتژی‌های مهم برای تقویت فرهنگ شهروندی می‌باشد مدیران شهری با توزیع عادلانه امکانات در مناطق مختلف شهری بویژه در محله‌های حاشیه‌نشین ضمن تقویت پایه‌های فرهنگ شهروندی، پالایش و ایمن‌سازی آن را نیز
سبب می‌شوند.
بدون شک توسعه همه جانبه و پایدار در کشور در گرو توجه و حساسیت مدیران شهری به توسعه اجتماعی خواهد بود که تقویت و توجه ویژه به فرهنگ شهروندی متضمن این توسعه می‌باشد.