عواقب سرکوب خنده در جوکر، همکاری شرمین و آقای حکایتی و دستمزد سردار


 
 
 


تحلیل  فیلم
عواقب ‌سرکوب غریزه خنده به «روایت جوکر»
پربیننده ‌ترین برنامه این روزهای شبکه نمایش ‌خانگی 1400  از منظر روان ‌شناسی، جنبه‌های درس‌آموز زیادی دارد
زینب‌ سادات ابن‌الرضا |     کارشناس‌ ارشد روان‌ شناسی
تماشای اتفاقات خنده‌دار و نخندیدن، کار ساده‌ای نیست. این موضوع، دستمایه ساخت برنامه «جوکر» در شبکه نمایش خانگی شده که مورد استقبال کاربران هم قرار گرفته است.  قسمت دوم «جوکر»، در روز اول با بیش از ۱۸ میلیون دقیقه تماشا رکورد زد و تا قسمت سوم که روز شنبه منتشر شد همچنان پربیننده باقی مانده است. در این برنامه از هنرمندان  خواسته شده به مدت 6 ساعت در هر نقشی که می‌خواهند بازی کنند، هرچه می‌خواهند بگویند و هر رفتار و احساسی که دارند بروز دهند ولی قانون بازی یکی از مهم‌ترین غریزه‌های انسانی را که خنده است در تمام لحظات، ممنوع کرده است. در ادامه، نگاهی روان ‌شناسانه به این برنامه خواهیم داشت.
   تضاد رفتاری بعد از سرکوب خنده | بازیکنان در این بازی، نتایج سرکوب‌ کردن غریزه خندیدن را به نمایش می‌گذارند تا جایی که متوجه می‌شویم چگونه نادیده گرفتن هیجان خنده و بی‌توجهی به آن در لحظه مناسب، منجر به ظهور خشم و عصبانیت در افراد می‌شود. گزیدن لب، بیرون زدن رگ ‌های گردن، اخم کردن و ... که بارها از بازیگران این برنامه سر می‌زند، از نتایج سرکوب خنده است. همچنین تضادهایی در رفتارشان دیده می‌شود که هیچ وقت به صورت آگاهانه از خود نشان نمی‌دادند. در طول برنامه متوجه می‌شویم وقتی برای یکی از غرایزشان که خنده بوده مجبور به سرکوب می‌شوند، کم‌کم رابطه ‌هایی مثل همدلی، صمیمیت و شور و شوق کم رنگ می شود و حتی افراد آگاهانه به هم نگاه هم نمی‌کردند.
   خنده را باید جدی گرفت | در مجموع یکی از آسیب ‌هایی که افراد در طول زندگی تجربه می‌کنند، نادیده گرفتن و مدیریت نکردن غریزه‌های ذاتی است که این مسئله مستلزم آموزش است. خنده را باید مانند همه غریزه‌های دیگر جدی گرفت. جلوگیری از خنده و همچنین وضع قانون برای آن تناقضات رفتاری زیادی ایجاد می‌کند. همان ‌طور که در برنامه جوکر دیدیم حتی به تحریف و جابه جایی در کلمات منجر شد و توانایی افراد در صحبت هم، کاهش قابل توجهی داشت.
   خوب ‌بودن توصیه «سیامک انصاری» به انجام خانوادگی این بازی؟«سیامک انصاری» در بعضی بخش‌های این برنامه به افراد توصیه می‌کند که این بازی را به صورت خانوادگی انجام دهند. از منظر روان شناسی بازی‌ها تاثیر بسیار زیادی در روان و تربیت افراد دارد. یکی از مزیت ‌های قابل توجه آن گذراندن ساعاتی در کنار خانواده است. همچنین باعث تقویت قوه استدلال و بهبود خوش ‌خلقی و اعتماد به ‌نفس در اعضای خانواده می‌شود. بازی جوکر، تمرین خوبی است که افراد بتوانند در این بازی به نقاط ضعف و قوت خود بپردازند و روی شیوه بروز هیجانات خود تمرکز بیشتری داشته باشند. بعد از دیدن این برنامه و انجام این بازی، باید سعی کنیم یاد بگیریم در کنار رسیدن به لحظات خوش در زندگی، بدانیم غرایز مسری هستند و در بقیه افراد خانواده اثرگذار؛ پس تشویق کنیم یکدیگر را به خندیدن زیرا نه تنها رابطه‌ها را اثربخش‌تر  بلکه حال اعضای خانواده را هم بهتر می‌کند.


 
 
 
همکاری شیرین «شرمین» با «آقای حکایتی»
گفت‌وگو با شرمین نادری، قصه‌گو و نویسنده داستان‌های پرطرفدار کودکان و نوجوانان دربارۀ تجربه‌های نویسندگی و تازه‌ترین فعالیت او در کنار بهرام شاه‌محمدلو برای انتشار قصه‌های عامیانه
 
الهه آرانیان - اگر در سال‌های ابتدایی دهه ۹۰، بیننده برنامه تلویزیونی «رادیو هفت» از شبکه آموزش بوده باشید، حتماً بخش «قصه‌های خان‌جون» با صدای مسعود فروتن را به یاد خواهید آورد؛ قصه‌هایی که نویسنده‌شان شرمین نادری بود. این نویسنده که استاد نوشتن روایت‌هایی شیرین و روان، با حال و هوای تاریخ و ادبیات کهن ایرانی از آدم‌های روزگاران دور گرفته تا افسانه‌های جن و پری است، حالا حدود ۲۰ سالی می‌شود که برای بزرگ‌سالان و بچه‌ها می‌‌نویسد. «خان‌جون و خواب شمرون»، «خان‌جون و بوی ریحون»، «ماه‌گرفته‌ها»، «ماه‌شرف»، «زار»، «تاریخ ماریخِ مستطاب کفش و کلاه» و «قمر در عقرب» از جمله کتاب‌های شرمین نادری هستند. او نه تنها قصه‌نویس خوبی است، بلکه قصه‌گوی توانایی هم هست و به ویژه قصه‌هایش در نرم‌افزار «آی‌قصه» بین بچه‌ها حسابی طرفدار دارد. نادری هم‌اکنون به تجهیز و نوسازی کتابخانه‌های مناطق محروم کشور از جمله سیستان و بلوچستان مشغول است. با او که به‌تازگی تجربه همکاری با بهرام شاه‌محمدلو، آقای حکایتی بچه‌های دهه شصت را در نرم‌افزارِ کتاب‌خوانیِ فیدیبو داشته و جدیدترین کتاب داستانش به نام «مرگامرگی» را هم منتشر کرده‌است، گفت‌وگو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.   چه شد که از تصویرسازی به سراغ قصه‌نویسی رفتید؟ در دانشگاه و قبل از آن هم به نوشتن علاقه داشتم و به کلاس نویسندگی آقای ابراهیمی هم می‌رفتم؛ اما در سال ۸۱ اولین تصویرسازی‌هایم را در مجله سیب چاپ کردند و بعد هم از من خواستند که برای نقاشی خودم قصه بنویسم که معلوم شد قصه‌هایم از تصویرسازی‌هایم موفق‌ترند و نویسنده شدم.   شما از سال ۸۳ تا به حال کتاب‌های متعددی را درباره فرهنگ، تاریخ و آداب و رسوم عامیانه با محوریت قصه‌ها تالیف کرده‌اید؛ سوژه روایت‌هایتان را چطور پیدا می‌کنید؟ سال ۷۹ پایان‌نامه دوره کارشناسی و به دنبال آن در سال ۸۱  پایان‌نامه کارشناسی‌ارشدم در رشته تصویرگری‌ را درباره خرافات عامه و تصاویر مربوط به جادو و طلسم‌های قدیمی نوشتم. بعد از آن علاقه به رسوم عامه، من را به سمت دریایی از اطلاعات کشاند و در آخر شروع به پرسیدن و جستن در قصه‌های مردم کردم و همین شد که قصه‌نویس شدم. گمانم اگر چندسال دیگر هم بنویسم، در انبان شنیده‌ها و یافته‌هایم، هنوز قصه‌هایی هست.   درباره همکاری‌تان با آقای بهرام شاه‌محمدلو در «گرامافون» بر مبنای قصه‌های عامیانه ایرانی بگویید. ایده این کار چطور شکل گرفت؟ اهالی فیدیبو معتقد بودند که از ترکیب قصه‌گویی و روایت‌گری زیبا و پرخاطره آقای شاه‌محمدلو و قصه‌های کهنه‌ای که من بازنویسی کرده‌ام، می‌شود مجموعه‌ای شیرین و به‌یادماندنی درست کرد و درحقیقت ایده اولیه کار از گروه خوب تولید فیدیبو بود که با همراهی ما شکل گرفت و محصولی که می‌شنوید، ساخته شد.   اثر تازه‌تان، «مرگامرگی» چه حال و هوایی دارد؟ «مرگامرگی» گردآوری داستان‌های دوسال گذشته من است که اغلب در مجلات مختلف و به‌خصوص مجله کرگدن چاپ شده‌است. مجموعه‌ای از روایت‌ها و داستان‌های سال گذشته نویسنده‌ای که همراه بقیه آدم‌های این کره خاکی با سال مرگامرگی یا بلای عام روبه‌رو شد و سعی کرد با قصه گفتن و خیال‌پردازی، رنجش را قابل تحمل کند.   با توجه به این‌که کتاب «تاریخ ماریخ مستطاب کفش و کلاه» را برای نوجوانان نوشته‌اید، قصه‌نویسی برای بچه‌ها را بیشتر دوست دارید یا بزرگ‌سالان؟ برای من هردو لذت‌بخش هستند، اما وقتی برای بچه‌ها می‌نویسم شادترم. اگرچه از تلخی هم برای بچه‌ها نوشته‌ام؛ چون حتی بچه‌ها هم باید گاهی زندگی را با سویه‌های مختلفش بشناسند. اگرچه لزومی ندارد که همراه ما رنج بکشند و غصه بخورند.   شما علاوه بر قصه‌نویسی، تجربه قصه‌گویی هم دارید. وضعیت قصه‌گویی را در کشورمان چگونه ارزیابی می‌کنید؟ قصه‌گویی از سنت‌ها و آداب قدیمی مردم ماست. امیدوارم که با کمک همین مردم حفظ شود و زنده بماند.   به کدام یک از کتاب‌هایتان تعلق خاطر بیشتری دارید؟ بارها گفته‌ام که «ماه گرفته‌ها» را از بقیه نوشته‌هایم بیشتر دوست دارم؛ رمان نه چندان بلندی که قصه‌های عجیب و غریب اهالی خاندان ما را با خیال و رؤیا آمیخته و به خاطرات و شنیده‌های روزهای دورم رنگ دیگر داده است.           دستمزد آزمون در لیون فاش شد سالی 100 میلیارد در جیب سردار!   روز گذشته رسانه های روس فاش کردند که سردار آزمون با تیم لیون به مدت 4.5 فصل به توافق رسیده است و در تعطیلات ژانویه روسیه را به مقصد فرانسه ترک خواهد کرد. این اتفاق محتمل بود به این دلیل که سردار آزمون به پیشنهاد باشگاه زنیت برای تمدید قرارداد پاسخ منفی داد و از سویی زمستان این فصل آخرین فرصت باشگاه زنیت برای فروش سردار آزمون بود و اگر تا پایان فصل صبر می کرد این بازیکن آزاد اعلام می شد و آن وقت جدایی مهاجم تیم ملی فوتبال ایران آورده ای برای زنیت نداشت. در ابتدای فصل قرار شده بود سردار آزمون در تست پزشکی تیم لیون شرکت کند اما با مخالفت سماک سرمربی تیم زنیت مواجه شد. او به دلیل پیدا نکردن جانشین برای سردار آزمون از این بازیکن خواست همچنان در تمرینات تیم زنیت حاضر شود اما اکنون حتی در صورت مخالفت سماک، سردار آزمون چاره ای جز ترک روسیه ندارد چون این خواست باشگاه زنیت است. سایت sportal روسیه فاش کرده است سردار آزمون بابت هر فصل حضور در تیم لیون سه میلیون یورو(حدود 100 میلیارد تومان) دستمزد دریافت خواهد کرد. پیش از این رسانه های روس مبلغ قرارداد سردار آزمون با تیم لیون را هشت میلیون یورو برای چهار فصل عنوان کرده بودند که به نظر می رسد باشگاه فرانسوی مجبور شده است برای در اختیار گرفتن مهاجم تیم ملی فوتبال ایران مبلغ پیشنهادی خود را به این بازیکن افزایش دهد. با توجه به خبری که سایت مورد اشاره منتشر کرده سردار آزمون بابت 4.5 فصل حضور در تیم لیون 13.5 میلیون یورو دستمزد دریافت خواهد کرد. باشگاه زنیت بابت خرید سردار آزمون از تیم روبین 15 میلیون یورو به این باشگاه پرداخت کرده است و در صورتی که در فصل جاری لیگ برتر روسیه قهرمان شود، به دلیل بهره گیری از سردار آزمون در دور رفت بازی ها باید یک میلیون یوروی دیگر به حساب روبین واریز کند. پیشتر باشگاه زنیت گفته بود سردار آزمون را با مبلغ 25 میلیون یورو به فروش خواهد رساند که بعید به نظر می رسد توافق زنیت و لیون دربرگیرنده چنین مبلغی باشد. سایت های روسی در این خصوص عددی را ذکر نکرده اند.