نایب‌قهرمانی جهان با اعمال شاقه

تیـــم ملـی وزنه‌برداری ایران با کسب دو مدال طلا، سه نقره، سه برنز و ۵۴۸ امتیاز نایب‌قهرمان جهان شد. کسب این عنوان برای قهرمانان وزنه‌برداری کشورمان از آن جهت حائز اهمیت است که ایران بدون برخورداری از ستاره‌های المپیکی و چهره‌های نام‌آشنای خود زیر انبوهی از مشکلات گام به این مسابقات گذاشت و موفق شد روی سکوی دوم رقابت‌ها بایستد.
با این حال نایب‌قهرمانی مسابقات ازبکستان بیشتر از این تحت تأثیر اتفاقات پیش از اعزام ملی‌پوشان به مسابقات قرار داشت. عدم توجه درست به وزنه‌برداری از سوی مسئولان بلندپایه ورزش کشور شرایط را برای فدراسیون به قدری سخت کرده بود که حتی احتمال لغو اعزام و حضور تیم ملی ایران در این مسابقات هم داده می‌شد. علی مرادی، رئیس فدراسیون وزنه‌برداری قبل از اعزام تیم در صحبت‌هایی صریح عنوان کرد اجازه نمی‌دهند با وزیر ورزش دیدار داشته باشد و مشکلات را بیان کند. مرادی مدعی شد که حاضر است فرش زیر پایش را بفروشد تا بتواند تیم ملی را به مسابقات ازبکستان اعزام کند.
طبیعی بود در شرایطی که تنها کار انجام شده برای این سفر مهم تهیه بلیت بود، اوضاع و احوال ملی‌پوشان حاضر در اردو‌های آمادگی هم چنگی به دل نزند تا جایی که محمدرضا برخواه، سرمربی تیم ملی با اعتراض به شرایط حاکم بر اردو‌ها و عدم رسیدگی مناسب به ملی‌پوشان از حقیقت تلخی پرده برداشت که نشان می‌داد ملی‌پوشان حتی برای تأمین غذای خود در اردو‌ها از جیب خرج کرده‌اند. طلایی مثل معتمدی
با وجود تمام این مشکلات تیم به مسابقات قهرمانی جهان اعزام شد و به‌رغم عدم نتیجه‌گیری در چند وزن اول با درخشش در وزن‌های ۸۱ و ۱۰۲ موفق شد روی سکوی نایب‌قهرمانی مسابقات قرار بگیرد.


اولین مدال‌آور ایران در مسابقات میرمصطفی جوادی در دسته ۸۱ کیلوگرم بود که توانست برنز حرکت یک‌ضرب و دو نقره حرکت دوضرب و مجموع را به دست آورد، اما اوج کار شاگردان برخواه، رقابت‌های دسته ۱۰۲ کیلوگرم بود، جایی که میدان برای تاخت و تاز رسول معتمدی و امیر حقوقی مهیا شده بود.
معتمدی در حرکت یک‌ضرب، وزنه ۱۷۷ را بالای سر برد و نقره گرفت. جوان وزنه‌بردار ایران در حرکت دوضرب، وزنه ۲۲۰ کیلویی را مهار کرد تا صاحب نشان خوشرنگ طلا شود و با این حرکت به مجموع ۳۹۷ رسید و طلای مجموع را هم از آن خود کرد و عنوان قهرمانی جهان در این دسته را به خود اختصاص داد. امیر حقوقی هم در این دسته با کسب دو مدال برنز حرکت دوضرب و مجموع به کار خود پایان داد تا به این ترتیب ایران با مدال‌آوری در این دو وزن روی سکوی نایب‌قهرمانی مسابقات بایستد. نایب‌قهرمانی و عنوانی که با مشقت زیاد به دست آمد و شیرینی دوچندانی برای اهالی وزنه‌برداری داشت. درخشش جوانان، رکوردشکنی بانوان
مسابقات ازبکستان میدان قدرت‌نمایی جوانان وزنه‌برداری ایران و همچنین بانوان وزنه‌بردار کشورمان هم بود. علیرضا یوسفی، وزنه‌بردار دسته فوق‌سنگین جوانان ایران در اولین تجربه حضور در رده بزرگسالان موفق شد با ثبت رکورد ۱۸۳ یک‌ضرب، ۲۳۸ دوضرب و مجموع ۴۲۱کیلوگرم رکورد جوانان را بشکند و در جایگاه هفتم جهان بایستد.
بانوان وزنه‌بردار ایران هم در ازبکستان خوش درخشیدند. بدون هیچ تردیدی کسی از یکتا جمالی و سیده‌الهام حسینی توقع کسب مدال در آوردگاه جهانی را نداشت، اما آن‌ها با عملکرد درخشان خود علاوه بر جابه‌جا کردن چند رکورد داخلی نشان دادند که با همت و توجه بیشتر می‌توانند حتی به سکو‌های جهانی هم چشم داشته باشند. آب هم برای خوردن نداشتیم
هرچند با کسب عنوان نایب‌قهرمانی حاصل تلاش کادر فنی، ملی‌پوشان و مسئولان فدراسیون به بار نشسته و به نوعی روز‌های سخت قبل از مسابقات فراموش شده، اما شنیدن شرایط آن روز‌ها از زبان قهرمان جهان حکایت دیگری است که جا دارد مسئولان ورزش کشور با بها دادن به این دغدغه‌ها شرایطی را فراهم آورند که مدال‌آوران ورزش کشور حداقل فقط نگران نتایج مسابقات باشند و با خیال راحت در اردو‌ها شرکت کنند. رسول معتمدی می‌گوید: «در اردوی آخر واقعاً شرایط سختی داشتیم، حتی آب برای خوردن هم نداشتیم و وزارت ورزش و شخص وزیر به وزنه‌برداری بی‌توجه بودند. مردم فقط همان لحظه رقابت و گرفتن مدال را می‌بینند و خوب است که بدانند قبل از آن چه شرایط سختی را پشت سر گذاشتیم، اما متأسفانه وزیر ورزش هیچ توجهی نکرد و حتی یک‌بار هم در تمرینات ما حاضر نشد تا ببیند در چه شرایطی قرار داریم. الان که دیگر مدال گرفتیم، بخواهند توجه کنند فایده‌ای ندارد و مانند نوش‌دارو بعد از مرگ سهراب است. نکته جالب این است که ما می‌دیدیم وزیر در مراسم بدرقه تیم‌های دیگر حاضر می‌شود و به آن‌ها پاداش می‌دهد، اما دریغ از اینکه حتی یک پیام برای وزنه‌برداران بفرستد یا بخواهد انگیزه‌ای بدهد. فقط خدا را شکر می‌کنم که مقابل مردم روسفید شدیم.»