قحطي، سركوب و تهديد جهان

حكومت كيم جونگ اون در كره شمالي 10 ساله شد قحطي، سركوب و تهديد جهان حكومت «كیم جونگ اون» در كره شمالی با تلفات بسیار، دهمین سال خود را سپری كرد اما سیاهه جنایت‌های دیكتاتور جوان كره شمالی هنوز قابل مقایسه با دوران وحشت پدربزرگش «كیم ایل سونگ» یا پدرش «كیم جونگ ایل» نیست. تنها در یكی از موارد عملكرد كیم جونگ اون، از ماه دسامبر سال 2011 كه او قدرت را در كره شمالی در دست گرفته، دستور قتل تعداد زیادی از افراد را صادر کرده كه آمار تقریبی آن به صدها نفر می‌رسد. در این میان قتل عمویش در سال 2013 و برادر ناتنی‌اش در سال 2017 پرسروصداتر از دیگر قتل‌ها بود. دوره حكومت كیم جونگ اون پس از مرگ پدرش و در 17 دسامبر 2011 آغاز شد و این 10 سال هم برای مردمی که در کشور کمونیستی زندگی می‌کنند، فاجعه‌بار بود.
در دو سال اخیر و با بسته‌شدن مرزهای شمالی به چین -كه تنها راه فرار كم‌خطر برای مردم جان به لب رسیده این كشور محسوب می‌شد- در دوران همه‌گیری ویروس کرونا، انزوای منزوی‌ترین كشور جهان بیش از گذشته شده است.
در چنین شرایطی، بر اساس گزارش سازمان ملل، ناامنی غذایی به این معنی كه «یک نسل کامل از کودکان» دچار سوءتغذیه هستند، به‌طور چشمگیری افزایش یافته است. به‌دلیل عدم ارتباط این كشور با جهان خارج، به‌سختی می‌توان آمار دقیقی از تعداد افرادی که بر اثر گرسنگی و بیماری‌های مرتبط با سوءتغذیه از‌جمله اسهال و ذات‌الریه در دوران کیم جان باختند، به دست آورد؛ اما ناظران و محققان تحولات كره شمالی باور دارند كیم جونگ اون، رهبر كره شمالی كه ماه آینده میلادی 38ساله می‌شود، این توانایی را دارد که حتی در آمار مرگ‌و‌میر نیز از اسلاف خود در خانواده كیم پیشی بگیرد.
3 نسل ویرانگری


كره شمالی در اولین دهه قدرت کیم جونگ اون، شاهد تداوم سرکوب مرگ‌بار و سیاست‌های شکست‌خورده‌ای بوده که حكومت كمونیستی این كشور در 70 سال گذشته اجرا كرده و باعث ایجاد وحشت و قحطی بزرگی شده است. تنها دو سال پس از تأسیس كره شمالی در سال 1950 و در زمان حكومت پدربزرگ كیم جونگ اون، جنگ كره در‌گرفت و بیش از چهار میلیون نفر جان خود را در این جنگ از دست دادند. اكثر این قربانیان غیرنظامیان کره شمالی بودند که به دست ائتلاف سازمان ملل که برای دفاع از کره جنوبی وارد جنگ شده بود، کشته شدند. هنگامی که كمپین او برای تصرف کره جنوبی با توسل به زور، با آتش‌بس سال 1953 خنثی شد، کیم ایل سونگ اقدام به پاکسازی مقامات طرفدار شوروی و چین كرد که در دوران جنگ كره جرئت انتقاد از او را به خود داده بودند. رهبر وقت 
كره شمالی كشتار عظیم به راه انداخت و هزاران نفر از مقامات حزب را یا به قتل رساند یا از حزب کارگران کره اخراج كرد. كیم جونگ ایل، پسر او در جولای 1994 قدرت را به ارث برد و بر قحطی و ویرانگری نظارت داشت که در آن بیش از دو میلیون نفر از مردم كره شمالی جان خود را بر اثر گرسنگی از دست دادند؛ اما کیم جونگ ایل به جای تأمین هزینه خرید مواد غذایی، به دنبال کمک مالی بود تا ارتش كره شمالی را مسلح‌تر كند. وزارت خارجه آمریكا در سال 1997 و در اوج قحطی در كره شمالی بودجه نظامی این كشور را حدود شش میلیارد دلار تخمین زد. در آن دوران تاریک، کیم جونگ ایل سالانه بیش از یک میلیارد دلار برای بلندپروازی‌های موشکی و بیش از 600 میلیون دلار برای واردات کالاهای لوکس هزینه می‌كرد. او همچنین در این مدت توانست پول کافی را برای ساخت مقبره 800 میلیون دلاری پدرش جمع‌آوری كند؛ مقبره‌ای مشابه مقبره خودش كه در دسامبر 2011 و پس از یک حمله قلبی مشکوک در آن دفن شد.
بر اساس برآوردها، اگر كیم جونگ اون هر سال فقط 200 میلیون دلار از ثروت خود را برای تأمین غلات هزینه و آن را عادلانه تقسیم می‌کرد، هیچ‌كس در كره شمالی بر اثر گرسنگی نمی‌مرد. در عوض، مطابق گزارش کمیسیون تحقیق سازمان ملل در سال 2014 درباره وضعیت حقوق بشر در کره شمالی، كیم جونگ ایل كاملا آگاهانه مرتکب «ایجاد قحطی و گرسنگی طولانی‌مدت» میان مردم این كشور شده است. همین مسئله را می‌توان علیه کیم جونگ اون، دیكتاتور فعلی كره شمالی، در یك دهه‌ای كه از قدرتش می‌گذرد، مطرح کرد. بروز قحطی مجدد در اواسط دهه گذشته مشاهده شد و در طول همه‌گیری كرونا شدت آن بیشتر شده است. قبل از آنكه كیم جونگ اون در ژانویه 2020 مرز كره شمالی و چین را ببندد، این كشور در سال‌های 2018 و 2019 حدود 36.1 میلیون تن کمبود مواد غذایی داشت. راه‌حل كیم جونگ اون برای این بحران دریافت كمك‌های بشردوستانه بود و در نهایت هم در اكتبر امسال از مردم كشورش خواست تا سال 2025 كمتر غذا بخورند.
وضعیت تأمین مواد غذایی در شرایطی دوباره در كره شمالی بحرانی شده كه كیم جونگ اون در همین 10 سال حدود یک‌چهارم تولید ناخالص داخلی کره شمالی را برای ارتش این كشور و بلندپروازی‌های موشكی و هسته‌ای خود هزینه کرده است. تفاوت قحطی در زمان کیم جونگ اون و قحطی دوران پدرش این است كه فرار از گرسنگی مزمن اكنون دشوارتر شده است. در جریان قحطی در دهه 1990، بسیاری از مردم کره شمالی با وجود تلاش‌های کیم جونگ ایل برای جلوگیری از فرار آنها، توانستند به‌دنبال غذا به چین فرار کنند؛ اما در همان سال اول حکومت کیم جونگ اون، تعداد فراریانی که راهی کره جنوبی شدند نسبت به سال قبل به نصف کاهش یافت و به حدود هزارو 500 نفر رسید و در دو سال گذشته، قرنطینه تحت حكومت کیم جونگ اون به‌گونه‌ای بود كه عبور از مرز بسیار دشوارتر شده است و انتظار می‌رود این آمار در پایان سال 2021 بسیار کمتر از صد نفر باشد.
میراث مرگ‌بار
زمانی که کیم در دسامبر 2011 به قدرت رسید، پیش‌بینی می‌شد حکومت او نه با اصلاحات و نه تقسیم قدرت، بلکه سرکوب شدید داخلی و تهدیدهای استراتژیک علیه همسایگان همراه خواهد بود. متأسفانه درستی این پیش‌بینی‌ها به اثبات رسیده است. در یك دهه گذشته كره شمالی شاهد تداوم نقض فجیع حقوق بشر از سوی وارث خاندان كیم و جهشی بزرگ در برنامه‌های موشکی این خاندان مستبد بوده است. کره شمالی در 10 سال گذشته بیش از 130 موشک شلیک کرده که سه انفجار موشک بالستیک قاره‌پیما در سال 2017 شاخص‌ترین تلاش‌های موشكی كره شمالی بود. در این 10 سال چهار آزمایش هسته‌ای هم انجام شده كه آخرین آن در سال 2017 رقم خورد.
این سلاح‌های کشنده سفارشی، برای تهدید ایالات متحده به جنگ هسته‌ای ساخته شده‌اند، درحالی‌که کیم جونگ اون امکان صلح را مختل می‌کند و همان‌طور‌ كه خواهر كیم جونگ اون اخیرا اعلام كرده، می‌خواهد واشنگتن را مجبور ‌کند تا نیروهای آمریکایی و سلاح‌های استراتژیک خود را از کره جنوبی خارج کند. هدف ظاهری کیم جونگ اون این است که در راستای پروژه «انقلاب بزرگ جوچه»، سئول متحد دیرینه غیرهسته‌ای واشنگتن در برابر پیونگ‌یانگ مسلح به سلاح هسته‌ای، آسیب‌پذیر باشد و در نهایت به اتحاد مجدد با كره‌‌ شمالی ولی این بار با شرایط مد‌نظر کیم جوان تن بدهد.