شب چله و سفره‌های خالی

شادان کریمی‪-‬ رسم است که شب چله هر سال که مصادف با پایان پائیز و شروع زمستان است، خانواده‌ها در خانه بزرگ خانواده دور هم جمع می‌شوند و این شب که یک دقیقه بیشتر از سایر شب هاست را به خوش گذرانی مشغول می‌شوند. آجیل و میوه و انواع خوراکی‌های رنگارنگ وسایل پذیرایی از مهمانان است. البته حالا چند سالی است که مسائل اقتصادی سبب شده تا دور همی‌ها
کم رنگ‌تر و سفره‌های پذیرایی خالی‌تر شود. چند سالی است که آجیل جای خودش را به تخمه و بعد هم به خوراکی‌های دیگر داده، حالا هم نوبت انار و سایر میوه هاست که جایشان در سفره‌های پذیرایی خالی شود.
حالا که عده‌ای برای امرار معاش دو شیفت کار می‌کنند دیگر فرقی ندارد شب یلدا باشد یا یک شب معمولی، فرقی ندارد که چله زمستان باشد یا پایان پاییز. سفره این افراد که بخش عظیمی از جامعه را در بر می‌گیرند خیلی وقت است که از رنگ و لعاب افتاده.
بدون شک پدران زیادی در این شب دیر‌تر از همیشه به خانه می‌آیند تا شرمنده زن و بچه شان


نباشند. مادران زیادی هم هر چه در بساط دارند رو می‌کنند تا فرزندشان متوجه سفره
رنگ و رو رفته شان نشود.
در این بین اما هستند خانواده‌هایی که برایشان فرق ندارد پسته کیلویی چند صد تومان باشد و انار ساوه کمیاب شود. آن‌ها همیشه سفره شان پهن و رنگین است. با این حال نکته‌ای لازم است این روزها به آن اشاره کنیم این است که شاید وقت آن رسیده باشد عکس سفره‌های پر رنگ و لعابمان را در فضای
مجازی به اشتراک نگذاریم. خیلی‌ها توان خرید حداقل‌ها را هم ندارند و با این کار ما صرفا نمکی می‌شویم بر زخم چرک آلود خانواده‌هایی که شرایط اقتصادی راه نفسشان را گرفته است.
یلدا را بدون به اشتراک گذاشتن عکس سفره‌های یلداییمان بگذرانیم و در حد توان به دیگران کمک کنیم تا سفره هایشان رنگ یلدایی بگیرد. این حداقل وظیفه هر شهروند مسئولیت پذیر است.