تحویل مددکار اجتماعی در 36 ساعت!

محمد زاهدی اصل استاد مددکاری اجتماعی طی چند روز گذشته آگهی‌ای در فضای مجازی منتشر شده که سازمان تبلیغات اسلامی تهران قصد دارد مددکار اجتماعی تربیت و تحویل جامعه دهد. این موضوع موجب سوال شد که در کدام بخش وظایف این سازمان، آموزش مددکاری اجتماعی گنجانیده شده است؟ موضوع قابل تامل در مدت آموزش آن است که طبق آگهی فوق، این سازمان در مدت شش روز و در روزهای پنج شنبه، روزانه شش ساعت که به‌طور کلی 36 ساعت می‌شود و معادل دو واحد دانشگاهی است، پس از امتحان مجوز مددکاران اجتماعی را صادر خواهد کرد. این در حالی است که ما در دانشگاه‌ها و در دوره کارشناسی به مدت چهارسال  فشرده و با تعداد قابل توجهی از واحدهای کارورزی و عملی و 136 واحد نظری، مددکار اجتماعی تربیت می‌شود. حال موجب حیرت و تامل است که چگونه در 36 ساعت، می‌خواهیم مددکاران اجتماعی که نقش مهمی در جامعه دارند، به کشور تحویل دهیم؟ با کدام پشتوانه علمی؟ باور و انتظار داریم که این سازمان وزین باید در این بازنگری‌های لازم را انجام داده و جامعه مددکاران اجتماعی و دانشگاهی نیز نسبت به این آگهی حساس شوند. به‌عنوان تنها استاد تمام رشته مددکاری اجتماعی در کشور و پس از بررسی‌های لازم، در هیچ کجای مصوبات و مقررات این سازمان، چنین وظیفه‌ای برای سازمان تبلیغات اسلامی تدوین نشده است. مسئولیت اصلی و ذاتی این سازمان، تبلیغ باورهای دینی، گرایش بیشتر جوان‌ها و جذب به دین مبین اسلام است و این قبیل مصوبات به امور مذکور ارتباطی ندارد. مددکاری اجتماعی یک رشته شناخته شده در دنیا با 130 سال سابقه و در کشور ما با قدمت 63 ساله است. بسیاری در این مدت خون دل‌ها خورده‌اند تا مددکاری اجتماعی امروز به‌عنوان یک رشته شناخته شده در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری نیروی انسانی تربیت ‌کند. اگر قرار بود در شش روز و 36 ساعت، فردی مددکار اجتماعی شود که دیگر، اصلا فاتحه این تشکیلات و تاسیسات دانشگاهی را باید می‌خواندیم. بی‌شک در مدت شش روز نمی‌توان هیچ فرد متخصصی در هر هرشته‌ای را تربیت نماییم که بتوانند در زندگی خود تاثیرگذار باشد، چه برسد به زندگی مردم جامعه. مردم در راستای رهایی از مشکلات و گرفتاری‌ها، محدودیت‌ها و امثال این‌ قبیل مشکلات به مددکاران اجتماعی مراجعه می‌کنند. چرا باید در حوزه‌ای وارد شویم که هم برای خود مساله‌ساز می‌شویم و هم برای دیگران. اگر همدلی لازم در جامعه حرفه‌ای کشور وجود داشت و در سال 1387 با همدلی می‌توانستیم نظام قانون مددکاری اجتماعی کشور را به تصویب مجلس برسانیم، حال هیچ سازمان یا ارگانی به‌ این راحتی نمی‌توانست در این عرصه تخصصی وارد شود تا بخواهد اینگونه نیرو تربیت نماید و به جامعه تحویل دهد. امیدوارم اینگونه اتفاقات باعث همدلی و تفاهم بیشتر جامعه مددکاری اجتماعی کشور شود و با انسجام بیشتر، این احساس مسئولیت را به‌وجود آوریم که باید همدلانه، قانون مذکور که پیش‌نویس آن آماده است، به تصویب مجلس برسانیم و صاحب قانون منسجم شویم. از سازمان محترم تبلیغات اسلامی تقاضا دارم از این امر صرف نظر کرده و برای جامعه مددکاری اجتماعی مساله‌ساز نشود. آن‌هم در شرایطی که بودجه سال 1401 به مجلس تقدیم شده و حساسیت‌ها در رابطه با بودجه به اوج خود رسیده و این سازمان با افزایش بودجه مواجه است. شاید دلیل این افزایش بودجه، ورود به کارهای غیرتخصصی از اینگونه اقدامات لحاظ شده که این افزایش بودجه را توجیه کند. انتظار داریم از مسئولان محترم این سازمان، در این موضوع بازنگری کافی را انجام داده و وظیفه جامعه علمی کشور و مددکاران اجتماعی است که در این مسیر حساسیت لازم را به خرج دهند.