رشد منفي ده ساله اقتصاد ايران

آرمان‌ملی: براساس آخرین آمار ارائه شده از سوی بانک‌مرکزی نرخ رشد تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در بخش ساختمان منفی 16. 2 درصد، ماشین‌آلات منفی 9 درصد و سایر منفی 2. 7 درصد اعلام شده که براساس آن میانگین نرخ رشد به منفی 9. 8 درصد رسیده است درواقع این میزان رشد منفی نشان‌دهند آن است که در بازه زمانی 1390 تا 1400 تمایل بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری به حداقل رسیده که این روند به‌واسطه عدم امکان سرمایه‌گذاری دولت که در نتیجه کسری بودجه شدید در این 10 سال رقم خورده میزان سرمایه‌گذاری در اقتصاد کشور را به پایین‌ترین سطح خود رسانده است به‌گونه‌ای که بررسی‌ها نشان می‌دهد دستیابی به اقتصاد سال 90 بسیار سخت بوده و در صورتیکه میزان نرخ سرمایه‌گذاری با رشد 5 درصدی همراه باشد حداقل به 14 سال زمان نیاز است تا به اقتصاد 10 سال قبل از منظر سرمایه ثابت بازگردیم. تشکیل سرمایه ثابت ناخالص متشکل از سه بخش ساختمان، ماشین‌آلات و سایر است. نرخ رشد تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در سه بخش مذکور در نیمه نخست سال ١٤٠٠ نسبت به دوره مشابه سال قبل به ترتیب ٢/ ١٦، - ٠/ ٩ و ٧/ ٢ - درصد بوده که میانگین نرخ رشد منفی 9. 8 درصدی را رقم زده است. بر این اساس، نرخ ر شد ٢/ ١٦- درصدی تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در بخش ساختمان، به‌دلیل کاهش تشکیل سرمایه ثابت ناخالص ساختمان در هر دو بخش خصوصی و دولتی بوده است. علت افزایش تشکیل سرمایه در بخش ماشــین‌آلات نیز به‌دلیل افزایش واردات کالاهای ســرمایه‌ای و همچنین تشــکیل ســرمایه ثابت ناخالص در ماشــین‌آلات تولید داخل، طی نیمه اول سال ١٤٠٠ نسبت به مدت مشابه سال قبل است. رشد منفی سرمایه‌گذاری در کشور از ابتدای دهه ۹۰ شکل گرفت و پیشی‌گرفتن نرخ استهلاک از نرخ تشکیل سرمایه نگرانی جدی برای اقتصاد ایجاد کرده که نشان‌دهنده کاهش قابل توجه تمایل بخش‌خصوصی برای سرمایه‌گذاری است و با توجه به تکرار این روند در یکدهه گذشته؛ بازگرداندن اقتصاد به ریل رشد بسیار دشوار به‌نظر می‌رسد. در اقتصاد ۱۰ سال گذشته، نه تنها بخش خصوصی تمایل خود به سرمایه‌گذاری را از دست داده بلکه دولت نیز به‌دلیل مشکل کسری بودجه حضوری بسیار کمرنگ در این حوزه داشته و بودجه‌های عمرانی نیز صرف هزینه‌های جاری کشور شده است. در کنار مشکلاتی که تحریم برای کشور به‌وجود آورده، دلایلی مانند مجوزهای متعدد و قوانین دست و پاگیر در محیط کسب‌وکار نیز تمایل بخش خصوصی به سرمایه‌گذاری را کاهش داده است. به همین دلیل براساس برآورد معاونت بررسی‌های اقتصادی اتاق بازرگانی تهران، حتی با فرض تغییر مسیر کنونی کشور در زمینه تشکیل سرمایه، بازگشتن به وضعیت سال ۱۳۹۰ بسیار سخت است. بنابراین اگر سطح سالانه رشد سرمایه‌گذاری به ۵درصد برسد، کشور در سال ۱۴۱۳ یعنی ۱۴سال بعد خواهد توانست به وضعیت سال ۱۳۹۰ از منظر سرمایه ثابت برسد. محدودشدن بیش از پیش تشکیل سرمایه ثابت در کشور پتانسیل اقتصاد ایران را برای رشد از بین خواهد برد. درواقع کاهش تشکیل سرمایه در بخش ماشین‌‌‌آلات به کمتر از نصف بدترین خبری است که از بررسی ساختار سرمایه کشور در دهه ۹۰ خورشیدی می‌توان اعلام کرد. در عین حال، طی دهه منتهی به سال ۱۳۹۹ روند عمومی تشکیل سرمایه ثابت ناخالص به قیمت‌های ثابت سال ۱۳۹۰، نزولی بوده و میانگین نرخ رشد اقتصادی سالانه سرمایه‌گذاری طی دهه مزبور منفی ۷۹/ ۴ درصد است. روندی که گرچه به‌نظر در سه سال ۱۳۹۳، ۱۳۹۶ و ۱۳۹۹ مسیری معکوس را در پیش گرفته اما در مجموع افتی فاحش را در زمینه سرمایه‌گذاری واقعی به قیمت‌های ثابت سال ۱۳۹۰ گزارش می‌کند. در صورتی اقتصاد کشور می‌تواند به دوره رشد اقتصادی بالاتر از ۴درصد برگردد که روند تشکیل سرمایه با سرعتی مناسب صعودی شود. صعودی‌شدن سریع روند تشکیل سرمایه باید در حدی باشد که استهلاک سرمایه‌‌‌‌‌‌های ثابت فعلی را نیز جبران کند.