خواب بهترین شدن در جهانی را می‌دیدم

هیچ چیز نمی‌تواند مانع پیشرفت ورزشکاران ایرانی شود. رسیدن به افتخارات مهم و فتح قله‌های موفقیت مؤید این ادعاست. ورزشکاران زن کشورمان این ادعا را به واقعیت تبدیل کرده و با درخشش در آوردگاه‌های بین‌المللی توانایی‌های خود را به دنیا ثابت کرده‌اند. حضور تیم ملی هندبال بانوان ایران در رقابت‌های قهرمانی جهان یکی از این موارد است. اگر روزی شرکت در رقابت‌های آسیایی یکی از هدف‌گذاری‌ها در این رشته بود حالا دختران هندبالیست ما از قاره کهن هم فراتر رفته و در کنار بهترین‌های جهان به میدان می‌روند. تیم ملی هندبال بانوان بعد از آنکه در بین تیم‌های آسیایی در رتبه چهارم قرار گرفت جواز حضور در مسابقات جهانی را به دست آورد تا برای اولین بار شاهد اعزام یکی از رشته‌های تیمی بانوان به رقابت‌های جهانی باشیم. هندبالیست‌های کشورمان اگرچه هرگز تجربه بازی در کنار برترین‌ها را نداشتند، ولی در اسپانیا و در مصاف با حریفان قدرت خود را محک زدند تا جایی که در بازی با نروژ، تیمی که در نهایت قهرمان جهان شد، عنوان بهترین بازیکن به گلر ۲۵ ساله ایران تعلق گرفت. فاطمه خلیلی ملی‌پوش قمی کشورمان با سیو‌های جسورانه و حضور شش‌دانگ درون دروازه فرصت‌های زیادی را از گلزن‌های تیم قهرمان گرفت تا به حق بهترین بازیکن میدان لقب بگیرد. درخشش او به‌گونه‌ای بود که تعریف‌ها و تمجید‌های زیادی را به همراه داشت. خلیلی در مصاف با آنگولا نیز برای دومین بار از سوی مسئولان برگزاری مسابقات به عنوان بهترین بازیکن برگزیده شد. لژیونر ایرانی که عضو تیم آنادولو ترکیه است در گفتگو با «جوان» از رؤیای بهترین در جهان گفت. شرایط مسابقات جهانی با رقابت‌های آسیایی چقدر تفاوت داشت؟
همان‌طور که انتظار داشتیم سطح مسابقات جهانی بسیار بالا بود و قابل قیاس با مسابقات آسیایی نیست. البته این مسئله کاملاً طبیعی است چراکه بهترین تیم‌های هندبال از سراسر جهان به اسپانیا آمده بودند و می‌خواستند بهترین عملکرد را ثبت کنند. برای تیم ایران که برای نخستین بار جواز حضور در رقابت‌های جهانی را به دست آورده بود حضور در کنار بهترین تیم‌ها یک اتفاق بزرگ و خوب محسوب می‌شد. خوشبختانه بانوان هندبال با کسب عنوان چهارم قاره کهن موفق شدند جواز اعزام به جهانی ۲۰۲۱ را به دست بیاورند. این یک افتخار بزرگ برای جامعه هندبال و ورزش بانوان بود. باتوجه به گروه‌بندی مسابقات حریفان قدری داشتیم و باید با همه آن‌ها روبه‌رو می‌شدیم. همگروهان‌مان نروژ، رومانی و قزاقستان بودند. تیم ملی نروژ یکی از بهترین‌های هندبال بانوان درجهان است و تیم مورد علاقه من است چراکه بهترین‌های دنیا را در اختیار دارد. نروژ در نهایت قهرمان رقابت‌ها شد و این یعنی کارمان در اولین حضور جهانی بسیار سخت بود. با این حال از اینکه با قهرمان همگروه شدیم خوشحال بودم. رومانی دیگر حریف قدرتمندمان بود؛ آن‌ها جزو ۱۰ تیم برتر جهان هستند و سطح هندبال‌شان بسیار بالاست. قزاق‌ها یکی از حریفان آسیایی‌مان بودند. با این تفاوت که آن‌ها در قهرمانی آسیا با تمام قوا شرکت نکردند و برخی بازیکنان خوب‌شان را همراه نداشتند، ولی در جهانی اسپانیا کاملاً متفاوت و البته با ترکیب کامل ظاهر شدند. در کل قزاقستان هم تیم باکیفیتی بود. در مرحله دوم سطح حریفان چطور بود؟
با توجه به نتایجی که کسب کردیم مرحله بعد در پرزیدنت کاپ حضور داشتیم. ازبکستان، آنگولا و کامرون همگروهان‌مان بودند. با اینکه شاید سطح‌شان نسبت تیم‌های دور اول پایین‌تر بود، ولی هر سه تیم جزو تیم‌های خوب مسابقات بودند. عملکردشان عالی بود به ویژه دو تیم کامرون و آنگولا. در مصاف با این سه تیم باز هم بچه‌های ایران تمام تلاش‌شان را انجام دادند. موفقیت در آسیا مقدمه درخشش بانوان هندبال ایران در جهان بود. از این موفقیت و صعود به جهانی برای‌مان بگویید.
همان‌طور که گفتم اولین باری بود که در جمع بهترین‌های دنیا حاضر می‌شدیم و برای‌مان اهمیت زیادی داشت تا بهترین عملکردمان را نشان دهیم. حضور در این رقابت‌ها برای هر ورزشکاری یک افتخار بزرگ است. از این رو تمامی بچه‌ها با تمام قوا مقابل حریفان به میدان رفتند. در گروه سختی قرار داشتیم با این وجود ناامید نبوددیم و در مصاف با قدرت‌های هندبال بانوان بازی‌های قابل قبولی انجام دادیم. عملکرد ملی‌پوشان ایران آن‌قدر خوب بود که در سه بازی عنوان بهترین بازیکن میدان به یکی از بانوان کشورمان تعلق گرفت، این عناوین را در بازی با تیم‌های برتر و صاحب‌نام هندبال به دست آوردیم. برای تیمی که مسابقات جهانی را برای اولین دفعه تجربه می‌کرد این نتایج قابل قبول است. برای بسیاری نتیجه آخر بازی اهمیت بیشتری دارد و اختلاف امتیازی بین ما و حریفان در چند بازی بسیار زیاد بود. اختلاف امتیازی بین ایران و رقبا نشان‌دهنده فاصله ما با آن‌ها بود یا بحث کم‌تجربگی و اولین اعزام هم در آن تأثیر داشت؟


قطعاً همین‌طور است. باز هم باید روی این نکته تأکید کنم که تیم هندبال بانوان فقط یک بار توانسته جواز حضور در مسابقات جهانی را بگیرد به همین خاطر نمی‌توان همچون سایر تیم‌های مدعی از تیم ما انتظار داشت. شرایط ما حتی با تیم ملی ازبکستان هم قابل قیاس نبود چراکه آن‌ها برای دومین بار بود که در مسابقات جهانی بازی می‌کردند. نکته دیگر اینکه اصولاً برای اعزام به رقابت‌هایی از این دست تیم‌ها اردو‌های طولانی‌مدت و بازی‌های تدارکاتی برگزار می‌کنند تا به شرایط مطلوب برسند. تا جایی که می‌دانم همه تیم‌ها یا اکثر تیم‌های حاضر در اسپانیا یا بازی تدارکاتی داشتند یا اردو‌های تمرینی را پشت سر گذاشته بودند. قطعاً این مسئله در آماده‌سازی هر تیمی تأثیر مثبت می‌گذارد. چطور می‌توان فاصله با بهترین‌های جهان را کاهش داد؟
برای رسیدن به این هدف باید برنامه‌ریزی مناسب داشت ضمن اینکه بحث برگزاری اردو‌های منظم و مداوم و انجام بازی‌های تدارکاتی اهمیت زیادی دارد. در این صورت می‌توانیم فاصله‌مان را با تیم‌های برتر دنیا کم کنیم و کیفیت بازی‌های‌مان را بالا ببریم. تیم ملی هندبال بانوان برای اولین بار به این مسابقات می‌رفت. حمایت‌ها از تیم ملی بانوان قبل و بعد از اعزام چطور بود؟
در کل همه چیز خوب بود و خدا را شکر حمایت‌های خوبی صورت گرفت. مطمئن باشید اگر حمایت‌های لازم از ما انجام نمی‌شد نمی‌توانستیم در جهانی اسپانیا شرکت کنیم. به عنوان یکی از ملی‌پوشان موفق کشورمان انتظار شما از مسئولان ورزش کشور چیست؟
من هم مثل هر ورزشکار دیگری از مسئولان انتظار حمایت دارم. در سال‌های گذشته ورزش بانوان رشد چشمگیری داشته و در اغلب رشته بانوان توانایی‌های خود را در عرصه بین‌المللی ثابت کرده‌اند. ورزشکاران خانم نشان داده‌اند که علاوه بر مسابقات آسیایی در سطح جهانی نیز حرف‌های زیادی برای گفتن دارند و می‌توانند رقیب جدی برای مدعیان باشند. توجه و حمایت مسئولان انگیزه‌مان را برای تلاش بیشتر افزایش می‌دهد. انتخاب شما به عنوان بهترین بازیکن بازی با نروژ اتفاقی شگفت‌انگیز بود، هم برای ورزش کشور و هم برای مسئولان فدراسیون جهانی هندبال. بعد از کسب این موفقیت چه احساسی داشتید؟
قطعاً خوشحال بودم. برای این موفقیت اگر روزی هزار بار هم خدا را شاکر باشم باز هم کم است. آرزوی هر ورزشکاری است که در مسابقات جهانی بدرخشد. سال‌ها به این مسئله فکر می‌کردم و خواب بهترین شدن در جهانی را می‌دیدم. وقتی در مقابل بهترین تیم‌های جهان به این آرزو دست یافتم نتوانستم جلوی احساساتم را بگیرم و انگار روی ابر‌ها بودم. از خوشحالی اشک می‌ریختم. گرفتن جایزه بهترین بازیکن رؤیای همیشگی‌ام بود. وقتی این رؤیا به حقیقت پیوست بسیار هیجان‌زده بودم. پست دروازه‌بانی در سایر رشته‌های تیمی یکی از سخت‌ترین پست‌هاست. در هندبال دروازه‌بان چه مسئولیت سنگینی دارد؟
در هندبال نیز همین شرایط است و گلر‌ها هم مسئولیت سنگینی به دوش دارند و هم کارشان سخت است چراکه نصف مسئولیت نتیجه تیم به دروازه‌بان بستگی دارد. دروازه‌بانی هندبال هم سخت است و هم شیرین. به گفته اهل فن و کارشناسان اگر شما در ترکیب نبودید قطعاً گل‌های بیشتری دریافت می‌کردیم. در این خصوص توضیح بفرمایید.
در رشته تیمی، چون هندبال وقتی یک نفر بهترین می‌شود و می‌درخشد یعنی بهترین هستند و خوش درخشیده‌اند. بدون شک تمامی هم‌تیمی‌ها در درخشش من نقش داشته‌اند. همه بچه‌ها برای انجام بازی‌های خوب از جان ودل تلاش کردیم. حضور تیم ایران در مسابقات چه بازتابی داشت؟ چه واکنشی به حجاب ملی‌پوشان داشتند؟
ایران اولین تیمی بود که با حجاب در مسابقات جهانی هندبال به میدان رفت به همین خاطر برای همه تماشای بازی ملی‌پوشان کشورمان جذابیت داشت. همیشه تفاوت‌هاست که باعث می‌شود یک موضوع خاص شود. بعد از حضور در جهانی فکر می‌کنید استقبال اسپانسر‌ها از تیم‌داری در هندبال بانوان بیشتر شود؟ آیا رقم قرارداد‌ها افزایش پیدا می‌کند؟
قرارداد‌های پایین یکی از مشکلات همیشگی ورزش بانوان است، ولی فکر می‌کنم با توجه به حضور در مسابقات جهانی باشگاه‌ها و اسپانسر‌ها استقبال بیشتری کنند چراکه حالا هندبال بانوان ایران در جهان هم شناخته شده است. امیدوارم بعد از این اتفاق مهم مبالغ قرارداد‌ها بیشتر شود. به عنوان یک لژیونر شرایط و پتانسیل هندبال بانوان ایران را چطور ارزیابی می‌کنید؟
هندبال ایران در این چند سال اخیر واقعاً پیشرفت چشمگیری داشته، در تمامی رده‌های سنی اردو‌ها برگزار شده و همه رده‌ها اعزام به مسابقات داشته‌اند. امیدواریم حمایت‌ها بیشتر و بیشتر شود تا دختران زیادی بتوانند در عرصه ورزش برای کشور افتخارآفرینی کنند. خیلی از دختران ایرانی آرزوی بهترین شدن در سطح جهانی را دارند. فکر می‌کنید بقیه دختران هندبالیست هم می‌توانند لژیونر شوند؟
صددرصد می‌توانند. فقط باید برای رسیدن به این هدف هیچ وقت دست از تلاش نکشند، تلاش کنند و بجنگند. مطمئن باشند که حتماً به هدف‌شان می‌رسند.