روزنامه آرمان ملی
1400/10/07
غرامت ستانی کویت، بزرگواری ایران!!
جعفرگلابی روزنامهنگار خبرپایان پرداخت ۵۲ میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلارغرامت جنگی به کویت از سوی عراق برای بسیاری ازایرانیان توام با افسوس و حسرت بود. ما در حالی این خبر بسیار مهم را میشنویم که 8 سال فرصت طلایی ایران برای توسعه کشور به واسطه اوهام سردار قادسیه وکمک بسیاری ازکشورها به او برباد رفت وبیش از250 هزارنفر از هموطنانمان به شهادت رسیدند وبالغ بر550 هزارنفر هم مجروح و جانباز شدند. درکنارجنایات دیگرصدام ما هرگز نمیتوانیم یاد و خاطره شهدای غواص خودرا که دست بسته زنده به گورشدند را فراموش کنیم، طبق مقررات بینالمللی این عمل جنایت مسلم جنگی محسوب میشود و این رفتار بیرحمانه با اسرا مستوجب پیگرد قضائی بینالمللی است و در قبال آن فقط صدام نیست که مسئولیت داشته است. البته خسارات وارده به کشور و ملت ما درجنگ تحمیلی تحت هیچ شرایطی و با هر میزان ازغرامت قابل جبران نیست ولی دولت عراق درحالی مسرت ناشی ازپایان پرداخت غرامت به کویت را مخفی نمیکندکه این کشور یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان محسوب میشود وتحت هیچ محدودیت وتحریمی نیست. جالب آنکه هردو کشور عراق وکویت دراتحادیه عرب عضو وهمزبان یکدیگرند و قاعدتا باید انگیزه بیشتری برای مصالحه برسر غرامت یک ماه جنگ با کمترین تلفات انسانی را داشته باشند و عراق حق داشت که انتظار بخشش را اعلام کند و کویت هم برای گذشت از طلب خود امکان مادی لازم را داراست وانگیزههای ناشی از ناسیونالیسم عربی را میتوانست در این موضوع نشان دهد. البته در مناسبات جهانی خصوصا بین دولتها خبری ازاخلاق و فتوت نیست ولی ایران افزون بر جراحت جنگی که از عراق دریافت کرد اتفاقا دریکی ازحساسترین وخطرناکترین زمانهای ممکن ناجی این کشور شد و در حالی که داعش قسمتهای مهمی ازاین کشور را اشغال کرده و بغداد را مورد تهدید جدی قرار داده بود تنها همسایهای بود که تمام قد به کمک ایشان شتافت. برادران و خواهران عراقی خوب میدانند که آقای سلیمانی چه نقش سرنوشت سازی دراین راه داشت وچه سان رهبری واقعی نابود کردن داعش را برعهده گرفت. البته کسی مخفی نمیکندکه ایران در موضوع یادشده امنیت استراتژیک خود را هم درنظر داشت ولی اگرعلقههای دینی و مذهبی و برادری بین دو ملت نبود راههای دیگری هم وجود داشت که تهران صرفا امنیت خود را مدنظر قراردهد و خطرداعش را فقط ازسر خویش برطرف کند. هنوز هیچیک از مقامات رسمی ایران اظهار نظری پیرامون پیگیریهای احتمالی برای دریافت غرامت جنگی از عراق نداشتهاند ولی بالاخره باید تکلیف این موضوع مشخص وانتظار منطقی ایرانیان در این رابطه برآورده شود. یک نظر سنجی ساده و رسمی میتواند سمت وسوی ذهنیت هموطنان را روشن سازد و دولت را پیرامون آن مجاب سازد. در حالی که ما زیر شدیدترین تحریمهای آمریکا قرار داریم و اتفاقا کشور عراق در فروش نفت خود هیچ محدودیتی ندارد و به واسطه هممرز بودن با ایران انواع راههای جبران خسارتهای جنگ را دارا است، میتواند در این ارتباط اقدام کند. اگر دولت کنونی عراق در این ارتباط اراده و انگیزه لازم را ندارد نمایندگان و مقامات مختلف شیعی حاضر در ساختار سیاسی و همچنین علمای صاحب نفوذ این کشور میتوانند ورود کنند و بخش کوچکی از بزرگواری همسایه شرقی خود راجبران نمایند. ستاندن غرامت جنگی از دولت عراق که حق مسلم تهران است کوچکترین محذور اخلاقی برای ایران ندارد وحتی اگر دولت عراق متحد استراتژیک ایران بود اتفاقا اکنون زمان یاری رساندنش به کشوری است که ظالمانه در محاصره اقتصادی قرارگرفته است. متاسفانه مناسبات بینالمللی از هر زاویه که بنگریم چارچوبهای انسانی و اخلاقی ندارد وتوازن و منافع وقدرت دولتهاست که بیشترین تاثیر را دارد وسرنوشت موضوعات را مشخص میکند. اتفاقا از همین روست که بسیاری از صاحب نظران ومنتقدان رفتار بینالمللی تهران خواستار تغییر در برخی از تاکتیکها و استراتژیها هستند. مطابق با همین مناسبات است که کشوری چون روسیه محصولات کشاورزی استاندارد میخواهد واگر فلفل صادراتی ما اندکی از معیارهای سلامت آن کشور را نداشته باشد آن را برمیگرداند وتردیدی به خود راه نمیدهد. نه تنها روسیه که ترکمنستان وامارات و هرکشور دیگری که فیلترهای مشخصی برای واردات دارند دراین امورکوچکترین ملاحظه سیاسی را دخالت نمیدهند بلکه حتی کشوری چون چین هم درصدور انواع محصولات خود فقط منافع خویش را درنظر میگیرد وفیلترداشتن یا نداشتن ما برای واردات محصولات مرغوب را درنظر نمیگیرد. به نظر میرسد وقت نگاه واقعگرایانه وخصوصا جانبدارانه نسبت به رفاه و آسایش مردم ایران درهمه زمینهها فرا رسیده است وتاخیر درآن هیچ توجیه منطقی و حتی سیاسی ندارد. اگر دولت آقای رئیسی در این ارتباط با قاطعیت عمل کند وبرای شروع دریافت غرامت جنگی ازعراق را وجهه همت قرار دهد استقبال گسترده وعمیق مردم را ازآن خود خواهد کرد.
سایر اخبار این روزنامه
آزادسازي قيمت خودرو؛ احتمالا
توافق وين زير سايه روسيه و چين؟
«تيم اقتصادي ناهماهنگ» معيشت را فراموش ميكند
درد تازه بيماران:«نداريم» گفتنهایِ داروخانهها
يك گام به جلو؛ تغيير مالكيت سرخابيها
٤ فرمان براي حقوق متهمان
وقتي دست از سر صيانت برنميدارند...
سیبزمینیهای نظارت بر واردات گل کاشتند!
گشت ارشاد در بهارستان!
مذاکرات در ایستگاه «توافق»؟
افزایش یارانهها، دردی دوا نمیکند
ضرورت تعامل بین نهاد قضا و وکالت
جامعه شناسی جادو در فوتبال
غرامت ستانی کویت، بزرگواری ایران!!