یگانه «توتم» جمهوریخواه و دموکرات

تمامی تحلیل‌ها و گزارش‌ها تأیید می‌کنند جامعه امریکا دچار یک وضعیت حاد دوقطبی شده، به نحوی که احزاب دموکرات و جمهو‌ریخواه به عنوان دو رکن اصلی حاکمیت امریکایی در دو سوی این وضعیت و رو در روی هم قرار گرفته‌اند. تقریباً می‌شود گفت که این دو در هر چیزی اختلاف‌نظر عمیق دارند؛ از سیاست داخلی نظیر موضوع حداقل دستمزدها، نحوه رسیدگی به همه‌گیری، هزینه‌های آموزشی و بهداشتی گرفته تا سیاست خارجی نظیر نحوه برخورد با چین و روسیه و تعامل با دیگر حوزه‌ها در عرصه سیاست خارجی. با این حال، این دو یک نقطه اشتراک دارند که نه تنها اختلافی بر سر آن ندارند بلکه به جز چند نماینده معدود در کنگره، همکاری عمیق و گسترده‌ای در این موضوع با یکدیگر دارند. آن موضوع چیزی نیست جز میلیتاریسم امریکایی که تبلور آن در بودجه سالانه نظامی امریکا است.
سناتور‌های مجلس سنا روز چهار شنبه ۱۵ دسامبر با ۸۹ رأی موافق در برابر ۱۰ رأی مخالف بودجه نظامی سال آینده امریکا به میزان ۷۶۸ میلیارد دلار را تصویب کردند. اعضای مجلس نمایندگان پیش از این و با ۳۶۳ رأی موافق در برابر ۷۰ رأی مخالف، این لایحه را تصویب کرده بود. یک نظر اجمالی به این بودجه کافی است تا معلوم شود که دو سوی دموکرات و جمهوریخواه با وجود اختلاف‌نظر‌های عمیق در مورد زمینه‌های دیگر، هیچ اختلاف جدی در مورد هزینه‌ها نظامی ندارند، چرا که نه تنها بودجه ۷۴۴ میلیارد دلاری دولت جو بایدن، رئیس‌جمهور امریکا، را تصویب کردند بلکه ۲۴ میلیارد دیگر هم به آن اضافه کردند تا میلیتاریسم امریکایی برای مخارج خود هیچ کم و کسری نداشته باشد و مشخص نشود که نظامی‌گری یگانه توتمی است که راست و چپ امریکا گرداگرد آن حلقه می‌زنند. تنها صدای جدی مخالف در مجلس سنا از سوی سناتور ایالت ورمونت، برنی سندرز شنیده شد. او به سخنان دیگر سناتور‌ها اشاره کرد که مدعی هستند بودجه کافی برای بیمه پزشکی، تضمین هزینه‌های خانوار، مراقبت‌های بهداشتی و بحران آب و هوایی وجود ندارد، اما نه‌تن‌ها حاضرند لایحه بودجه سالانه دولت را تصویب کنند بلکه چندین میلیارد دلار دیگر را نیز به آن اضافه می‌کنند و با این کار «اولویت‌های» امریکا را نادیده می‌گیرند.
اعتراض سندرز با توجه به کسری بودجه دولت فدرال کاملاً قابل توجیه است. مجلس سنا در همان روز تقاضای دولت بایدن را برای اخذ وامی به میزان ۵/۲ بیلیون دلار تأیید کرد و به این ترتیب، میزان بدهی‌های دولت امریکا از ۲۸ هزار بیلیون و ۹۰۰ میلیون دلار به ۳۱ هزار بیلیون و ۴۰۰ میلیون دلار رسید. نکته مهم این حد از بدهی در بالاتر بودن آن از کل بازدهی اقتصادی امریکا در یک سال است. با این حال، دولت امریکا چاره‌ای جز اخذ این وام ندارد، چنان که جنت یلن، وزیر دارایی امریکا، هشدار داده بود وزارتخانه او از ۱۵ دسامبر به بعد منابع کافی مالی برای پرداخت هزینه‌های دولت ندارد. این حرف یلن تأیید صریح و شفافی است بر حرف سندرز که امریکا پول کافی برای تأمین اولویت‌های خود ندارد، اما به نظر می‌رسد که بودجه کافی برای هزینه‌های نظامی دارد و از این جهت، اختلافی بین دو جناح دموکرات و جمهوریخواه دیده نمی‌شود. باید توجه داشت که بخش قابل‌توجهی از بودجه دفاعی امریکا به جیب شرکت‌های بزرگ اسلحه‌سازی و پیمانکاران نظامی ریخته می‌شود و ارتباط تنگاتنگ دو حزب دموکرات و جمهوریخواهان با این ساختار میلیتاریستی امریکا است که باعث می‌شود بودجه هنگفت ۷۶۸ میلیارد دلاری با اکثریت قابل‌توجهی از رأی نمایندگان هر دو حزب به تصویب مجالس نمایندگان و سنا برسد، بودجه‌ای که نه تنها بیشتر از میزان درخواستی بایدن است بلکه ۳۷ میلیارد دلار نیز بیشتر از آخرین بودجه رئیس‌جمهور سابق امریکا، دونالد ترامپ، است. این وابستگی ساختاری بخش سیاسی امریکا به میلیتاریسم حاکم بر آن باعث می‌شود تا صدای مخالف معدود شخصیت‌های پیشرو نظیر سندرز یا الکساندریا اوکاسیو کورتز، عضو مجلس نمایندگان از حوزه انتخابی چهاردهم ایالت کالیفرنیا، تأثیری در تصویب هزینه‌های نظامی امریکا نداشته باشد و آن‌ها نتوانند مانع سود‌جویی ماشین جنگی امریکا از پول مالیات‌دهندگان این کشور شوند، پولی که همین مالیات‌دهندگان برای امور جاری آموزشی، بهداشتی و رفاهی به شدت به آن نیاز دارند.