مادران ورزشکار، فرزندان ایران

یکی از دوستان نام «آرنیکا» را که به معنای آریایی نیک است  پیشنهاد داد
 فرهمند: دنبال شگفتی و صعود به جام جهانی هستیم
 اینکه در اردوی تیم ملی هستم، ۵۰ درصد به‌خاطر همسرم حسین و حمایت‌هایش است



پریسا غفاری/ الهام فرهمند هم مادر است و هم فوتبالیست حرفه‌ای. وقتی ابتدای فصل با باشگاه ذوب‌آهن قرارداد بست و دوباره فوتبال را شروع کرد، همه شوکه شدند. دخترش تازه به دنیا آمده بود و عجیب بود که چطور می‌خواهد در لیگ بازی کند. ولی حالا فرهمند در اردوی تیم ملی است و مثل همه بازیکنانی که در اردو هستند، آرزویش این است که با تیم ملی در جام ملت‌های آسیا بازی کند و بدرخشد. فرهمند برای پوشیدن پیراهن تیم ملی باید دوبرابر بقیه تلاش کند چرا که فکر می‌کند با یک سال غیبت کمی از بقیه عقب افتاده است. او در این خصوص به خبرنگار «ایران» گفت: «من خیلی زود به میدان بازگشتم چون هدفم شرکت در جام ملت‌های آسیا بود. برای همین سختی‌ها را تحمل کردم تا به جایی که می‌خواهم برسم. دو ماه استراحت کردم و با 16 کیلو اضافه وزن کار را شروع کردم. ابتدا راه رفتن هم برایم مشکل بود اما کم‌کم وضعیت بهتر شد. تمرینات فوتبال و بدنسازی را با هم شروع کردم. روزهای اول فقط پاس و بغل پا می‌دادم و نمی‌توانستم وارد کارهای گروهی شوم. الان دیگر وضعیت خوب است. با ذوب‌آهن در لیگ بازی کردم و الان هم در اردوی تیم ملی هستم.»
این بازیکن شرایط اردوی تیم ملی در کیش را هم بسیار مناسب می‌داند: «در طول اردوها خیلی به مرز آمادگی رسیده‌ام و در کیش هم با برنامه‌ریزی که کادر فنی دارد به شرایط آرمانی رسیده‌ایم و آماده‌ایم تا در صورت انتخاب و قرار گرفتن در لیست نهایی، با تمام وجود برای تیم ملی کشورمان بازی کنیم.»
او در کنار تمرینات دغدغه مهم دیگری هم دارد. چرا که فرزندش «آرنیکا» به همراه مادرش با او به کیش رفته‌اند: «اوایل خیلی دغدغه فکری داشتیم و اذیت می‌شدم. موقع تمرین، مادرم آرنیکا را کنار زمین می‌آورد تا اگر شیر خواست من بتوانم از زمین بیرون بروم و کنارش باشم. ولی بزودی 6 ماهه می‌شود و نگرانی‌هایم کمتر شده است. خدا را شکر بچه بسیار آرامی است.» قرار است اگر الهام فرهمند راهی هند (میزبان جام ملت‌های فوتبال زنان آسیا) شد، مادر و فرزندش را هم ببرد: «خدا را شکر در نامه‌ای که به ای‌اف‌سی زده شد، آنها موافقت خود را اعلام کردند. جالب است که استقبال هم شد. پس من هم با فراغ بال می‌توانم در کنار تیم ملی به بازی‌هایم فکر کنم.»
حسین پاپی که همین چند سال پیش فوتبالیست حرفه‌ای بود و پیراهن سپاهان را می‌پوشید، همسر الهام فرهمند است. او مدت‌هاست از فرزند و همسرش دور است ولی همواره الهام را همراهی می‌کند. فرهمند با اشاره به این موضوع ادامه داد: «هر کس دیگری جای حسین بود نه‌تنها حمایت نمی‌کرد، بلکه شاید مانع هم ایجاد می‌کرد. بیشتر از همه، اوست که به من انگیزه می‌دهد. اگر من الان در اردوی تیم ملی هستم، ۵۰ درصد به‌خاطر حسین و حمایت‌هایش است. او احساس من را درباره فوتبال بازی کردن درک می‌کند و همیشه به من می‌گوید تجربه بازی در جام ملت‌ها چیز دیگری است که نباید این فرصت را از دست داد.»
ملی‌پوش ذوب‌آهن با توجه به انتخاب نام آرنیکا برای فرزندش می‌گوید: «نام آرنیکا را به پیشنهاد یکی از دوستانمان انتخاب کردیم. معنایش آریایی نیک است و امیدوارم در کنار من و پدرش آینده‌ای بسیار خوب را تجربه کند.»
آرنیکا دختر آرامی است و مادرش را اذیت نمی‌کند. فرهمند با لبخند از لحظات شیرین با فرزند بودنش تعریف می‌کند: «او بسیار آرام است و در زمان‌های استراحت کلی با هم بازی می‌کنیم. دیروز هم روز استراحت ما بود و به همراه مادرم به گردش رفتیم و آرنیکا در هوای خوب کیش کلی گردش کرد.»
بازیکن تیم ملی فوتبال کشورمان در پایان از سختی‌های پیش رو در جام ملت‌ها صحبت کرد: «مسلماً گروه سختی داریم ولی همه امیدواریم که از گروهمان صعود کنیم و بار دیگر شگفتی‌ساز بازی‌ها شویم. کادر فنی در این مدت زحمات زیادی کشیده ولی تنها مشکل ما نداشتن بازی‌های تدارکاتی است که ممکن است در بازی اول مقابل هند میزبان یقه ما را بگیرد. ولی من امید دارم مثل همیشه خدا همراه ما و شانس یارماست. می‌رویم تا بجنگیم و به جام جهانی صعود کنیم. چرا که استرالیا میزبان جام‌جهانی است و آسیا یک سهمیه بیشتر دارد. پس کار سخت ما شکست دادن هند است.»


خوشحال می شوم که دخترم ورزشکار حرفه ای شود
 جاور: با طلای هانگژو کلکسیونم را تکمیل می‌کنم
 بهترین اتفاق زندگی‌ام به دنیا آمدن مینل و مادرشدن بود، با تولد دخترم مهسای جدیدی شدم

فائزه زمانی/ ملی‌پوش روئینگ که مدال برنز بازی‌های آسیایی اینچئون و نقره جاکارتا را دارد، این بار طلای بازی‌های آسیایی را نشانه گرفته تا با صید آن از آب‌های هانگژو، کلکسیون مدال‌هایش در بازی‌های آسیایی را تکمیل کند. مهسا جاور که سودای طلای بازی‌های آسیایی هانگژو را در سر دارد، به خبرنگار«ایران» گفت: «من مدال نقره و برنز بازی‌های آسیایی را دارم و حالا با حضور مینل در زندگی‌ام، تمام هدفم مدال طلای هانگژو است تا کلکسیون مدال‌هایم در بازی‌های آسیایی تکمیل شود. با مربی‌ام افشین فرزام صحبت کرده و تمام هم و غم ما صید طلا در این بازی‌ها است که امیدوارم این اتفاق بیفتد.» او که دوباره به اردوی تیم ملی برگشته، اظهار داشت: «این روزها تمریناتم را زیر نظر افشین فرزام ادامه می‌دهم و خدا را شکر همه چیز به‌خوبی پیش می‌رود. حالا همه تمرکزم روی بازی‌های آسیایی سال بعد است تا ان‌شاءالله بتوانم نتیجه خوبی در هانگژو بگیرم.»
به گفته جاور با رسیدن قایق‌ها انگیزه‌ پاروزنان اردونشین چندبرابر شده است: «ما از نظر تجهیزات در مضیقه بودیم و واقعاً شرایط سختی در اردوها داشتیم. حالا خدا را شکر که بالاخره قایق‌های مانده در گمرک به دریاچه رسید. البته هنوز قایق‌ها باز نشده و قرار است به‌زودی بین ملی‌پوشان تقسیم شود ولی با رسیدن قایق‌ها همه خوشحال هستند و انگیزه بچه‌ها چندبرابر شده است. ما همیشه به کمبود قایق و تجهیزات عادت داشتیم و نمی‌توانم بگویم اگر این قایق‌ها نمی‌رسید اردوها تعطیل می‌شد ولی اگر قایق‌ها از گمرک ترخیص نمی‌شد، ادامه اردوها برای بازی‌های آسیایی با تعداد زیاد قایقرانان واقعاً سخت می‌شد. از حالا به بعد می‌توانیم تمرکز بیشتری روی تمریناتمان داشته باشیم.»
قایقران ملی‌پوش که دختر 3 ساله‌ای به‌ نام «مینل» دارد، شرایطش را برای تمرین نسبت به بقیه ملی‌پوشان سخت‌تر می‌داند: «من مادرهستم و شرایط زندگی‌ام نسبت به بقیه ملی‌پوشان مجرد، فرق می‌کند. اگر قایقرانان دیگر بین تمریناتشان استراحت می‌کنند من با دخترم مینل بازی کرده و وقتم را با او می‌گذرانم. قبل از این تمام زحمات مینل با مادرم بود و حالا بیشتر پیش خودم است. نمی‌توانم بگویم ورزش حرفه‌ای با وجود فرزند کوچک سخت نیست ولی وقتی تصمیم برگشت به تیم ملی را گرفتم سختی‌هایش را به جان خریدم.»
او بدش نمی‌آید که دخترش هم جا پای خودش گذاشته و قایقران شود: «اگر بگویم صددرصد دوست دارم که مینل پا جا پای من در قایقرانی بگذارد دروغ است ولی واقعاً خوشحال می‌شوم اگر ورزشکار حرفه‌ای شود.» او از دلیل انتخاب اسم مینل برای دخترش می‌گوید: «ما قبل از به دنیا آمدن مینل دنبال اسم بودیم ودر این حین به اسم مینل که به معنای مروارید آسمانی است، برخوردیم و از آنجایی که این اسم به دلمان نشست، برای دخترمان انتخاب کردیم.» به گفته او، دختر 3 ساله‌اش سر تمریناتش حاضر شده و او را تشویق می‌کند: «مینل حالا به سنی رسیده که او را سرتمرینات و اردوهایم می‌برم و در جریان اردوی آماده‌سازی مسابقات قهرمانی آسیا وقتی از آب بیرون می‌آمدم او و مادرم را می‌دیدم که روی اسکله منتظر من بودند و حتی حین تمرین من را تشویق کرده و هنگام بالا آمدن از دریاچه به من خسته نباشید می‌گفت، می‌توانم بگویم که این لحظات یکی از قشنگ‌ترین حس‌هایی بود که در کل دوران قهرمانی‌ام داشتم.» جاور تولد دخترش را بهترین اتفاق زندگی‌اش می‌داند: «بهترین اتفاق زندگی‌ام به دنیا آمدن مینل و مادرشدن بود. با تولد دخترم مهسای جدیدی شدم و انگیزه و قدرتم دوبرابر شد. خوشحالم که این اتفاق از یک دختر، مادری قوی ساخت و می‌توانم بگویم که حالا اولویتم دخترم است و اول به او و بعد به خودم فکر می‌کنم، حالا تمام تلاشم را می‌کنم تا مینل دختری قوی، موفق و مستقل مثل مادرم شود.» ملی‌پوش روئینگ خطاب به مادران ایرانی می‌گوید: «یک مادر اول باید حالش خوب بوده و شاد باشد تا بتواند کودکی را تربیت کرده و از او آدمی قوی بسازد. اگر من خود انسانی قوی باشم، می‌توانم فرزندی قوی تربیت کنم، پس مادران در وهله اول نباید خودشان را فراموش کنند.»
دارنده مدال نقره روئینگ بازی‌های آسیایی جاکارتا معتقد است توجه به قایقرانی بیشتر شده: «ما دختران روئینگی خودمان را ثابت کرده و توانستیم سال به سال نتایج بهتری بگیریم. ما در همه میادین و مسابقات مهم مدال‌آور بوده و رکوردهای خوبی ثبت کرده‌ایم. بعد از حضور در المپیک ریو، روئینگ دختران کمی به چشمم آمد و با درخشش نازنین ملایی در المپیک توکیو توجه به روئینگ بیشتر شد. قایقرانان ثابت کرده‌اند که در هر میدانی می‌توانند نتایج خوب بگیرند و حالا امیدوارم که توجه به ما بیشتر باشد تا بتوانیم با مدال‌های خوشرنگ‌تر مردم و مسئولان را خوشحال‌تر کنیم.»