بازگرداندن ریل به عقب

گمانه‌زنی درباره مأموریت جدید رئیس سابق صداوسیما بازگرداندن ریل به عقب ‌در روزهای بعد از انتخابات که بازار گمانه‌زنی انتصابات در دولت داغ بود، شایعه شد که در ادامه تکمیل پازل کابینه، خبرهایی از حضور علی علی‌عسگری در دولت نیز به گوش می‌رسد. گفته می‌شد که او قرار است بر کرسی واعظی تکیه زده و به‌عنوان رئیس دفتر رئیس‌جمهوری حضور داشته ‌باشد. این اتفاق نیفتاد؛ اما خبر انتصاب او به‌عنوان مدیرعامل بزرگ‌ترین شرکت بورسی کشور از سوی وزیر نفت رئیسی سروصدای زیادی به دنبال داشته است. بی‌ارتباط‌بودن و فاصله معنی‌دار پست قبلی او یعنی صداوسیما و پست فعلی یعنی مدیر‌عاملی شرکت صنایع پتروشیمی خلیج‌ فارس مهم‌ترین علت این واکنش‌هاست. جالب‌تر اینکه حسین قربانزاده مدیرعامل سازمان خصوصی‌سازی در حالی این انتصاب را تکذیب کرده که مشابه همین انتقاد به خود او هم وارد است. هر دو از حوزه‌ای بی‌ربط به اقتصاد رفته‌اند. علی‌عسگری از رسانه ملی به پتروشیمی رفته و قربانزاده از نزدیکان قالیباف با سابقه حضور در مدیریت روزنامه همشهری هم از رسانه به سازمان خصوصی‌سازی رفته است!‌محمد سرافراز، رئیس سابق رسانه ملی، در گفت‌وگویی درباره چرایی انتصاب علی‌عسگری به ریاست سازمان پس از او به نکته مهمی اشاره کرده بود؛ نکته‌ای که احتمالا می‌توان سرنخ آن را در این انتصاب جدید علی‌عسگری هم پی گرفت.‌انتصاب علی‌عسگری بر ریاست رسانه ملی بعد از حضور جنجالی و توفانی محمد سرافراز بر این رسانه رقم خورده بود. علی‌عسگری گویا آمده بود تا رسانه ملی را به همان خط سابق در دوره ضرغامی بازگرداند. سرافراز درباره چرایی این انتصاب گفته بود: «در همان ماه‌های اول بعد از رفتن من خیلی تعجب‌برانگیز بود و به شکل‌های مختلف بازتاب داشت و حتی بین همکاران سازمان گفته می‌شد، این بود که مدیریت جدید سازمان آمده و به قولی control z بر اتفاقات گذشته زده‌ است! هدف‌شان این بود که کارهای ما را به گذشته برگردانند». احتمالا حالا این control z قرار است در یکی از زیرمجموعه‌های وزارت نفت هم رقم بخورد و همه چیز به ریل پیشا‌روحانی- زنگنه بازگردد.
اتفاقاتی که در زمان ریاست علی‌عسگری بر صداوسیما افتاد، به گونه‌ای بود که به گفته سرافراز مجموعه دخالت‌ها و درخواست‌ها از سازمان را خیلی بیشتر و استقلال صداوسیما را از گذشته هم کمتر کرد. گفته می‌شود که در دو دهه اخیر ریاست آن اشراف کاملی بر بخش خبر و سیاسی رسانه نداشته و اشراف در زمان علی‌عسگری به کمترین حد خود رسیده بود. علی‌عسگری در اواخر دوران ریاست علی لاریجانی بر صداوسیما منتقل شد. سمت اولیه‌اش مشاور ریاست بود. او تا قبل از ریاست، در حوزه‌های فنی و آموزش مشغول فعالیت بود و سابقه کار و مدیریت در بخش‌های خبر و رسانه نداشت. تندترین نقدها و حملات به دولت روحانی در زمان علی‌عسگری رخ داد. مجریان رسانه بدون نگرانی مستقیما هیئت دولت و شخص رئیس‌جمهور را مورد خطاب و تذکر قرار می‌دادند؛ حتی در هفته‌های پایانی کار دولت دوازدهم در موردی، خانم مجری در برنامه زنده خطاب به دولت وقت گفت بهتر است زودتر بساط‌تان را جمع کنید و بروید! برخورد یک‌سویه با منتقدان و غیرهمفکران داخلی و اجازه‌ندادن به آنها برای حضور یا انعکاس پاسخ‌شان در دوران ریاست آقای علی‌عسگری ادامه و تا حدی توسعه یافت و متأسفانه در این دوران پنج‌ساله برخورد غیرمنصفانه با برخی از شخصیت‌ها، به‌ویژه برخورد حذفی با یاد و نام مرحوم هاشمی‌رفسنجانی از تاریخ انقلاب و جنگ تحمیلی، به اوج رسید. سازمان صداوسیما در ماه‌های اول انتشار و فراگیری بیماری کرونا دچار غافلگیری و اشتباه شد. اصرارش بر تکذیب این بیماری با پخش گزارش‌های سوگیرانه هم‌زمان با انتخابات مجلس یازدهم بعدها دستمایه نقد و نکوهش شد.اتفاق مهمی که در دوره سرافراز رخ داده بود، میل به سمت شفافیت بود. سرافراز در یکی از مصاحبه‌هایش درباره ماجرای مناقصه‌های تبلیغات در رسانه ملی هم افشاگری مهمی کرده بود؛ اما با آمدن علی‌عسگری همه چیز به روال قبل بازگشت. سرافراز گفته بود: «در حوزه مالی گفتیم باید همه‌ چیز شفاف باشد. در حوزه نظارتی باید نظارت «روندی» باشد و نظارت «مقطعی» جواب‌گو نیست. در حوزه مالی معتقد بودیم گردش مالی برای تصویب کارها و اجرایش با زدوبند انجام نشود و باید مبتنی‌ بر عدالت باشد تا همه بتوانند نقش داشته باشند. ما کارهای پایه‌ای را اصلاح کردیم. روند فرایند تولید برنامه‌سازی‌ها را اصلاح و آیین‌نامه‌هایی را که کلی ایراد داشت، مرتفع کردیم که این روند در روزهای اولیه مدیریت آقای علی‌عسگری خیلی سریع به شکل اولیه برگشت!».
برنامه فردوسی‌پور و حذف او از رسانه ملی هم در زمان علی‌عسگری رقم خورد. سرافراز گفته بود که در دوره ما فشار برای تعطیلی برنامه ۹۰ بود؛ ولی مجموعه تصمیمات این بود که این کار انجام نشود؛ اما به نظرم در دوره بعد خواستند مدیر مجموعه شبکه سه خودش را نشان دهد و او هم کمک کرده که این برنامه تعطیل شود.
اعتراض به تخریب و بایکوت هاشمی‌رفسنجانی هم یکی دیگر از انتقادات به دوره ریاست علی‌عسگری بر صداوسیما بود. محسن هاشمی در نامه‌ای خطاب به او سال گذشته نوشته بود: «خواهشمند است در‌صورتی‌که در سازمان صداوسیما، امکان ساخت برنامه‌های منصفانه، بی‌طرفانه و محققانه را درمورد عملکرد آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی ندارد، امکان پاسخ‌گویی به تخریب‌ها و تهمت‌های ناجوانمردانه‌ای که با وجود گذشت چهار سال از رحلت ایشان همچنان منتشر می‌گردد، برای ما فراهم آید».


علی‌عسگری زمانی مدعی شده بود که با وجود هجمه فرهنگی و عملیات روانی دشمنان، صداوسیما در رأس اعتماد مردم قرار دارد. او گفته بود که آخرین نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که رسانه ملی جایگاه ویژه‌ای میان مردم هم از منظر اعتماد عمومی و هم میزان مراجعه و علاقه‌مندی دارد. بر‌اساس‌این، سید‌محمد‌علی ابطحی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، در واکنشی به او نوشته بود: «اینکه آقای علی‌عسگری گفته‌اند صداوسیما در رأس اعتماد مردم است، مهم نیست. نگران اینم ایشان باور کرده باشد حرف خودش را».
علی ربیعی، سخنگوی دولت دوازدهم، هم در خردادماه و بزنگاه انتخابات نامه‌ای به علی‌عسگری نوشته و از او خواسته بود امکانی برای پاسخ‌گویی به اتهامات مطرح‌شده علیه دولت فراهم شود. در نامه سخنگوی دولت وقت آمده بود: «احتراما پیرو مکاتبه پیشین و پیشنهاد سه راهکار قانونی ایجاد امکان پاسخ‌گویی به دولت در مقابل اتهامات فاحش، بی‌اساس و عاری از صحت و نیز پیگیری حضوری، تاکنون پاسخی نیز حاصل نشده است. خواهشمند است مطابق قانون فرصتی برای پاسخ به اتهام‌زنی‌ها و نشر اکاذیب و طرح مطالب ناروا علیه دولت که در برنامه‌های تبلیغاتی انتخاباتی تاکنون پخش شده‌اند، در زمینه اجرای قانون فراهم شود. در همین راستا متأسفانه در اولین مناظره انتخابات ریاست‌جمهوری، شاهد اتهام‌زنی‌های متعدد ناشی از کم‌اطلاعاتی و نیز طرح افترائات ناروا علیه دولت از سوی برخی نامزدها بوده‌ایم، مجددا تأکید می‌کنیم که در این زمینه لازم است براساس مراعات انصاف و نیز ایجاد شفافیت، در اسرع وقت فرصت مقتضی در برنامه زنده تلویزیونی برای پاسخ به اتهامات یاد‌شده، به نماینده دولت اختصاص یابد. منتظر پاسخ مناسب از سوی آن سازمان محترم هستیم». پاسخی از سوی صداوسیما هیچ وقت ارسال نشد.
وحید جلیلی برادر سعید جلیلی سال 98 در نامه تندی نوشته بود: «مشکل امروز رسانه‌ ملی چیست؟ فلان نویسنده‌ قالتاق یا تهیه‌کننده کاسب یا کارگردان مریض؟ پاسخ روشن نخواهد شد مگر آنکه ۲۶ سال به عقب برگردیم و چهره‌ این شیفتگان خدمت را که آن روز هنوز این‌قدر ملیح و جوگندمی نشده بودند، در نظر آوریم. تیمی که نزدیک به سه دهه مناصب صداوسیما را بین خود دست‌به‌دست کرده‌اند و به‌ طور کاملا اتفاقی! همگی بچه‌های دو کلاس از یک دبیرستان در تهران دهه پنجاه‌اند! بچه تهراني‌هایی که هم‌قسم شده‌اند نگذارند مدیریت رسانه ملی از چنگ بچه‌های خانی‌آباد و نازی‌آباد خارج‌ شده و به دست دشمنان اسلام بیفتد!». او به نام این بچه‌های خانی‌آباد و نازی‌آباد هم اشاره کرده بود: «ملیجک‌های قسطنطنیه که برای لبخندنشاندن بر لب باندهای قدرت، منتقدان حسین محمدی و مرتضی میرباقری، عزت ضرغامی و علی‌عسگری را با ابن‌ملجم برابر می‌کنند و برایشان شیشکی می‌کشند، به جمهور مردم که می‌رسند «میرغضب» می‌شوند و ابایی ندارند که مدت‌ها، ملت بی‌پناه را در اوج تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی با سادیسم پنهان و آشکار خود بچزانند و از همان اصحاب قدرت جایزه‌ بگیرند. دوگانه‌ غریبی است: با قدرتمندان ملیجک و با مردم میرغضب!».
حالا آش انتصاب رئیس سابق صداوسیما به ریاست پتروشیمی خلیج‌ فارس چنان شور شده که محمد سرشار مدیر شبکه کودک‌ و نوجوان صداوسیما در توییتی نوشت: «آیا هلدینگ پتروشیمی کودک‌ و نوجوان سراغ ندارید؟». سرافراز هم در توییتی نوشت: «جناب علی‌عسگری همان‌طور که رسانه ملی را با کمک خانواده و دو مرجع تصمیم‌ساز، از فروپاشی نجات داده و مخاطب آن را به بیش از ۸۰ درصد رساند و معضلات کشور را یکجا حل کرد، اکنون در تراستِ خصولتیِ پتروشیمیِ خلیج فارس، مشکل مالی دولت را هم حل خواهد کرد».
عبدالعلی علی‌عسگری، کارشناس مهندسی برق از دانشگاه امیرکبیر و کارشناس ارشد مدیریت از دانشگاه تهران است. او مدرک دکترایش را در رشته مهندسی صنایع از دانشگاه علم و صنعت گرفته و عضو هیئت علمی دانشگاه است. در سال‌های جنگ، در نیروهای مسلح در زمینه تحقیق و راه‌اندازی خطوط تولید نیازهای دفاعی در حوزه‌های مختلف کار کرده است.
در کارنامه او معاونت سیاحتی و زیارتی وزیر ارشاد (۱۳۷۱)، ریاست سازمان مراکز ایرانگردی و جهانگردی (۱۳۷۱)، مشاور رئیس‌جمهوری (۱۳۷۳)، ریاست هیئت‌مدیره و مدیرعامل فروشگاه‌های زنجیره‌ای رفاه (۱۳۷۳)، مدیرعامل بنیاد تعاون (۱۳۷۶)، معاون توسعه و فناوری رسانه سازمان صداوسیما (۱۳۸۴) و ریاست سازمان صداوسیما دیده می‌شود.