توقعاتم از «خیلی دور خیلی نزدیک» تغییر کرده است

گروه فرهنگی:‌ چهارصد و نود و دومین برنامه سینماتک خانه هنرمندان ایران با نمایش نسخه مرمت شده فیلم سینمایی خیلی دور خیلی نزدیک با حضور رضا میرکریمی نویسنده و کارگردان، مسعود رایگان و افشین هاشمی بازیگران، مهرزاد دانش منتقد سینما در سالن ناصری خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
به گزارش ایرنا، میرکریمی روز گذشته و در بخشی از این جلسه در پاسخ به این سؤال که چرا کاراکتر دکتر عالم در این فیلم در نهایت به ذهنیت مخاطب از این که «خدا کجاست؟» دامن نمی‌زند، عنوان کرد: قصه‌هایی که ما می‌نویسیم، معمولاً با نگاه تک بعدی خودمان نگاشته می‌شوند.
شاید امروز که به این فیلم نگاه می‌کنم توقعات دیگری از خودم دارم و به‌دنبال علامت‌های این چنینی از سوی خدا نیستم. در واقع می‌پرسم چرا ما نباید خسران‌ها را عین رحمت ببینیم؟! و چرا حتماً باید یک صدا را دارای اکو بدانیم؟! البته شاید درکش برای کسی که دچار چنین وضعیتی نشده است، دشوار باشد. کاری که فیلم خیلی دور خیلی نزدیک می‌خواست بکند تلاش برای ایجاد بی‌وزنی برای مخاطب و کاراکترش است که ما نسبت خود را با جهانی بی‌انتها نمی‌توانیم درک کنیم و به همین دلیل نباید به‌سرعت به سراغ پاسخ‌های سریع برویم و بیش از دریافت پاسخ باید معلق بودن و حیرانی را تجربه کنیم. بنابراین جواب دقیقی برای این سؤال ندارم. میرکریمی درباره فراهم کردن گروه این فیلم نیز توضیح داد و گفت: من در ابتدا با رضا کیانیان صحبت کردم و با هم سفری به کویر هم داشتیم. اما بعدها احساس کردم جنس سفر دکتر عالم در قصه به یک جهان ناشناخته است. خودم هم چند هزار کیلومتر به دل کویر برای لوکیشن این فیلم رفته بودم و حتی یک بار هم موتور ماشینم در این جریان سوخت! وقتی دچار این تردید شدم، پرویز پرستویی، مسعود رایگان را به من پیشنهاد داد.
او را نمی‌شناختم و پرویز به من گفت که او قبلاً در سوئد بازی کرده است و در خاموشی دریا نیز قبل از این حضور داشته است که سکانس او را در این فیلم بسیار دوست داشتم. او گفت: همیشه البته در این انتخاب‌ها به کارگردان می‌گویند ریسک نکن و بازیگر چهره بیاور تا فیلمت بفروشد اما من هیچ وقت از انتخاب‌هایم ضرر نکرده و همیشه نتیجه خوبی گرفته‌ام. در خیلی دور خیلی نزدیک مسعود رایگان و افشین هاشمی بسیار خوب بودند. حتی یک بار در جشنواره فیلم فجر داوران به من گفتند فیلمت خیلی خوب بود اما یک بازیگر بومی داشت که نقش یک روحانی را بازی می‌کرد دیگر به او جایزه ندادیم و من برایشان توضیح دادم که آن نقش را افشین هاشمی بازی کرده بود نه یک بازیگر بومی. شاید افشین هم یک سیمرغ را از دست داد.



آمده بودم که برگردم
مسعود رایگان هم در بخشی از این برنامه درباره حضورش در فیلم «خیلی دور خیلی نزدیک» گفت و همکاری با میرکریمی. رایگان ضمن یادآوری خاطرات دوران فیلمبرداری به این نکته اشاره کرد که «دو سال بود که رضا میرکریمی و افشین هاشمی را ندیده بودم و باید از سینماتک که چنین فرصتی را فراهم کرد، تشکر کنم. یک روز از طرف آقای میرکریمی با من تماس گرفتند و در یک اتاق نمور در خیابان خرسند با هم قرار گذاشتیم. او فیلمنامه را به من داد و من شروع به خواندن کردم و هرچه پیش رفتم دیدم چه فیلمنامه خوبی است. دوباره به دفتر رفتم و گفتم من بعد از ۱۸ سال به ایران به دعوت وحید موساییان برای بازی در خاموشی دریا برگشته‌ام و باید برای یک تئاتر به سوئد برگردم. اما بعد برای خیلی دور خیلی نزدیک تست گریم دادم. روز سفر من رسیده بود و هر روز با امیر اثباتی به دفتر آقای میرکریمی دعوت بودیم. ما سفر را آغاز کردیم و از کاشان رد شده بودیم و دوستانی دنبال ما آمدند و هر روز ساعت ۵ صبح من، آقای قمی و مجموعاً ۷ نفر که در یک خانه بودیم، بیدار می‌شدیم، گریم انجام می‌شد و سر لوکیشن حاضر می‌شدیم. مسافتی ۸۰ کیلومتری برای رسیدن به دهی در کویر را باید طی می‌کردیم. باد شدیدی می‌زد و ساعت ۳ بعدازظهر مجبور به تجدید گریم بودیم و وقتی آفتاب مایل می‌شد فیلمبرداری آغاز می‌شد و ۷ ماه کار با همین منوال پیش رفت.»