روزنامه آرمان ملی
1400/11/07
مسئولانی که باید سکوت کردن را بیاموزند
جلال میرزایی تحلیلگر مسائل سیاسی در حالی که حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران طی روزهای اخیر از احتمال مذاکره مستقیم سخن به میان آورده است و در کنارش سعید خطیب‌زاده، سخنگوی دستگاه دیپلماسی هم از آمادگی تهران برای تبادل زندانیان می‌گوید، آن هم در شرایطی که باقری کنی و تیم مذاکره‌کننده در وین در حال گفت‌وگو و مذاکره هسته‌ای هستند، شاهد موضع‌گیری‌هایی هستیم که عملا منافع ملی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. البته مذاکره مستقیم با آمریکا پیشنهادی بود که بسیاری از کارشناسان، تحلیلگران و ناظران امر از قبل بر آن تاکید داشتند، چون ایران در شرایط فعلی برای تامین منافع ملی، احیای برجام و لغو تحریم‌ها چاره‌ای جز مذاکره مستقیم با ایالات‌متحده ندارد. لذا انتظار آن بود که پیشتر این مواضع سازنده مطرح شود، اما با تاخیر نسبت به مواضع رهبری در خصوص مذاکره با دشمن نهایتاً وزیر امور خارجه هم از احتمال مذاکره مستقیم با آمریکا سخن به میان آورد. همین موضع‌گیری و سخنان دستگاه سیاست خارجی انعکاس خوب و مثبتی در بازار به خصوص بازار ارز داشت. با این‌حال به محض آنکه شاهد تاثیرات مثبت سخنان حسین امیرعبداللهیان در بازار هستیم، روز بعد دریادار شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی سخنان و مواضعی را مطرح می‌کند که عملاً بازار ارز دوباره صعودی میشود. فارغ از اینکه این سخنان با چه نیت و هدفی مطرح شده است باید چند نکته را در این خصوص عنوان کرد؛ اول اینکه متاسفانه در همه ابعاد سیاسی، امنیتی، اقتصادی، معیشتی، فرهنگی، اجتماعی و مدیریتی دولت سیزدهم که تنها چند ماه از عمرش می‌گذرد شاهد یک چندصدایی و تشتت آرا و نظرات هستیم. این نقیصه علاوه بر سردرگمی افکار عمومی و جامعه نسبت به نگاه دولت و عملکردش در رابطه با یک موضوع خاص مانند مذاکرات هسته‌ای و گفت‌وگوی مستقیم با آمریکا از آن سو باعث خواهد شد که نوعی گسل رفتاری در خود بدنه دولت هم شکل بگیرد، در حالی که انتظار آن است دولت در ابتدای کار با قدرت، انسجام و هماهنگی تمام اعضا به خصوص در سطح وزرا عمل کند. نکته مهم دیگر این است که با بررسی و رصد هرچه بیشتر سخنان اخیر دبیر شورای عالی امنیت ملی این ظن و گمان در ذهن تقویت میشود که مبادا منافع شخصی و حزبی برخی در داخل عملاً در تداوم افزایش نرخ ارز، رکود، تورم، تحریم و درگیری با آمریکا و جامعه جهانی باشد! تکلیف افراد و جریان‌هایی مانند حسین شریعتمداری و کیهان مشخص است؛ چون مبنای فکری و ارزیابی‌شان بر عدم مذاکره با آمریکاست، اما به واقع چرایی اتخاذ مواضعی مانند آن چه دریادار شمخانی مطرح کرده است جای سوال دارد. به واقع سخنان متناقض دبیر شورای عالی امنیت ملی سبب خواهد شد که دولت یک موضع یکدست، روشن و شفاف در خصوص یک مسئله واحد نداشته باشد. نکته دیگری که باید مد نظر قرار داد این است که این چند صدایی و تشتت آرا توسط اعضای دولت پیام‌ها و پالس‌های متعدد، متناقض و حتی متضادی به فضای مذاکرات در وین ارسال می‌کند. در چنین شرایطی قطعا کار تیم مذاکره کننده سخت‌تر خواهد شد. به موازاتش هم این دست موضع‌گیری‌ها، فضا و بستر را برای سوءاستفاده هر چه بیشتر برخی کشورها مانند روسیه و چین هم فراهم می‌کند. در حالیکه امثال آقای شمخانی باید اجازه دهند موضع‌گیری‌ها به طریقی اتخاذ شود که علاوه بر انسجام نگاه دستگاه اجرایی کشور در راستای سخنان سازنده کسانی نظیر امیرعبداللهیان باشد، چون حداقلش آن است که در کوتاه مدت روی بازار و کسب و کار تاثیر مثبت دارد. در این شرایط سخت و بغرنج اقتصادی و معیشتی فعلی کشور که مردم با مشکلات عدیده دست و پنجه نرم می‌کنند باید سخنان و مواضعی را در دستور کار قرار دهیم که تاثیرات مثبت زودهنگامی روی کسب و کار، معیشت، بازار و... داشته باشد؛ اگر آقایان قادر به چنین کاری نیستند، به واقع سکوت مسئولان و اعضای دولت بهترین کار است. واقعاً در این شرایط باید مسئولان و سیاستمداران سکوت کردن را یاد بگیرند، زیرا سکوت آنها بیشتر به نفع مصالح کشور و تامین منافع ملی است.
سایر اخبار این روزنامه
قاضي پس از بازداشـت نبايـد بی‌خبر باشد
ر ابطه با آمريكا «دوربرگردان منافع ايران» است
گاندوها از تلویزیون به سایـــت‌ها كوچ كردند...
مجلس از «مهلت دوماهه» به خودروسازان نگذرد
استعفاي سعد الحريري بازي سياسي است
سرانجام زنـان به «آزادی» می‌روند
انفجار «اُمیکرون» با جشن احتمالی امشب
ميدان گازي چالوس در اختيار روس‌ها؟
دست از سر بخش خصوصي برداريد؛ حمايت پيشكش!
«عراق» را با شکست بدرقه می‌کنیم
تحلیل وضعیت اقتصادی کشور
تغییر ارتباط ایران و آمریکا در وین؟
مسئولانی که باید سکوت کردن را بیاموزند
بورس؛ دماسنج اقتصادی
