روزنامه خراسان

اکشن هالیوودی در جشنواره فجر!

نادر فلاح سال‌هاست که در تئاتر، سینما و تلویزیون، مشغول فعالیت در عرصه بازیگری است. او نقش‌های کوتاه یا بلند متفاوت و بعضا سخت و پیچیده‌ای را در آثار مختلف تجربه کرده است. این بازیگر آخرین بار با سریال «زیرخاکی 2» در تلویزیون دیده شد و امسال با سه فیلم «لایه‌های دروغ» ، «ملاقات خصوصی» و «خائن کشی» در چهلمین جشنواره فجر حاضر است. این سه فیلم به ترتیب امروز، فردا و چهارشنبه 20 بهمن در سینمای رسانه‌ها رونمایی می‌شوند. با نادر فلاح درباره تجربه بازی در این آثار با ژانرهای متفاوت گفت‌وگویی کردیم که در ادامه می‌خوانید.   در فیلم «لایه‌های دروغ» چه نقشی ایفا کردید؟ نقش مردی که حادثه‌ای سرنوشت و زندگی‌اش را دچار تغییر  می کند و او را در مسیر قهرمان قصه قرار می‌دهد. این شخصیت «بدمن» نیست اما چون در مقابل قهرمان قصه قرار می‌گیرد نقش منفی است. بعضی افراد نقش منفی را به آدم ‌بده قصه تعبیر می‌کنند، در صورتی که خیلی از شخصیت ‌های منفی آدم‌ بدها نیستند اما در مقابل قهرمان قصه قرار می‌گیرند.   نقش یا قصه فیلم برای شما چه جذابیتی داشت که بازی در «لایه‌های دروغ» را پذیرفتید؟ من ویدئوهایی از کارهای اکشن آقای رامین سهراب را دیدم. اکشنی که از ایشان دیدم در سینمای ایران ندیده بودم و این خیلی برایم جذاب بود. من خودم یکی از طرفداران سینمای اکشن هستم و خیلی دوست دارم سینمای ایران هم به یک سطحی از استاندارد سینمای اکشن برسد. در ویدئوهایی که دیدم، به نظرم آمد آقای سهراب کسی است که می‌تواند در این مسیر گام‌های بسیار بلندی بردارد، به همین دلیل پذیرفتم این نقش را بازی کنم و در این ژانر بازی داشته باشم.   آقای سهراب بدلکار هستند؟ خودشان رزمی ‌کار هستند و اصلا بدلکار نداشتند، همه صحنه‌های فیلم را خودشان اجرا کردند. یعنی تخصص رزمی و تخصص صحنه‌های اکشن فیلم‌ های این ژانر را دارند.   پس کیفیت اکشن فیلم، انتظار مخاطب را برآورده می‌کند. حتی ممکن است باعث شگفتی شود، چون قطعا از آن چه در سینمای ایران به عنوان «سینمای اکشن» دیدیم، فراتر است. حتما نظر مخاطب ایرانی و جوان‌ها را جلب خواهد کرد.   این اتفاق علاوه بر تجربه و تخصص آقای سهراب، به دلیل امکاناتی است که در اختیارشان بوده؟ به هر حال این هم بی‌تاثیر نیست. ایشان یک ورزشکار حرفه‌ای هستند، پدرشان هم ورزشکار حرفه‌ای هنرهای رزمی بودند و از کودکی این ورزش را انجام دادند. موضوع تخصص یک چیز است  اما این که بتوانی از هنرهای رزمی در سینما استفاده کنی، چیزی است که ایشان دوره‌های آموزشی‌اش را گذرانده‌اند. فکر می‌کنم کسانی که در سینمای ایران فیلم‌های اکشن ساختند، این دوره‌ها را نگذرانده‌اند و همین موضوع خیلی روی کیفیت کارشان تاثیر داشته است.   چرا در سینمای ایران کمتر فیلمی در ژانر اکشن ساخته می‌شود؟ به دلیل کمبود امکانات؟ نه، تنها امکانات نیست. کسانی که می‌خواهند اکشن کار کنند و نقش قهرمان فیلم اکشن را بازی کنند، باید آدم‌های ورزیده‌ و ورزشکار و کاملا به هنرهای رزمی مسلط باشند اما حالا به جز این موضوع، فیلم برداری این صحنه‌ها هم تخصص ویژه و ترفندهای مخصوص به خودش را می‌خواهد. بعضی‌ها در سینمای ایران تلاش کرده‌اند که این کار را بکنند  اما به نظرم خیلی سیستماتیک، دقیق و این که بخواهند دوره‌هایی را به صورت جدی بگذرانند، نبوده است.   نقش‌تان نیاز داشت برای بازی در این فیلم مهارت خاصی را یاد بگیرید؟ بین تولید این فیلم، مدت زمانی فاصله افتاد. وقتی بخش اول را فیلم برداری کردند، آن ‌جا مبارزه‌هایی با قهرمان فیلم داشتم، البته نه در حد تخصصی و مانند آقای سهراب، در حد ضربه‌های معمولی مشت و لگد، اما عکس‌العمل‌ های آقای سهراب بود که این صحنه‌ها را جذاب می‌کرد. فاصله‌ای افتاد تا دوباره برگشتند فیلم را تمام کنند، من دچار یک حادثه شده بودم که زانویم آسیب دیده بود، حتی نمی‌توانستم راحت راه بروم و خیلی نمی‌توانستم درگیر کارهای اکشن بشوم.   «لایه‌های دروغ» اکشن و «ملاقات خصوصی» عاشقانه است، دو فیلم با دو ژانر کاملا متفاوت هستند، خودتان کدام ژانر را ترجیح می‌دهید؟ انتخاب ‌های من بر اساس فیلم نامه و شرایط کار است، خیلی به این که فیلم عاشقانه است یا اکشن توجه نمی‌کنم و این‌ها ملاک انتخابم نیست، کیفیت کار و کیفیت فیلم نامه مهم است. «ملاقات خصوصی» هم فیلم بسیار خوبی است با یک فیلم نامه درجه یک، کارگردانش را هم می‌شناسم. من با امید شمس فیلم کوتاه «شب تولد» را کار کرده بودم و می‌دانستم بچه بسیار خوش‌فکری است، مشاوران بسیار خوبی داشت و تیم خیلی خوبی بسته بود، همه این‌ها ملاک بود و من می‌دانستم که فیلم موفقی خواهد بود.   در گفت‌وگو هایی که داشتید، از نادیده گرفته شدن در این سال‌ها گلایه کردید و حتی در «رخ ‌به ‌رخ» گفتید احساس می‌کنید تلاش‌‌تان هدر رفته، اکنون در این جایگاه برای دیده شدن تلاش‌تان توقع و انتظاری از جشنواره فجر دارید؟ یک زمان است که آدم به طور قطع و یقین چیزی را حق خودش می‌داند و همیشه تا آخر عمرش به آن فکر می‌کند. من در خصوص «چند متر مکعب عشق» یقین داشتم و دارم که آن سال باید جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل را می‌گرفتم، بعد از آن هم مثلا در فیلم «درخونگاه» نقشی را بازی کردم که یک یا دو سکانس بیشتر نبود اما باید حداقل کاندیدا می‌شدم. ولی یک زمان هم آدم فقط حضور دارد و باید ببینیم در رقابت با دیگر بازیگران چه اتفاقی می‌افتد. من امسال دو فیلم دارم، اگر بخواهند به تفاوت خلق دو شخصیت نگاه کنند، همان طور که در سی ‌و پنجمین جشنواره فجر به فیلم «انزوا» و «سد معبر» نگاه کردند و من را کاندیدا  کردند، امسال هم می‌توانند به این جنبه کار و این که سال‌هاست در سینما کار می‌کنم، توجهی داشته باشند ولی در نهایت از حالا به رای داوران هر چه که باشد، احترام می‌گذارم. ما مثل بازیکن‌هایی هستیم که همه با هم داریم در زمین بازی می‌کنیم و باید به رای داور چه درست چه غلط، احترام بگذاریم. الان در مرحله‌ای هستم که احترام می‌گذارم، هر چند که درست هم نباشد.   از کارهای جدیدتان چه خبر؟ برای تلویزیون سریال «جشن سربرون» به کارگردانی آقای مجتبی راعی را کار کردم و عید نوروز سریال «زیرخاکی 3» به کارگردانی جلیل سامان را روی آنتن دارم. برای پلتفرم‌ ها هم در سریال «نوبت لیلی» کار آقای روح ‌ا... حجازی و سریال «آهوی من مارال» ساخته آقای مهرداد غفارزاده بازی کردم که متاسفانه این کار دستخوش یک سری اتفاقات شد.  
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
اقلیتی اکثریت‌نما داریم (اعتماد) تروریست‌ها در سوریه از راه نرسیده به جان هم افتادند (کيهان) در «عسر»‌ها منتظر «یسر»‌ها باشید (جوان)پزشکیان: باید مردم را مطمئن کنیم که از نظر معیشتی مشکل پیدا نمی کنند (شهروند)
سایر اخبار این روزنامه
شاه «ایران ستیز» یک گام تا لغو سفر آزادکاران به آمریکا! اکشن هالیوودی در جشنواره فجر! نمره ضعیف شهرداری مشهد در فضاسازی شهری دهه فجر گوشتی که از زمین سبز می‌شود! نجات حاشیه شمالی مشهد از تشنگی گام ها تا رسیدن به نقطه صفر توسعه صنعتی مانع نشوید؛حمایت پیشکش! پراید سرقتی فقط 3 میلیون! خوش خیالی آبی 40 درصد ایرانیان! مرجع بصیر و امین امام(ره)