آقای وزیر! این بود بلندی کلاهت؟

اسماعیل حسین پور‪-‬ یکی از ناخجستگی‌های این روزها، اظهارات غیرعلمی برخی افراد است که با خام‌گویی‌های خود، باعث آسیب جدی به اعتماد عمومی می‌شوند. اخیرا وزیر آموزش و پرورش در سخنانی قابل تامل گفته است: «امیکرون خطر جدی برای دانش آموزان ندارد. در هیچ کجای دنیا هیچگاه مدارس را تعطیل نکردند». در حالی که شرایط امیکرون در ایران با رشد بیماران بحرانی می‌شود و هر گونه اظهارنظر و تصمیم‌گیری در این خصوص، در حیطه ستاد ملی مبارزه با کرونا است؛ این سخنان غیرعلمی وزیر، با انتقاد تند دکترعلیرضا ناجی، رئیس مرکز تحقیقات ویروس‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی روبرو شد و گفت: «این اظهار نظر آقای وزیر بسیار غیر علمی و غیر حرفه‌ای است». او این تفکر وزیر آموزش و پرورش را بسیار خطرناک و غیر متعهدانه دانسته است.
کاش وزیر آموزش و پرورش پیش از بیان سخنان دور از انتظار، که با سلامت چند میلیون ایرانی ارتباط مستقیم دارد؛ به این فرمایش حکیمانه و نغز پیامبر اسلام (ص) توجه می‌کرد که فرموده است: «نشانه خردمند این است که هرگاه خواست سخن بگوید تدبر می‌کند». و به این پند سعدی توجه می‌کرد که: «مزن بی‌تامل به گفتار دم».در حالی که آموزش و پرورش با انبوه تنگناها روبرو است و فرهنگیان از ناراستی‌های بزرگ دولتمردان و بی‌توجهی به مطالبات‌شان به ستوه آمده‌اند و اعتصابات سراسری و پیاپی فرهنگیان به یک موج فراگیر تبدیل می‌شود؛ انتظار این بود وزیر آموزش و پرورش ضمن حمایت از مطالبات بر حق فرهنگیان، پیگیر این مطالبات چندین‌ساله باشد ولی با کمال تاسف، نه تنها حمایتی ازاین حرکت باوقار، آرام و مدنی فرهنگیان نکرد؛ بلکه آنان را به اثرپذیری از دیگران متهم کرد و گفت: «برخی افراد، معلمان را تحریک می‌کنند که سر کلاس درس نروند، این موضوع با هیچ قاعده‌ای جور نیست».
اتفاقا ما هم بر این باوریم که هیچ عقل سلیمی نمی‌پذیرد؛ فرهنگیان آگاه و هوشیار این سرزمین، که با تقدیم ۴ هزار معلم و ۳۶ هزار دانش آموز شهید، بزرگ پرچمدار دفاع از عزت این کهن بوم و بر بوده اند؛ از برخی افراد اثرپذیر باشند و این اتهام آشکار آقای وزیر، بزرگترین جفا در حق فرهنگیان مظلوم این سرزمین است.
آقای وزیر به این نیز بسنده نکرده است و در حالی که رتبه‌بندی قانون مغفول و بر زمین مانده یک دهه گذشته است و وعده مکرر این دولتمردان و مجلسیان بوده است و ساعت‌ها وقت این مجلس، صرف بررسی آن شده؛ در سخنانی حیرت‌آور که ناشی از بی‌اطلاعی ایشان از درد و دغدغه فرهنگیان و طرح و لوایح مرتبط با آموزش و پرورش است گفته است: «رتبه‌بندی برای امسال نبوده برای سال آینده بوده است و دولت در حال ارفاق است».


این سخنان وزیر در کنار دیگر اقدامات و مواضع ایشان، حاکی از بیگانگی ایشان با وظایف ذاتی و قانونی یک وزیر است. این مواضع وزیر بیش‌از آن که آبی بر آتش بی‌اعتمادی فرهنگیان
نسبت به دولت و مجلس باشد؛ تحریک‌کننده و دمیدن در این آتش بی‌اعتمادی است. کاش آقای وزیر به حرمت خود و جایگاهش، به حرمت دولتی که او را بر صدر نشانده است؛ به حرمت معلمانی که ۹۰ درصدشان زیر خط فقر هستند؛ مدتی سکوت کند و دم برنیاورد تا آرامش به جامعه و آموزش و پرورش باز گردد.
در پایان با ناامیدی تمام از این وزیر، هم نوا با نظامی می‌گوییم:
این بود بلندی کلاهت؟
شمشیر کشیدن سپاهت؟
این بود حساب زورمندیت؟
وین بود فسون دیو بندیت؟
جولان زدن سمندت این بود؟
انداختن کمندت این بود؟
گرچه کرمت بلند نامست
در عهده عهد ناتمامست