روزنامه جوان
1400/11/20
بازتاب دستاورد‌های دفاعی در جشن ۲۲ بهمن
شکل‌گیری حکومت پهلوی با کودتای نظامی طراحی شده توسط بیگانگان بوده و رضا میرپنج به پاداش ایفای نقش در این کودتا به پادشاهی رسیده است.همین پاداش بزرگ در کنار پیشینه کاری و خانوادگی او که پدرش نیز یک امنیه دون‌پایه در دوره قاجار بود و خود رضاخان نیز نظامی‌گری را زیر دست فرماندهان خشن روسی فرا گرفته و به این نوع زندگی عادت داشت، گرایش به نظامی‌گری او را تشدید کرده بود، به‌گونه‌ای که تقریباً در تمام دوران زندگی به جز ایام تبعید و خلع شدن از حکومت لباس نظامی بر تن می‌کرد و حتی سفر به ترکیه نیز تأثیری در آن نداشت. همین گرایش مشوق او به وادارسازی پسرش محمدرضا برای آموزش نظامی شد که تصور می‌کرد به فرزند خجالتی و بیمارش نظم و سختکوشی را منتقل کند.
این گرایش پدر و پسر بود که توسعه نیرو‌های مسلح و اختصاص بخش مهمی از بودجه و اعتبارات ملی به توسعه نظامی کشور را موجب شده بود و ایده تشکیل قدرت اول نظامی را به سرشان انداخته بود.
اما وابستگی نهادینه‌شده این رژیم که از کودتای انگلیسی برای تأسیس در دوره پدر تا کودتای امریکایی-انگلیسی برای تداوم رژیم در دوره پسر، به آن عمق بخشیده بود، حتی امکان استفاده از قدرت نظامی را برای بقای حکومت به آنان نداد و یکی با اشاره انگلیسی‌ها در تابستان ۱۳۲۰ و دیگری با اشاره امریکایی‌ها در زمستان ۱۳۵۷ به خارج از کشور رفته و هر دو در تبعید و آوارگی مردند.
یکی از فجایع ملی در رژیم وابسته و دیکتاتوری پهلوی، جدایی بخش‌هایی از خاک کشور عزیز و لطمه به موقعیت ژئوپلتیکی کشور با وجود قدرت نظامی ظاهری و هزینه‌های سنگین نظامی‌گری است که واگذاری باریکه قره‌سو و آرارات کوچک به ترکیه در زمان پهلوی اول و مجمع‌الجزایر بحرین در دوره پهلوی دوم می‌باشد. این فجایع که هر دو با اشاره انگلیسی‌ها و ترس از فشار‌های بیرونی انجام شد نشان می‌دهد که رژیم وابسته و دیکتاتوری پهلوی تنها قدرت نظامی را برای سرکوب داخلی و اعمال فضای خفقان می‌خواسته و رضاخان و پسرش حتی به دغدغه و اعتراض برخی فرماندهان غیرتمند نظامی در برابر این فجایع هیچ توجهی نکردند و با این اقدامات خائنانه استخوان‌های لای زخم را برای شکل‌گیری بحران‌های نظامی دیگر پدید آوردند.
اما در مقابل با پیروزی انقلاب اسلامی که با مردمی‌ترین شکل اتفاق افتاد و غیرت دینی و ملی را در بالا‌ترین مقیاس‌ها به هم آمیخت، نه‌تن‌ها تجاوز صدام با حمایت قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای را دفع کرد، بلکه با تقویت اعتماد به‌نفس، روحیه ایثار و جهاد و استقلال‌طلبی، دستاورد‌های بزرگ نظامی-دفاعی زیر را رقم زد:
۱- افزایش سطح قدرت نظامی کشور از دفاعی وابسته به دفاع مستقل و سپس بازدارندگی و امکان ضربه متقابل علیه هر قدرت منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای که توقف کشتی‌های انگلیسی، زدن هواپیمای بدون سرنشین امریکایی و زدن پایگاه عین‌الاسد پس از اقدام تروریستی ارتش امریکا در شهادت سردار سلیمانی مصادیق این توان نظامی و دفاعی کشور است.
۲- ساخت و تأمین تجهیزات و جنگ‌افزار‌های مورد نیاز کشور از سطح تاکتیکی مثل سلاح انفرادی تا سطح راهبردی مثل موشک بالستیک با تکیه بر توان و ظرفیت داخلی و کاملاً بومی و آن هم در شرایط سخت‌ترین و ظالمانه‌ترین تحریم‌های دشمنان که اجازه خرید هیچ قطعه و ابزاری با کاربرد نظامی را به ما نداده و هرگونه دانش و فناوری برای این عرصه را ممنوع کرده‌اند.
۳- ایجاد و توسعه عمق راهبردی و نفوذ در منطقه که در کنار توان هسته‌ای و موشکی جمهوری اسلامی ایران به مثابه خاری در چشم رقبا و دشمنان ایران اسلامی بوده و این عمق راهبردی حاصل تدابیر فرماندهی معظم کل قوا و مجاهدت‌های سربازان ولایت و همراهی مقاومت اسلامی در منطقه است. در ایجاد این عمق راهبردی، عملیات‌ها و تاکتیک‌ها جملگی بومی و ایرانی بوده و حتی ابزار و جنگ‌افزار‌های مورد استفاده برای آن نیز غالباً ایرانی بوده است. البته رسیدن به چنین وضعیتی برای رقبا و دشمنان ما بسیار گران و غیرقابل تحمل است. چرا که ایران که زمانی نقش ژاندارمی به نفع امریکا و انگلیس در منطقه مهم غرب آسیا را در کنار سعودی‌ها برعهده داشته، امروز سلطه منطقه‌ای آنان را مخدوش ساخته و مزاحم اصلی حضور چپاولگرانه آنان به حساب می‌آید.
بالا‌تر و مهم‌تر از این، ایران قدرتمند که به این سطح از موفقیت و پیشرفت در عرصه دفاعی و نظامی و آن‌هم در شرایط جنگ و مبارزه‌ای مداوم و تحریم‌های شدید رسیده نه‌تن‌ها الگویی برای پیشرفت بلکه الگویی برای استقلال و پیشرفت همزمان شده است و الهام‌بخش سایر ملت‌هایی گردیده که به‌دنبال ر‌هایی از سلطه دیگر قدرت‌ها بوده یا به تداوم حمایت دیگران یا به عبارتی وابستگی در قدرت دفاعی دچار تردید شده‌اند.
در سطح داخلی نیز این میزان از پیشرفت و اقتدار دفاعی برای تمامی ایرانیان، به ویژه نسل جوان که در عرصه‌هایی سطح پیشرفت‌ها با انتظامات آن‌ها فاصله دارد، نه‌تن‌ها امیدبخش بلکه مولد اعتماد به نفس و اثبات توانایی و ایجاد انگیزه برای تلاش و حرکت است و این همان راز نگرانی دشمنان ایران اسلامی و رمز هراس آنان از ایران و ایرانیان است. اما در مقابل این هراس و کینه دشمنان تمامی علاقه‌مندان به عزت ملی و دارندگان غیرت دینی و ملی با نگاه به دستاور دها و پیشرفت‌ها در عرصه اقتدار دفاعی و توان نظامی کشور، احساس سربلندی کرده و برای ابراز خرسندی و احترام به پدیدآورندگان آن (که شهدا در صف اول آنان هستند) در جشن ملی پیروزی انقلاب، شرکت نموده و اقتدار ایران اسلامی و مرگ دشمنان آن را فریاد می‌زنند.
سایر اخبار این روزنامه
فرمان جهاد تبیین و تهاجم ترکیبی
تهاجم ترکیبی و الزامات موفقیت در برابر آن
بازتاب دستاورد‌های دفاعی در جشن ۲۲ بهمن
«آکسفورد» به الهیات راه داد «شریف» نداد!
۵ دقیقه تا توافق، ۳۰ دقیقه تا خرابکاری!
ضجه آلمان- فرانسه برای مصالحه در اوکراین
برهم خوردن امنیت روانی در نابسامانی فضای مجازی
اصلاً رئیسی نباید به مسکو می‌رفت!
بازار سرمایه زیر ذره‌بین قوه قضائیه
اعتبار سیمرغ مردمی در گرو شفافیت «سمفا»
استقلال پیکان را هم از رده خارج کرد
