اگر در جبهه شبه‌روشنفکران بود به او بها می‌دادند

سعید تشکری، داستان‌نویس و نمایشنامه‌نویس برجسته انقلابی که قلم سحرانگیزش در آثاری مثل «اوسنه گوهرشاد»، «سیمیا»، «پاریس، پاریس» و «غریب قریب» کتابخوان‌ها و علاقه‌مندان قصه و رمان را به ادبیات داستانی انقلاب شیفته می‌کرد عصر روز سه شنبه در یکی از بیمارستان‌های مشهد مقدس درگذشت.
هنوز چند روزی از درگذشت جهانگیر خسروشاهی نویسنده مطرح و پژوهشگر اثرگذار ادبیات معاصر و انقلاب اسلامی نگذشته که سعید تشکری یکی دیگر از چهره‌های برجسته عرصه ادبیات داستانی انقلاب به دلیل عوارض بیماری درگذشت. تشکری نویسنده توانا و منتقد داستان‌شناس کشورمان است که آثار زیادی را در عرصه‌های متنوع از نمایشنامه و داستان تا آثار ضداستعماری و قصه‌هایی با درونمایه دینی و رضوی تألیف کرده بود. وی سال‌ها با بیماری MS دست به گریبان بود و در آخرین مراجعه خود به بیمارستان رضوی پس از تزریق خون واکنش منفی نشان می‌دهد و به حالت اغما می‌رود. تشکری پس از اینکه مورد عمل جراحی قرار می‌گیرد به دلیل شدت خونریزی دیار فانی را ترک می‌کند. خالق اوسنه گوهرشاد
تشکری که چند سالی بود به دلیل شدت گرفتن بیماری‌اش و نیز بروز برخی دلخوری‌ها دیگر در عرصه تئاتر فعالیت نمی‌کرد تلاش و همتش را برای تألیف و انتشار آثاری با رویکرد دینی و نیز نوشتن قصه‌هایی که در آن داستان‌هایی با محوریت امام رئوف وجود داشت و نیز تعمیق و توسعه ادبیات داستانی انقلاب صرف می‌کرد. آثار و رمان‌های متعددی مانند هفت دریا شبنمی، قاصدک، اهل اقاقیا، آواز پر جبرئیل، پاریس پاریس، مفتون و فیروزه، غریب قریب و اثر ارزشمند و پرمخاطب «اوسنه گوهرشاد» از جمله کار‌هایی است که در حوزه‌های متنوعی از رمان و قصه تا ادبیات نمایشی انجام داده است. این نویسنده فقید انقلابی کشورمان در عرصه فیلمنامه‌نویسی و کارگردانی هم آثار متعددی را در همکاری با سینما و تلویزیون تولید کرده است از جمله نویسندگی مجموعه‌های تلویزیونی زمانه و واقعه، نویسندگی و کارگردانی تله‌فیلم یوسف می‌آید، نویسندگی و مشاوره مجموعه محله س‍پیدار، مجموعه‌های تلویزیونی شکر تلخ و گل‌آباد برای شبکه‌های استانی و نیز نویسندگی و کارگردانی فیلم داستانی رؤیت و مجموعه بهشت منتظر می‌ماند. قلمش وقف امام رضا (ع) بود
هادی حاجتمند کارگردان و فیلمنامه‌نویس کشورمان ضمن تأکید بر اینکه سعید تشکری، نویسنده‌ای فعال در حوزه ادبیات انقلاب اسلامی و به معنای کامل و تام یک معلم بود، می‌گوید: «گویی داستان‌های تشکری کیوآرکد داشتند که با خوانش آن‌ها وارد خیابان‌های شهر مشهد می‌شدیم. با اینکه بیماری MS به این نویسنده پرکار و توانمند رنج زیادی می‌داد بسیار با علاقه و پشتکار به مسیر خود ادامه می‌داد و در سن ۵۷ سالگی به اندازه یک جوان ۲۷ ساله انرژی و شور داشت. این قدرت نتیجه نیروی معنوی بود که از عشق خاصش به امام رضا (ع) به وی رسیده بود.»


حاجتمند درباره ارادت تشکری به امام رضا (ع) می‌گوید: «تشکری قلم توانای خود را وقف خدمتگزاری به ساحت امام هشتم (ع) کرده بود و افتخار می‌کرد که نویسنده رضوی و نیز کفشدار حرم ایشان است. در تمام رمان‌ها و داستان‌های تشکری ردی از حرم امام رضا (ع) دیده می‌شود که افتخاری بی‌نظیر است.»
کارگردان اشنوگل می‌افزاید: «در روز‌های اخیر که درباره شهید چمنی از شهیدان کردستان با تشکری صحبت می‌کردیم به من گفت علاقه‌مند شده داستانی درباره این شهید بنویسد که متأسفانه مجالش را پیدا نکرد. معتقدم که تشکری هنوز زنده است و از لحظه ترک این دنیای فانی وجود مطلق شده و در جوار امام رضا (ع) به آرامش رسیده است.» جادوگر و کارگردان کلمات
سعید محسن‌زاده مدیرمسئول نشر ستاره‌ها و از شاگردان و دوستان سعید تشکری نیز در رابطه با مرحوم تشکری، روحیات و آثارش می‌گوید: «ایشان یک معلم دلسوز، شاگردساز، شاگردپرور و متواضع بود. در کار بسیار جدی و خوش‌قول و منظم بود به طوری که در طول سال‌هایی که با ایشان کار می‌کردم تا حالا از ایشان بدقولی ندیده بودم. آقای تشکری به گردن نشر ستاره‌ها و ادبیات قومیتی مشهد و ادبیات انقلابی حق پدری دارد و من مطمئنم ما در این حوزه یتیم شدیم. ایشان وقتی با آدم‌ها برخورد می‌کرد در حوزه‌ها و ساحت‌های مختلف آدم‌ها دست می‌گذاشت و آن‌ها را بالا می‌آورد و مثل معلم وپدر دلسوز همراهی‌شان می‌کرد.»
مدیرمسئول نشر ستاره‌ها می‌افزاید: «ایشان تصمیم گرفتند خاطرات و داستان زندگی‌شان را در سه‌گانه‌ای بنویسند که یکی از آن سه‌گانه با عنوان «وسنی» چاپ شد و اتفاقاً هفته گذشته هم به چاپ دوم رسید. دو جلد دیگر این سه‌گانه هم «یکه» و «رفیق» است که قرار است چاپ شوند و انگار ایشان سه‌گانه‌شان را گذاشتند و رفتند. به عقیده من تشکری جادوگر و کارگردان کلمات بود و آن‌قدر دایره واژگانی وسیعی داشت که هیچ‌گاه از خواندن کار‌های او خسته نمی‌شویم.» اگر در جبهه شبه‌روشنفکران بود به او بها می‌دادند
محسن‌زاده با تأکید بر اینکه آقای تشکری از روشنفکری غربزده می‌نالید اظهار می‌دارد: «اگر او در جبهه انقلاب نبود و در جبهه روشنفکران غربزده بود اوضاعش از لحاظ مادی و اعتباری خیلی بهتر از این‌ها بود. اخیراً بیمه هنرمندان ایشان قطع شده بود و من واقعاً افسوس می‌خورم که کسی که نشان عالی درجه یک هنر دارد به خاطر یک اشتباه اداری بیمه‌اش قطع شود در حالی که ایشان سال‌ها درگیر بیماری MS بود و بسیار از این بیماری رنج می‌کشید و من درجریان پروسه درمان و بیماریشان بودم.»
در پی درگذشت سعید تشکری نویسنده برجسته انقلابی چهر‌ها و بخش‌های مختلف فرهنگی و هنری کشورمان با صدور پیام‌هایی ضمن تسلیت درگذشت وی، فقدان این نویسنده انقلابی و متعهد را برای جامعه ادبی کشورمان ضایعه و صدمه‌ای جبران‌ناپذیر خواندند.
محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در واکنش به درگذشت این نویسنده سرشناس حوزه ادبیات داستانی با انتشار متنی نوشت: «قصه‌های دلنشین رضوی و رمان‌های توحیدی و انقلابی و نمایشنامه‌های ضداستبدادی و ضداستعماری سعید تشکری عزیز در بارگاه حق تعالی گم نخواهد شد و در حافظه تمدنی ملت فرهنگ‌پرور و پرافتخار ایران همیشه خواهد درخشید.»
علیرضا مختارپور رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران نیز در پیامی درگذشت جهانگیر خسروشاهی نویسنده مطرح و پژوهشگر اثرگذار ادبیات معاصر و انقلاب اسلامی و سعید تشکری، نویسنده، منتقد ادبی، کارگردان و نویسنده تئاتر را تسلیت گفت. رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران در قسمتی از پیامش نوشته است: «جامعه فرهنگی- ادبی ایران روز ۱۴ بهمن به سوگ جهانگیر خسروشاهی از نویسندگان و پژوهشگران اهل معرفت و ذوق و اخلاق نشست و هنوز یک هفته از این واقعه جانسوز نگذشته که روز ۱۹ بهمن داغ درگذشت سعید تشکری نویسنده، پژوهشگر و هنرمند دین‌مدار و متعهد، دل اهالی فرهنگ و ادب و هنر را آتش زد.»