روزنامه کيهان
1400/12/01
اخبار ویژه
ایران در اقتصاد مقاومتی مصمم است و تسلیم آمریکا نخواهد شد عضو شورای روابط خارجی آمریکا می‌گوید: ایران در دوره جدید، مصمم به اجرای اقتصاد مقاومتی است و تسلیم خواسته‌های آمریکا نخواهد شد. ری‌تکیه ضمن یادداشتی در سایت پولیتیکو، نوشت: «اگر شایعات منتشر شده از وین درست باشد، دولت بایدن به یک توافق هسته‌ای جدید با ایران بر سر احیای برجام نزدیک شده است که البته این توافق نیز بسیاری از نقص‌های توافق هسته‌ای را خواهد داشت. برجام اولیه به ایران اجازه داد تا زیرساخت‌های هسته‌ای خود را از سانتریفیوژهای پیشرفته گرفته تا یک طرح تحقیق و توسعه قوی حفظ کند. این مخمصه یک واقعیت عمیق‌تر را درون خود نهفته دارد. دوران دیپلماسی هسته‌ای با ایران به پایان رسیده است. جمهوری اسلامی به‌صراحت اعلام کرده است که به هیچ توافقی جز توافقی آسان‌گیرانه که به آن اجازه ادامه فعالیت‌های اساسی هسته‌ای را بدهد، رضایت نخواهد داد. این کشور پیشرفت‌های مهمی در برنامه هسته‌ای خود، به‌ویژه در ساخت سانتریفیوژها و تحقیق و توسعه داشته است که مایل به دست‌کشیدن از آن نیست. برخلاف زمان انعقاد برجام اول در سال ۲۰۱۵، برنامه ایران امروز پیشرفته‌تر است و اولویت‌های رهبری آن متفاوت است. وقت این است که ایالات متحده به جای حضور طولانی در ماه‌ها نشست‌های دیپلماتیک و مذاکره کردن روی جزییات یکسان، پایان برجام را بپذیرد و از روند مذاکرات خارج شود. ایران امروز همان ایرانی نیست که در سال ۲۰۱۵ موافقت‌نامه برجام را امضا کرد. تیم بایدن بر این باورند که رهبران ایران هم همان ارزیابی‌های هزینه و فایده‌ای را انجام می‌دهند که خودشان به آن عادت کرده‌اند و ترس از اقتصاد دارند و این باعث تسلیم آنها در موضوع هسته‌ای میشود. این تصور اشتباه است. مطمئنا رهبران ایران خواهان لغو تحریم‌ها هستند، اما حاضر نیستند بخش زیادی از برنامه هسته‌ای خود را واگذار کنند. از این نظر، ما دچار سوء برداشت از نیات و خواسته‌های رهبران تهران هستیم. مشکلات اقتصاد ایران قابل انکار نیست، اما فرمول رهبران ایران برای عبور و مدیریت این مشکلات نسخه «اقتصاد مقاومتی» است که به موجب آن ایران خود را از صادرات نفت دور می‌کند و به جای آن بر تجارت با کشورها تکیه می‌کند، این سیاست برای مصون‌سازی ایران از فشارهای اقتصادی غرب طراحی شده است. امروزه زیرساخت‌های هسته‌ای ایران حتی بیشتر از این پیشرفت کرده است و حاکمانی با جهان‌بینی کاملاً متفاوت از دولت روحانی، همه اهرم‌های قدرت را در تهران به دست دارند. آنها ثابت کرده‌اند که توسعه‌طلبانی سرسخت هستند و حاضر نیستند اهرم‌های هسته‌ای اصلی و مهم خود را در ازای امتیاز اقتصادی معامله کنند. در همین حال روزنامه تایمز اسرائیل از قول مقامات صهیونیستی نوشت: توافق جدیدی که در وین زمزمه آن مطرح میشود، بسیار بدتر از برجام است و پشرفت‌های هسته‌ای جدید ایران را مدنظر قرار نمی‌دهد. وقتی آمریکا تضمین نمی‌دهد مذاکره مستقیم چه ارزشی دارد؟! روزنامه اصلاح‌طلب ضمن طرح این سوال که «چگونه از آمریکا تضمین بگیریم؟»، نوشت: دولت‌های آمریکا نمی‌توانند تضمین بدهند اما خوب است که ایران هرچه سریع‌تر با آمریکا مذاکره مستقیم کند(!) آرمان می‌نویسد: «دولت آمریکا درباره تضمین‌ها اعلام کرده نمی‌تواند دولت بعدی آمریکا را متعهد به حفظ برجام کند، که هیچکدام از دولت‌های آمریکا نمی‌توانند تعهد و وظیفه‌ای برای دولت بعد تعیین کنند. دونالد ترامپ هم وقتی رئیس‌جمهور شد از بسیاری از تعهداتی که دولت اوباما امضا کرده بود خارج شد. به نظر می‌رسد چگونگی آزادسازی پول‌های بلوکه شده ایران، فروش نفت و... می‌تواند با سازوکاری تعریف شود و طرفین بتوانند به راه مصالحت‌آمیزی برای احیای برجام دست پیدا کنند. باید این موضوع را مد نظر قرار داد و مذاکره‌کنندگان ایران با چشم‌انداز بلندتری به دنبال رفع تحریم‌ها باشند. این تحریم‌های آمریکاست و آمریکاست که می‌تواند رفع کند؛ نه چینی‌ها، نه روسی‌ها هیچکدام نمی‌توانند کمکی بکنند. به نظر می‌رسد ایران و آمریکا باید پشت میز مذاکره بنشینند و این موضوع را هرچه زودتر و سریع‌تر حل کنند. امکان مصالحه وجود دارد. امکان توافق وجود دارد و این بستگی به اراده طرفین برای رسیدن به توافق دارد. ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که حقوق بین‌الملل در خدمت قدرت‌های بزرگ است و از آن استفاده می‌کنند. این منطق حاکم بر نظام بین‌الملل است. دولت‌های آمریکا نشان داده‌اند که حتی اگر تضمینی هم بدهند دولت جدید نمی‌تواند متعهد به تضمین‌های دولت قبلی باشد و دولت ترامپ نمونه آشکار آن است. به نظر می‌رسد جمهوری اسلامی اگر به دنبال تضمینی برای بقای برجام است این تضمین باید در دل رفع تحریم‌ها به دست بیاید یعنی در مدتی که از ریاست‌جمهوری جو بایدن باقی مانده در این مدت چنان ایران بتواند پیوندهای اقتصادی خودش را با اروپا و آمریکا گسترش بدهد که هزینه‌های خروج از برجام افزایش پیدا کند. این می‌تواند مهم‌ترین تضمین باشد.» نویسنده توضیح نداده که اگر دولت آمریکا نمی‌خواهد و نمی‌تواند تضمین بدهد، مذاکره مستقیم - جز واگذاری امتیازی بزرگ به آمریکا- چه مشکلی را در زمینه عدم تکرار عهدشکنی برطرف می‌کند؟ آیا آقای ظریف و تیم او حدفاصل سال‌های 92 تا 94، مذاکره مستقیم با آمریکایی‌ها کم داشتند و آیا آن مذکرات - در حد رفیق خودمانی شدن - دولت اوباما را از تهدید شرکت‌های سرمایه‌گذار و طرف همکاری با ایران بازداشت؟ آیا همین آقای ظریف نبود که پس از برجام، از وزارت خارجه آمریکا خواست نامه‌های آرامش‌بخش صادر کند مبنی بر اینکه شرکت‌های طرف تجارت و همکاری با ایران را تحریم و مجازات نمی‌کند؟! یادآور میشود تضمین معتبر، رکن هر توافقی است و وقتی پیشاپیش یک طرف - آن هم با سابقه عهدشکنی - اعلام می‌کند که حاضر نیست تضمین بدهد، در حقیقت به بیهوده و از پیش لغوشده بودن توافق گواهی می‌دهد. واردات 9 میلیون تنی با وجود ظرفیت تولید 20 میلیون تن گندم سیاستگذاری غلط و سوءمدیریت دولت سابق موجب شد کشور بعد از سال‌ها خودکفایی در تولید گندم، ناچار از واردات 9 میلیون تن گندم شود. در این باره روزنامه ایران در گزارشی خاطرنشان کرد: قانون خرید تضمینی گندم از کشاورزان در 5 سال اخیر به درستی اجرا نشده و این خطر را ایجاد کرده است که امنیت غذایی کشور با چالش جدی مواجه شود. این درحالی است که خودکفایی کشور در تولید گندم به‌عنوان یک محصول اساسی و راهبردی، برگ برنده ایران به‌ویژه در شرایط تحریم است و باید از آن حراست شود. در سال جاری نیز کشورمان باید 9 میلیون تن گندم وارد کند تا بتواند امنیت غذایی 85 میلیون نفر را تأمین کند، این در حالی است که کارشناسان معتقدند ایران می‌تواند تا 20 میلیون تن گندم هم تولید کند تا علاوه بر تأمین امنیت غذایی خود به صادرات این محصول اساسی نیز بپردازد. علی‌قلی ایمانی، مدیرعامل بنیاد ملی گندمکاران با بیان این که می‌توانیم تولیدکننده ۲۰ میلیون تن گندم در سال باشیم، می‌افزاید: در سال‌های 83 و 95 به کشاورزی توجه شایانی شده و به همین دلیل شاهد خودکفایی گندم بوده‌ایم. با این حال رسیدن به خودکفایی در کشور الزاماتی دارد که باید مسئولان به آن توجه داشته باشند. برای خودکفایی باید قیمت خرید تضمینی محصول کشاورزی را عادلانه کرد و آموزش‌های لازم به کشاورزان داده شود و بذور با قابلیت و پتانسیل بالا در اختیار کشاورز قرار داد. به‌طوری که اگر این امور تضمین شود در صورت وجود آفات و بیماری‌ها و علف‌های هرز هم به حداقل میزان تولید کشورمان یعنی 12 میلیون تن گندم برسیم. حتی اگر یک هکتار نیز به میزان زمین‌های زیر کشت رفته گندم اضافه نشود می‌توان با اتخاذ راهکارها و تدابیری به کشت بالای گندم و رسیدن به عدد 20 میلیون تن در سال نائل شد. برای رسیدن به این هدف باید وزارت جهاد کشاورزی نهاده را به موقع تأمین کرده، قیمت گندم را اصلاح، آموزش کشاورزی را در سرلوحه کار قرار داده و از محققان حوزه کشاورزی در کنار مروجان و کشاورزان استفاده کند تا با استفاده از یافته‌های علمی، تکنولوژی و ماشین‌آلات جدید، بهره‌وری در قسمت‌های مختلف بالا برود. بیشتر اصلاح‌طلبان حامی سرمایه‌داری هستند، نه طبقات ضعیف دبیرکل حزب اصلاح‌طلب کار گفت: تعداد کسانی که در جریان اصلاحات از سیستم سرمایه‌داری حمایت می‌کنند، از مدافعان طبقات ضعیف جامعه بیشتر است. حسین کمالی درباره چنددستگی میان اصلاح‌طلبان خبرگزاری ایلنا گفت: یکی از موضوعاتی که امروز با دوستان‌مان در مجموعه اصلاح‌طلبان داریم این است که یک مانیفست و تعریف مشخصی از اصلاح‌طلبی ارائه نکرده‌ایم که تحت این عنوان تغییر و تحولاتی متفاوت را ایجاد کنیم. جامعه نیز تعریف واضحی از اصلاح‌طلبی ندارد و مردم نمی‌دانند مجموعه اصلاح‌طلبانی که قرار است جامعه به آنها اعتماد کند و کار را به آنها بسپارد، چه اهداف و وظایفی داشته و باید چه کارهایی را انجام دهند؟ وی افزود: اینکه جریان اصلاحات در زمینه سیاست، اقتصاد، اجتماع، فرهنگ و محیط‌زیست چه خط‌مشی را دنبال می‌کند، مشخص نیست. وی گفت: بعضی از اصلاح‌طلبان بر این باور هستند که چون نسبت به طبقات ضعیف و فقیر کم‌توجهی شده، جامعه تمایلش را به این جناح از دست داده است. چرا که بزرگ‌ترین مشخصه این جریان که در ادامه جریان خط امام محسوب میشود؛ حمایت از طبقات ضعیف و فقیر بود. این در حالی است که دبیرکل یکی از احزاب اصلاح‌طلب گفته است ما نماینده طبقه متوسط هستیم و طبقات ضعیف و فقیر را نمایندگی نمی‌کنیم. با توجه به اینکه اکثر جامعه امروز نزدیک به خط فقر یا زیر خط فقر است به صورت خودجوش اعلام می‌کند که با اکثریت جامعه قطع ارتباط کرده‌ایم. این خود عامل بزرگی برای ایجاد فاصله بین اصلاح‌طلبان و جامعه است. دبیرکل حزب اسلامی کار گفت: باید این موضوع را جداگانه بررسی کنیم که به چه کسانی اصلاح‌طلب می‌گویند؟ چه بیانی دارند و مانیفست آنها چیست؟ امروز در جریان اصلاحات کسانی که از سیستم سرمایه‌داری «آدام اسمیتی» دفاع می‌کنند نسبت به کسانی که از طبقات فقیر و ضعیف جامعه دفاع می‌کنند؛ بیشتر هستند. امروزه نظرات «اسپنسر» جامعه‌شناس معروف، جریان و اصالت یافته است. او می‌گفت طبقات ضعیف به نفع طبقات ثروتمند و قوی باید حذف شده و نباید به آنها کمک کرد و کمک به ضعفا را ظلم در حق ژن‌های برتر می‌دانند. کمالی بدون اشاره مستقیم به عملکرد دولت ائتلافی روحانی گفت: ما سیاست‌هایی را وضع کردیم که طبقات ضعیف و فقیر را روزبه‌روز ضعیف‌تر و فقیرتر می‌کند. ما زشت‌ترین نوع سرمایه‌داری را داریم. متهمان پرونده کرسنت و صندوق فرهنگیان را چه به ژست مبارزه با فساد؟! در حالی که فساد شرکت یاسر توسط خود سپاه پاسداران کشف و برخورد شده، بانیان مفاسدی مانند کرسنت و صندوق ذخیره فرهنگیان، رشت الکترونیک و... صلاحیت اظهارنظر درباره مفاسد اقتصادی را ندارند. وبسایت مشرق با نقد برخی فضاسازی‌های مسموم افراطیون مدعی اطلاح‌طلبی علیه سپاه پاسداران خاطرنشان کرد: روزنامه اعتماد اخیراً نوشت به جرأت می‌توان گفت که بخش اعظمی از جریان اصلاح‌طلب و به‌خصوص طیف افراطیون اصلاح‌طلب درباره مبارزه با فساد اقتصادی هیچ‌گونه دغدغه‌ای ندارند؛ که اگر دغدغه‌ای داشتند، تصاویر «کله‌پاچه‌خوری» مدیرمسئول روزنامه اعتماد با «شهرام جزایری» منتشر نمی‌شد. «پاکیزه بودن و اهتمام به مبارزه با فساد داشتن و نقد به قاعده کردن، یک رویکرد است که مقدس و محترم است؛ و سرتا پا آلوده انواع مفاسد و خیانت‌ها بودن، و کشف یک تخلف مهم در یک شرکت تابعه سپاه را بهانه‌ای برای انتقام گرفتن از این نهاد خدوم، یک رویکرد دیگر. رفتار برخی مدعیان غوطه‌ور در انواع مفاسد اقتصادی و سیاسی، از جنس رویکرد دوم بود.». در پرونده مربوط به فایل صوتی، سپاه پاسداران اهتمام داشته تا ضمن جدیّت در رسیدگی درون سازمانی، موضوع را به سازمان قضایی نیروهای مسلح ارجاع دهد. این نهاد قضایی پس از رسیدگی مفصل به پرونده تخلفات شرکت -که گویا حد فاصل سال‌های ۹۲ تا ۹۵ رخ داده- حکم پرونده را اسفند سال گذشته صادر و منتشر کرده است. این حکم به تایید دیوان عالی کشور هم رسیده است. در حقیقت، این فساد توسط خود سپاه کشف و با جدیت با آن برخورد شده و متخلفان به دستگاه قضا معرفی شده‌اند. این رویکرد و این روند بیش از پیش بر سالم بودن ساختار سپاه و حساسیت آن نسبت به فساد صحه می‌گذارد. فساد قرمز و آبی نمی‌شناسد و هرکجا مشاهده شود، باید به سرعت و جدیت و بدون هیچ ملاحظه‌ای با آن برخورد کرد. اما مدعیان مبارزه با فساد باید کارنامه خوبی برای عرضه ارائه کنند. حامیان و بانیان پرونده‌هایی از جمله کرسنت، توتال، صندوق ذخیره فرهنگیان، هفت‌تپه، رشت الکتریک، دلار ۴۲۰۰ تومانی، عظام، کروز، استات اویل، حقوق‌های نجومی و... به هیچ عنوان صلاحیت اظهارنظر درباره مفاسد اقتصادی را ندارند. شواهد و قرائن حاکی از آن است که افراطیون اصلاح‌طلب در داخل همصدا با معاندین در خارج از کشور، از هر مسئله‌ای به عنوان بهانه‌ای جهت انتقام‌گیری از سپاه استفاده می‌کنند.
سایر اخبار این روزنامه
مجلس در تصویب بودجه از افزایش هزینه‌ها پرهیز کند
چراغی در غبار(یادداشت روز)
اخبار ویژه
یدیعوت آحارونوت:اسرائیل یک جنگ واقعی را احساس کرد
ایران جزو 10 کشور برتر دنیا در مهار کروناست
یورش پلیس کانادا به کامیونداران مخالف واکسن 100 معترض بازداشت شدند
انتخاب قطعی ایران در مذاکرات وین عدم عبور از خطوط قرمز است
ضعف دستگاه‌های نظارتی و لزوم کنترل بازار
ابلاغ دستورالعمل 9 ماده‌ای رئیس‌جمهور برای مقابله با قاچاق کالا و ارز
این صدای انقلاب اسلامی ایران است
حکایت دلاوری‌های شیر خوزستان
فاصله ما از گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی(نگاه)
اصلاح‌طلبان با مردم فاصله دارند و پیشگامی خود را از دست داده‌اند
مجلس در تصویب بودجه از افزایش هزینه‌ها پرهیز کند
مجلس در تصویب بودجه از افزایش هزینه‌ها پرهیز کند
