ورزش دانش‌آموزی تنگنای عمل و جولانگاه شعار

تبدیل شدن ورزش به صنعتی پول‌ساز که در کنار تضمین سلامت و نشاط جوامع، گردش مالی هنگفتی را نیز به دنبال دارد روند موفقیت‌ها و قهرمانی‌ها را نیز دستخوش تغییرات جدی و اساسی کرده است. سال‌ها قبل قهرمانان و مدال‌آوران کشور‌ها تک‌استعداد‌های نابی بودند که با مهیا شدن شرایط یا حتی گاه با خوردن دری به تخته فرصت شکوفایی می‌یافتند و به عنوان‌های قابل توجه می‌رسیدند، اما سال‌هاست که دیگر قهرمانان ورزشی دنیا به شکل اتفاقی و تنها بر پایه تلاش‌های فردی نیست که بر سکو‌های موفقیت می‌ایستند و پرچم کشور‌های خود را بر فراز دنیا به اهتزاز درمی‌آورند. صنعتی شدن ورزش در دنیا باعث شده مقوله قهرمانی با تغییراتی گسترده همراه باشد که اصل آن بر پایه استعدادیابی استوار است. استعدادیابی از رده‌های پایه که بخش مهمی از آن می‌تواند ورزش دانش‌آموزی باشد.
مقوله مهمی که خروجی‌اش می‌تواند ورزش کشور را در مسیر درستی هدایت و در کنار سالم‌سازی فضای جامعه و تضمین سلامت قشر جوان، خروجی قابل توجهی در بعد قهرمانی و نخبه‌پروری نیز داشته باشد. مسئله‌ای که البته معاون تربیت بدنی و سلامت آموزش و پرورش نیز بدان اشاره می‌کند، اما درست در روزی که برای سومین مرتبه شاهد تعویق انتخابات فدراسیون دانش‌آموزی هستیم. اتفاقی که در تناقض مستقیم با صحبت‌های قرا و ادعا‌های جالب توجه آقایان در این راستاست.
صدالبته که با نگاه به کارکرد‌های تربیتی ورزش مدارس می‌توان علاوه به ایجاد نشاط در محیط تربیتی مدارس و مراکز آموزشی، تربیتی و ورزشی کمک کرد و ارزش‌های فرهنگی، اجتماعی و مهارت‌های زندگی و فردی را به دانش‌آموزان منتقل کرد و با تأمین و تضمین سلامت جسمی و رحی آن‌ها مسیر گام برداشتن استعداد‌های ورزشی در راه قهرمانی را نیز هموار کرد. این دقیقاً همان نگاه جذاب و دلفریبی است که هر مخاطبی را می‌تواند جذب و حتی شیفته کند، اما نه وقتی که تنها کلماتی زیبا و نطقی قراست برای تحت تأثیر قرار دادن افکار عمومی، بلکه زمانی که از مرحله حرف و شعار به مرحله اجرا و عمل برسد که در غیر این صورت نه فقط کوچک‌ترین ارزشی ندارد که سودی را به دنبال نخواهد داشت!
ادعاها، اما دیگر قابل باور نیست، خصوصاً وقتی حرف‌های برنامه‌های توصیفی آقایان برای پیشبرد اصولی و جانانه ورزش دانش‌آموزی که نشان از بها دادن به استعداد‌ها و پرورش آن‌ها برای هموار کردن مسیر قهرمانی دارد همزمان می‌شود با هت‌تریک تعلیق برگزاری انتخاباتی که باید هرچه سریع‌تر تکلیف فدراسیون دانش‌آموزی را روشن کند که این رکن اصلی در اجرایی شدن وعده‌هایی است که آقایان به زیبا‌ترین شکل ممکن توصیف می‌کنند، اما آیا این زیبایی هرگز با واقعیت منطبق می‌شود؟


پاسخ این سؤال را به سادگی و با نگاهی کوتاه و گذرا به شرایط ورزش پایه‌های ایران می‌توان دریافت. با رصد اخبار مربوط به استعداد‌های قابل توجهی که در بدترین و عجیب‌ترین شرایط برای دستیابی به موفقیت تلاش می‌کنند و خوب که نام‌شان با کسب عنوان‌های در خور توجه بر سر زبان‌ها افتاد مورد توجه قرار می‌گیرند، آن هم نه برای حمایت در راستای ادامه مسیر موفقیت‌آمیزی که در پیش گرفته‌اند که تنها برای گرفتن عکس‌های یادگاری که می‌تواند سکوی پرتابی باشد برای آقایان مدیر و مسئول.
این نه نگاه بدبینانه که واقعیت تلخ ورزش ایران است. واقعیتی که قسمت اعظم آن را شعار‌های دلفریب مسئولانی تشکیل می‌دهد که هیچ برنامه‌ای برای عملی کردن آن ندارند و آنچه هرازچندگاهی بر زبان می‌رانند تنها متن‌های قابل توجه و تأثیرگذاری است که قراری بر عملی شدن‌شان نیست که اگر بود، استعداد‌های ورزش ایران خصوصاً در رده‌های پایه در پارکینگ خانه‌ها، کنار جاده‌ها، در ساحل دریا و با هزینه‌های شخصی برای دستیابی به موفقیت تلاش نمی‌کردند و با قرار گرفتن در متن شعار‌های داده شده، مسیرشان برای دستیابی به موفقیت کوتاه‌تر و هموار‌تر می‌شد.
ورزش دانش‌آموزی و توجه به آن بی‌شک علاوه بر ایجاد نشاط و تأمین سلامت نسل جوان می‌تواند تأثیر بسزایی در پرورش ورزش قهرمانی ایران و نخبه‌پروری داشته باشد، اما نه تا وقتی که هر آنچه در وصف اهمیت این مقال گفته می‌شود، شعاری بیش نیست.