درباره اعتراضات

مجید ابهری‪-‬ روزی نیست که خبر تجمع یا راهپیمایی اعتراض‌آمیز در یک یا دوشهر کشور ویا تهران در رسانه منعکس نگردد. صد البته شبکه‌های ماهواره‌ای متصل به خزانه‌های مملو از دلار، با آب وتاب این اعتراضات را منعکس کرده و کلیپهایی که توسط بعضی از مخبرین گرفته شده و برای این شبکه‌ها ارسال شدند، به عنوان سند منعکس و بلافاصله با کارشناسانی که
به طور شگفت‌انگیزی در تمام ابعاد سیاسی، اقتصادی و صنعتی مسلط بر امور هستند، مصاحبه می‌گردد. نکته اعجاب انگیز، مهارت علمی و تخصصی این کارشناسان است که برخی از آن‌ها بیش از سی سال پیش وطن خود را در جامه دانشان گذاشته و زندگی در ینگه دنیا را به ماندن در وطن ترجیح دادند. حالا آنچنان در جزییات موضوع اظهار نظر میکنند که انگار همین امروز از نزدیک شاهد این وقایع بودند. این متخصصان همه چیزدان دانش خودرا از سایت‌ها وشبکه‌های داخلی ما میگیرند. ایکاش در انتخاب اخبار وتحلیل‌ها جانب اعتدال را رعایت کرده وبدون تعصب سیاسی نکات را انتخاب و مطرح کنند. قصدم تجزیه وتحلیل اینگونه وقایع نیست بلکه توقع دارم که صدا وسیما با بیان پشت پرده اینگونه حوادث و هوچیگری‌هایشان ذهن مردم را روشن نماید. قصدم از بیان این نکات و تحریر این سطور این است که چرا بعد از انتخاب آقای رئیسی و شروع بکار دولت ایشان، آنهم نه به صورت کامل و گسترده؛ ناگهان اینهمه اعتراضات و اعتصابات در کشور آغاز می‌شود. از دارندگان حساب در فلان بانک بدون مجوز و بازنشستگان آن سازمان گرفته تا خریداران خودرو که معلوم نیست نقش دولت قبل در این خرید‌ها چه بوده و دولت سیزدهم چرا باید تاوان آن را بدهد. ازبورس تا تعاونی مسکن بندربوشهر گرفته تا تخلف فلان کارخانه از تحویل خودروهایی که دوسال پیش پول آن‌هارا گرفته و مدتهاست خلف وعده نموده. گرانی قبر و خشکسالی در فلان منطقه و کمبود گوشت و پیاز و... و ده‌ها کمبود و مشکل دیگر. سی سال است که فلان کارخانه خودروسازی کیسه هوا در خودرو نگذاشته یا کامل نکرده حالا بعد از تصادفهای هولناک و زیانهای جانی و مالی تعداد قابل توجهی از هموطنان اعتراضات سی‌ساله
سر باز کرده.
واقعا این شعر:


گنه کرد در بلخ آهنگری به شوشتر زدند گردن مسگری
در این مقام مفهوم و مصداق پیدا میکند. مافیای خودرو، ریال‌ها و دلارها را صرف کارهای عمرانی و ساخت و ساز در اروپا و هاوایی کرده‌اند و حالا در این حیص وبیص و گرفتاری، دولت حاضر باید جوابگو باشد. صدالبته تعویض و جابجایی دولت‌ها باعث لوث شدن مسئولیتهای آن‌ها نخواهد شد. تعهدات دولت‌ها نسبت به امور گذشته برجای خواهد ماند و در اینجاست که مطالبه‌گری به کار خود ادامه می‌دهد. اما انصافا باید مهلتی به دولت جدید داده شود تا براساس الاهم وفالاهم برنامه تدوین و دنبال شوند. ضمن آنکه آن مدیرانی که موجب زایش مصیبتهای گذشته وانتقال آن‌ها به حال شده‌اند باید جوابگوی مسئولیتهای خود باشند و در این راستا قوه قضائیه به عنوان ملجا ودادخواه مردم مظلوم کشور و نهادهای امنیتی و اطلاعاتی ضمن جمع‌آوری مدارک در مورد زالوهای سفره انقلاب آن‌ها را به مراجع ذیربط تحویل دهند.