«طرح صیانت» طرحی برای صیانت از مردم یا مسئولان؟

حسین طاهری‌فرد‪-‬ در ماه‌های گذشته، روند غیرشفاف بررسی طرح حمایت از حقوق کاربران در فضای مجازی موسوم به «طرح صیانت»، در مجلس‌شورای‌اسلامی، نگرانی‌هایی در میان افکار عمومی ایجاد کرده است. پروژه محدودسازی اینترنت که به طرح صیانت معروف شده، بعد از تغییرات چندباره به ایستگاه آخر رسیده و قرار است برای تبدیل‌شدن به قانون رسمی کشور، به شورای‌نگهبان ارسال شود.
براساس متن نهایی طرح صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی که این بار با نام «طرح نظام تنظیم مقررات خدمات فضای مجازی» در دستور کار کمیسیون مشترک صیانت قرار گرفته است، بر راه‌اندازی اینترنت ملی که نگرانی بسیاری از جمله کاهش چشمگیر سرعت اینترنت و قطع دسترسی به جامعه آزاد اطلاعاتی را در بر خواهد داشت، تاکید شده است. همچنین طبق ماده ۹ طرح مذکور، امنیت ارتباطات‌واطلاعات و مدیریت ترافیک ورودی و خروجی کشور به نظامیان سپرده خواهد شد.
تصویب طرح صیانت مطابق با اصل ۸۵ قانون اساسی، باعث نگرانی و مخالفت بسیاری از شهروندان، نهادهای مدنی و صنفی، کسب و کارهای اینترنتی، کارشناسان و نیروهای سیاسی و رسانه‌ها شده است. چرا که به باور عموم مردم، پیام اجرای این طرح نه صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی بلکه جلوگیری از آگاه شدن آنان است. به نظر می‌رسد اقلیت تندرو با شعار ساماندهی فضای مجازی عملا به دنبال محروم کردن مردم از حق دسترسی به اطلاعات آزاد هستند. بانیان وضع موجود با طرح شعار صیانت در تلاشند تا به جای مبارزه با فقر، بیکاری، بی‌عدالتی، رانت، اختلاس و هزاران مشکل دیگر که نقش آنان در ایجادشان غیر قابل انکار است، اطلاع‌رسانی و آگاهی شهروندان را محدود کنند!
شوربختانه علی‌رغم هشدار مرکز پژوهش‌های مجلس نسبت به نتایج زیان‌بار اجرائی‌شدن این طرح و مخالفت شدید افکار عمومی، صاحبان کسب‌وکارهای مجازی و فعالان این حوزه، طرح صیانت از فضای مجازی بزودی در مجلس انقلابی تصویب خواهد شد. اگرچه آینده طرح صیانت نامشخص است اما آنچه از اکنون قابل پیش‌بینی است بی‌اعتمادی بیشتر افکار عمومی به حاکمیت خواهد بود.


قطعا در اصل این موضوع که برای فضای بهم‌ریخته مجازی نیاز به قوانین و مقررات و سیاست‌گذاری است شکی نیست اما بی‌توجهی به لزوم شفافیت، اطلاع‌رسانی، اقناع و رفع شبهات در شرایط سیاسی کنونی جز دامن زدن به التهابات نتیجه‌ای به دنبال نخواهد داشت.
بدون تردید اتخاذ مواضع انفعالی و دفاعی در برابر پدیده‌ها و فن‌آوری‌های نو رویکرد شکست‌خورده‌ای است. محافظه‌کاران فراموش کرده‌اند که در مجلس چهارم (سال ۷۳) به اسم صیانت از فرهنگ مردم، قانونی برای برخورد با ماهواره تصویب کردند، نتیجه‌اش چه شد؟ کافیست یکی از دلواپسان، فقط نیم نگاهی به بام‌های ساختمان‌های ایرانی بیندازد تا به سادگی نتیجه سال‌ها مخالفت با ماهواره را ببیند. رویای محدودسازی اینترنت نیز بدون تردید یک چنین سرانجامی خواهد داشت و در آینده نه چندان دور این قانون هم به سرنوشت قوانین شکست خورده ممنوعیت و محدودیت متعددی که طی ده‌ها سال تصویب شده است دچار خواهد شد. طرح صیانت از فضای مجازی با قانون اساسی و حقوق شهروندی در تضاد است و تصویب این طرح فارغ از اینکه حق آزادی ارتباطات را که حق مردم است را نقض می‌کند و معیشت و کسب و کار بخشی از جامعه را دچار مشکل اساسی می‌کند، به بیشتر شدن گسست بین مردم و حاکمیت منتهی خواهد شد. ای کاش تا دیر نشده، نمایندگان خود انقلابی پندار از سیاست‌های اشتباه گذشته درس بگیرید و به جای طرح برنامه‌های غیرکارشناسی و ناپخته، نقشه راهی برای برون رفت از مشکلات حال و حاضر کشور ارائه دهند و وقت و انرژی خود را صرف خدمت به مردم و حل مشکلات واقعی آنان نمایند.