هم شمشیر بلند می‌کنند هم گفت‌وگوی ملی می‌خواهند!

محسن رنانی، کنشگر اصلاح‌طلب در بیستمین کنگره حزب مردم‌سالاری که روز پنج شنبه برگزار شد، او طی سخنانی در این کنگره، گفت که «در شرایط کنونی اعتماد پایه از بین رفته و تنها کسی که قدرت احیای آن را دارد یک کارآفرین سیاسی است که بتواند دست به افق گشایی بزند.» او در خصوص مصداق‌های چنین فردی گفت: «به گمان من سردار سلیمانی می‌توانست تبدیل به یک کارآفرین سیاسی شود که متأسفانه این فرصت از کشور ما گرفته شد و الآن تنها کسی که می‌تواند نقش کارآفرین سیاسی را بازی کند، شخص مقام معظم رهبری است که می‌تواند یک گفت‌وگوی جدی را با ذی نفعان و جامعه مدنی باز کند.»
بحثی همچون گفت‌وگوی ملی یادآور موضوع «آشتی ملی» است که چند سال قبل، از سوی محمد خاتمی طرح و به دست فعالان سیاسی و رسانه‌های اصلاح‌طلب تشریح و بسط داده شد. ۲۷ بهمن سال ۹۷ حضرت آیت‌الله خامنه‌ای طی دیداری در این زمینه فرمودند:
ملّت متّحد است، ملّت مجتمع است... حالا یک عدّه‌ای یاد گرفته‌اند تعبیرات «آشتی ملّی، آشتی ملّی»؛ این حرف‌ها به نظر من معنی ندارد؛ مردم مجتمعند، با هم متّحدند؛ آنجایی که پای اسلام در میان است، پای ایران در میان است، پای استقلال در میان است، پای ایستادگی در مقابل دشمن در میان است، مردم با همه‌ی وجودشان ایستاده‌اند. «ممکن است در فلان مسئله سیاسی دو نفر با هم اختلاف نظر داشته باشند [امّا]تأثیری نمی‌گذارد. چرا می‌گویید آشتی؟ مگر قهرند که بیایند با هم آشتی کنند؟ این تعبیرات را روزنامه‌ها پروبال می‌دهند، متوجه نیستند که اشکال ایجاد می‌کند. وقتی شما می‌گویید آشتی، مثل این است که یک قهری وجود دارد؛ [درحالی‌که]قهری وجود ندارد. بله، مردم ما با آن کسانی که به روز عاشورا اهانت کردند قهرند. ملت با آن‌هایی که روز عاشورا، با قساوت، با لودگی، با بی‌حیایی آمدند جوان بسیجی را در خیابان لخت کردند و کتک زدند، قهر است. با این‌ها آشتی هم نمی‌کنیم...».
اما کسانی می‌خواهند توپ را به زمین نظام بیندازند و بگویند گفتگو را رهبری باید پیش ببرد. در حالی که شما مقابل نظام شمشیر کشیدید، دیگر چه گفت‌وگویی؟! اگر کسی برای گفتگو جلو بیاید که دروغ تقلب طرح نمی‌کند؛ بانک آتش نمی‌زند؛ اصل نظام را نشانه نمی‌رود و به انبار مهمات بسیج حمله نمی‌کند!


در ادامه، رنانی سرانجام شاه را مثال می‌زند و تلویحاً نظام را از چنین سرانجامی بر حذر می‌دارد: «کارآفرینی سیاسی و افق گشایی نیازمند زمان است. شاه از یک جایی تلاش کرد کارآفرینان سیاسی را وارد کند، ولی وقتی شروع کرد که فرصت افق گشایی از بین رفته بود و دیگر جامعه صدای شاه را نمی‌شنید. ما نباید اجازه بدهیم این تاریخ تکرار شود، چون تکرار آن برای جامعه ما زیان دارد.»
جمهوری اسلامی حکومت پهلوی نیست، شما هم مبارزان سیاسی زمان شاه نیستید. مردم‌سالاری دینی در ایران، به لطف انقلاب نهادینه شده و انقلاب هم چنانچه از مفهوم آن هویداست، به دست مردم انجام شد. ایستادن مردم پای انقلاب اصلی‌ترین تفاوت دو نظام حکومتی ایران در قبل و بعد انقلاب اسلامی است.
جالب است که به قول عبارات بعدی خود رنانی، اصلاح‌طلبان در مدیریت خود هم درمانده‌اند، اما برای کل حاکمیت نسخه می‌پیچند: «احزاب اصلاح طلب اول باید با خودشان گفتگو و آسیب شناسی کنند. هنوز ما احزاب توانمندی نیستیم و در مناسبات ساده و ابتدایی هم ساماندهی‌های ما ضعیف است. اگر می‌خواهند کنشگری سیاسی کنند باید از تشتت بیرون بیایند...»