جنگ جیب خالی و بازار

روح‌الله مهرجو‪-‬ این روزها مردم حال و روز خوشی ندارند و کمبودهای شدید معیشتی کمر آن‌ها را شکسته است. گرانی‌های لحظه‌ای و افزایش روزانه قیمت‌ها نفس مردم را بریده و مسئولان به جای اقدام عملی که نتیجه مثبت آن در سفره‌های مردم دیده شود، فقط به گفتاردرمانی مشغول هستند.
این روزها در شرایط نزدیک شدن به خریدهای آخر سال، جیب مردم خالی‌تر از همیشه شده و شعار «هر روز گران‌تر از دیروز»، در واقع امر و در صحنه میدان، دست‌یافتنی‌تر از هر چیز دیگری شده است. وعده‌های مسئولان اقتصادی و مدیران جامعه هم در شعارهایی خلاصه شده که فقط سعی در کنترل جوّ روانی جامعه دارد و کیلومترها از آمار و واقعیت‌ها فاصله گرفته است.
قیمت کالاها هرساله در روزهای پایانی سال افزایش می‌یابد و این امر به صورت یک مشکل غیرقابل حل اما عادی در آمده است.
امسال برای کارکنان دولت و بازنشستگان یک میلیون و ۶۰۰هزار تومان عیدی واریز شد که دریافتی با حق همسر و فرزند حدود دو میلیون و ۳۰۰هزار تومان بود، اما در اینجا یک سوال مطرح می‌شود و آن اینکه با این دو میلیون و ۳۰۰هزار تومان چه چیزی می‌توان خرید و آیا اقلام شب عید، با این مبلغ قابل خرید است؟ آن هم وقتی که حتی اگر مردم از برنج و گوشت و مواد غذایی صرف‌نظر کنند مبلغ عیدی کفاف تهیه پوشاک و مایحتاج عید را هم نمی‌دهد!وضعیت اسف‌بار اقتصادی و رشد روزانه قیمت‌ها و ناتوانی دولت و تیم اقتصادی آن در کنترل بازار و تورمی که اقتصاد و معیشت مردم را به گروگان گرفته است هر روز شرایط را بدتر و وخیم‌تر می‌کند و با این رویه بعید است که تا شب عید اتفاق مهم و اثرگذاری در بازار رخ بدهد که باعث شود تا قیمت‌ها حداقل برای این شب مهم برای ایرانی‌ها به وضعیتی برسد که برای همه قابل تامین باشد!


مشکل اساسی مردم این نیست که شب عید را چگونه بگذرانند این است که تا چه زمانی قرار است وضعیت اسفبار اقتصادی حاضر ادامه داشته باشد؟
واقعیت این است که گرانی‌ها چه ناشی از تورم باشند و چه ناشی از سودجویی عرضه‌کنندگان کالا با برخوردهای قهری قابل حل نیستند و تا زمانی‌که اقتصاد به ریل اصلی خود برنگردد این وضعیت با تمهیدات موقتی اصلاح
نخواهد شد و مُسکن‌های تجویزی برای اقتصاد دولتی ایران باعث بی‌حالی و وخیم‌تر شدن زخم‌های عفونت کرده اقتصاد خواهد شد. بدون شک تدبیر فوری مسئولان برای رفع تحریم‌ها می‌تواند جلو افزایش فشارها به معیشت مردم را گرفته و تا اندازه‌ای آرامش روحی و روانی را به مردم بازگرداند.