روزنامه آرمان ملی
1400/12/22
خشونت علیه انسان
مجید ابهری آسیب شناس از نگاه رفتار‌شناسی خشونت رفتاری بر‌خاسته از پرخاشگری و خشم است و تنها نمی‌توان آن‌را در‌ضرب و جرح و قتل خلاصه کرد. هر رفتار که منجر به زیان به فرد یا افراد دیگر می‌گردد و موجب آزار روحی و جسمی آنها میشود، خشونت قلمداد می‌گردد. بد زبانی، فحاشی، خشونت کلامی و نگاه‌های آزار دهنده و تحقیر آمیز، خشونت نظری قلمداد میشود. در طبقه‌بندی خشونت، نگارنده این سطور خشونت نظری و کلامی را به انواع خشونت‌های فیزیکی اضافه نموده که در بیشتر مواقع افراد ضعیف جامعه همچون زنان و کودکان قربانی آن از سوی مردان می‌شوند. قرار دادن یک روز به یادبود خشونت علیه زنان هر چند نمی‌تواند در کاهش این ناهنجاری موثر واقع شود، اما قادر است که به نقطه نظری در راستای گفت‌وگو برای چگونگی آن و دعوت به کاهش خشونت درجامعه منجر شود. در واقع سوال این است که آیا فقط خشونت در حق زنان صورت می‌گیرد؟ آیا خشونت در حق کودکان، مردان و سالمندان تحقق نمی‌پذیرد؟ در مورد حیوانات، آزار و خشونت وجود ندارد؟ چرا حرفی در باره آنها زده نشده یا کمتر مورد گفت‌وگو قرار می‌گیرد. سالمند آزاری و کودک آزاری دو آسیب آزار‌دهنده در جامعه ما و سایر جوامع پیشرفته به حساب می‌آیند. اما خشونت در هر شکل و اندازه و درهرکجا غیر قابل قبول و مردود است. از آنجا که زنان به‌عنوان نیمه ارزشمند مردان در جامعه محسوب شده و در خانه و اجتماع منشا آثار خدمات مفید و موثری هستند، گاه مورد خشونت‌های فیزیکی و رفتاری قرار گرفته و قربانی می‌شوند. درصورت عدم تقبیح و توقف این‌گونه حرکات، نسل‌های بعدی نیز قربانی این نگاه سنتی می‌شوند. فرهنگ‌سازی در مورد پیشگیری از انواع خشونت در حق زنان یکی از ضرورت‌های اساسی در جامعه است که خانواده اولین مدرسه در راستای نفی و پیشگیری از خشونت به حساب می‌آید. رفتارهای پدر و مادر با یکدیگر، الفبای خشونت ستیزی یا خشونت آموزی هستند. سپس مدرسه و رفتار آموزگاران و اساتید دانشگاه مکمل رفتارهای خانواده به حساب خواهند آمد. رسانه‌های گروهی از فیلم و تئاتر تا اسباب بازی‌های معمول در میان بچه‌ها، تکالیف آموزنده برای اطفال در مسیر رشد و تکامل بسیار موثر است. اما امروزه متاسفانه فیلم‌ها و سریال‌های داخلی برای جذب مخاطب از کارتون‌های کودکانه تا قصه‌های دنباله‌دار (سریال‌ها) کمتر قسمتی دیده میشود که عاری از خشونت و درگیری باشند. آمار تاسف‌بار مراجعان به پزشکی قانونی برای تعیین میزان خسارت بدنی (دیه) تا تعداد پرونده‌ها در محاکم قوه قضائیه و تعدد اعدام‌های افرادی که ناخودآگاه در یک درگیری فیزیکی خشونت آفرینی کرده ودست به قتل زده‌اند، همه میزان خشونت را در جامعه نشان می‌دهند. آنچه که امروز در جامعه ما به‌دست فراموشی سپرده شده است خنده، نشاط و شادی بوده و هر روز بیشتر به محاق می‌رود. همان‌گونه که بیمارستان‌ها نشان دهنده متر و معیار رعایت بهداشت و قواعد سلامت در جامعه هستند، زندان‌ها نیز میزان خشونت و هنجار‌ستیزی و قانون گریزی را به نمایش می‌گذارند.به‌عنوان مثال، روزی در هنگام بازدید از یکی از زندا‌ن‌های تهران به افراد محبوس در آن مکان عرض کردم: «هریک از ما امکان داشت اکنون جای شما باشیم، یک اشتباه و یک ضعف در کنترل خشم و مدیریت رفتار، شما را آن سوی میله‌ها و ما را در این سو قرار داده است» واقعا چنین است، گسترش خشونت و ضعف مدیریت رفتار باعث میشود ما نیز ناگهان برای تخلیه خشم خود قفل فرمان یا ابزار دیگری را به‌دست گرفته و بر سر طرف مقابل بکوبیم و فاتحه... متاسفانه گسترش خشونت از خانه به خیابان به اداره و نانوایی و... موجب پراکنش آن و بروز آسیب‌های غیرقابل پیش بینی می‌گردند. خشونت برعلیه زنان یکی از ابعاد زشت، ناپسند و آزار‌دهنده از این رفتار به حساب می‌آید و لازم است رسانه‌های نوشتاری و دیداری حقیقی و مجازی این رفتار زشت برعلیه زنان را تقبیح و آثار زیان‌بار و غیرقابل جبران آن‌را بیان نمایند. بنابر خشونت در هر شکل به انسان و حیوان، ضعیف و قوی رفتاری غیرانسانی و مردود است.:
سایر اخبار این روزنامه
«گراني» را به «حذف ارز ترجيحي» ترجيح ندهيد
بحران معيشت، جوانان را به سمت انتقام می‌بَرد
توقف مذاكرات با مذاكره مستقيم حل مي‌شود؛ نه امتياز به مسكو
انجام سفرهای نوروزی با تزریق ۲ دُز واکسن
اثر ادبي بدون رسالت اجتماعي، موثر نيست
اعتماد به قدرت‌های غیر ملی غلط است
گام دیگر برای پیوستن به شانگهای
برائت شكدم و بي‌بي‌سي آري! اصلاح‌طلبان، نه
اعدام ۸۱ نفر در عربستان در یک روز!
عجب شاهکاری!
معنای سخنان عباسی چیست؟
ایران باید گلیم برجام را از آتش اوکراین بیرون بکشد
پولبک بازار در سایه جنگ
خشونت علیه انسان
