روزنامه کيهان
1401/01/18
اخبار ویژه
ورشکسته‌های سیاسی را چه به شرط‌گذاری برای نظام؟! اصلاح‌طلبان با سوابق عملکرد پرخسارت‌شان، در جایگاهی نیستند که برای نظام شرط بگذارند. روزنامه فرهیختگان در نقد و بررسی مواضع افراطیون مدعی اصلاحات مبنی بر شرط‌گذاری برای نظام نوشت: اصلاح‌طلبان در انتخابات سال 98 به‌دلیل چسبندگی به دولت روحانی و عملکرد نا‌مطلوب این دولت با چالش شدید سرمایه اجتماعی مواجه بود. در چگونگی پشت‌سر گذاشتن این چالش طیف رادیکال اصلاح‌طلبان قهر با صندوق رای به بهانه ردصلاحیت‌های شورای نگهبان را در پیش گرفتند و طیف‌های متعادل‌تری مثل کارگزاران نیز ترجیح دادند با دادن لیست راه تحریم انتخابات را در پیش نگیرند. سعید حجاریان که همواره سعی داشته به‌عنوان یکی از تئوریسین‌های جریان اصلاحات اعلام موضع کند یکی از افرادی است که پاسخ اول را برای بقای سیاسی برگزیده است. «از فتح سنگربه‌سنگر تا مشارکت مشروط» عنوان گفت‌وگویی است که نوروز امسال سالنامه نوروزی روزنامه «شرق» با حجاریان داشته است. اصلاح‌طلبان در هر سه میدان مهم انتخاباتی اخیر یعنی ریاست‌جمهوری، مجلس و شورای شهر مطلقا شکست خورده بوده‌اند و اساسا بدنه‌ای ندارند که به آنها قدرت شرط گذاشتن برای شرکت در انتخابات را بدهد. شاید برخی طیف‌های رادیکال اصلاح‌طلبان در پاسخ به این شکست‌ها مدعی شوند که اساسا به‌دلیل ردصلاحیت‌های شورای نگهبان در انتخابات حضور فعالانه نداشته‌اند و درنتیجه شکست را نپذیرند. این مدعا اما با بررسی لیست‌های انتخاباتی شورای شهر تهران کاملا زیرسوال می‌رود. در انتخابات شورای شهر تهران لیست انتخاباتی نهاد اجماع‌ساز اصلاح‌طلبان که با عنوان جمهور و امضای محمد خاتمی دست‌به‌دست می‌شد نتوانست هیچ توفیقی کسب کند تا جایی که علی اعطا، عضو حزب اتحاد ملت و سرلیست این لیست حتی بین 30نفر اول نیز قرار نگرفت. با توجه به حمایت جریان اصلاحات از کاندیداتوری روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری سال92 تصویر روحانی کاملا به اصلاحات در اذهان عمومی گره خورده است. عباراتی همچون «تکرار می‌کنم» محمد خاتمی در انتخابات96 که در حمایت از روحانی استفاده شد نیز این گره‌خوردگی را بیشتر کرده است. در این میان حجاریان که در ایام اوج اصلاحات ایده حداکثری فتح سنگربه‌سنگر را مطرح می‌کرد و اکنون مشارکت مشروط را تکرار می‌کند، سابقه طرح ایده تحریم انتخابات را نیز داشته است. عبدالله ناصری، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و عضو شورای مشورتی رئیس دولت اصلاحات هم درباره ایده حضور مشروط اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس98 و اقبال عمومی به آن می‌گوید: «اگر تردید عمومی برای حضور در انتخابات از بین نرود، نه مشارکت چندانی در انتخابات وجود خواهد داشت و نه اصلاح‌طلبان لیست مورد حمایت خود را به شکل گذشته ارائه می‌دهند.» بررسی اظهارات اصلاح‌طلبان نشان می‌دهد طرح موضوع مشارکت مشروط بیش از آنکه یک ایده سیاسی واقعی باشد، نمایشی برای حفظ وجهه سیاسی درمقابل رقبا است. صاحبان ایده مشارکت مشروط شاید در کوتاه‌مدت بتوانند پوستینی از یک جناح سیاسی مدعی را برای اصلاح‌طلبان بدوزند اما در بلندمدت با بدون جواب گذاشتن مساله اصلی اصلاحات یعنی جبران سرمایه اجتماعی ازبین‌رفته، این پوستین را از درون تهی کرده و اصلاحات به‌معنای یک جناح سیاسی را به‌طور کامل به پایان خواهند رساند. پژواک دوباره صدای اسرائیل در روزنامه اجاره‌ای کسی که از سوی رئیس‌مجلس اصلاح‌طلبان متهم شده بود صدای اسرائیل است، می‌گوید ایران برای توافق باید کوتاه بیاید. احمد شیرزاد همان کسی است که در مجلس ششم مدعی شد ایران درباره برنامه هسته‌ای دروغ گفته و دم خروسش بیرون افتاده است. مهدی کروبی در واکنش به این اظهارات از تریبون مجلس تصریح کرد که شیرزاد حرف‌های اسرائیل را تکرار می‌کند و تبدیل به صدای اسرائیل شده است. این فرد بدسابقه حال در گفت‌وگو با روزنامه اعتماد گفته است: من فکر می‌کنم که باید محاسبه مجددی توسط تیم مذاکره‌کننده صورت بگیرد و با توجه به شرایط بالاخره سعی کنند که به توافقی برسند. به نظرم می‌آید گاهی صحبتهایی که از سوی دیپلمات‌های ایرانی شنیده میشود، برای مثال صحبتهایی که سخنگوی وزارت خارجه بیان می‌کند و می‌گوید همه چیز منتظر تصمیم سیاسی آمریکاست، معنای دیگرش این است که ما شـرط یا خواسته‌ای را مطرح کرده‌ایم که به طرف مقابل می‌گوییم اگر این شرط را بپذیرید به توافق می‌رسیم، در این شرایط طرف مقابل شرط متقابلی می‌گذاردیا خواسته دیگری را مطرح می‌کند و می‌گوید اگر شما بپذیرید ما آماده توافقیم. آنها هم دقیقا مشابه همین صحبت‌ها را بیان می‌کنند. او می‌افزاید: شاید عاملی که باعث شده است مقام‌های کشورمان کند حرکت کنند و عکس‌العمل زیادی در مورد مسائل مرتبط با برجام از خود نشان ندهند، اندکی بهبود در مسـائل اقتصادی، به خصوص مسئله فروش نفت است. همان طورکه همه می‌دانیم چینی‌ها تحریم را تا اندازه زیادی کنار زده‌اند و نفت ما را به وفور خریداری می‌کنند و یکسری خریدارهای دیگر هم اضافه شده‌اند. این واقعیت تا اندازه‌ای مسئولان دولتی را خوشحال کرده است، به طوری که آقای وزیر نفت باد به غبغب می‌اندازد که این کارها را ما کرده‌ایم، در حالی که این مسائل مشخصاً نتیجه تحولات سیاسی در نتیجه مذاکرات و تغییر دولت در آمریکاست. چه کسی است که مسئله به این سادگی را نفهمد؟ فکر کردید آقای روحانی دلش نمی‌خواست نفت بفروشد؟ همه می‌دانیم که درآمد نفت در اقتصاد ایران تا چه‌اندازه مهم است. اینکه وزیر نفت و اعوان و انصارش با همکاری صدا و سیما در بوق و کرنا کنند که فروش نفت به رغم وجود تحریم‌ها نتیجه مدیریت ماست، حرف بسیار کودکانه و نابخردانه‌ای است و نتیجه تحولات سیاسی است. شیرزاد گفت: این تحولات در حوزه فروش نفت‌خام اندکی انگیزه‌ها را کند کرده است. تصور می‌کنند دولتمردان که وضعیت مطلوب است و ما می‌توانیم نفتمان را بفروشیم اما برداشته شدن تحریم‌ها بسیار مهم‌تر از صرفا فروش نفت است. مسئله مبادلات بانکی، مسئله به رسمیت شناخته شدن در نظام اقتصاد جهانی و بسیاری از مسائل و مشکلاتمان درگیر تحریم‌هاست. به صرف اینکه بر اثر شرایط خاص در یک دوره زمانی تعدادی بشکه نفت خام بیشتر فروخته‌ایم نباید تصور کنیم دیگر تمام است و هر قدر هم مذاکرات کش پیدا کرد ایرادی ندارد. ما داریم فرصت‌ها را از دست می‌دهیم. نکته متناقض در اظهارات این عضو حزب منحله مشارکت آن است که از یکسو می‌گوید طرف ایرانی برای دسترسی به توافق، کوتاه بیاید و از طرف دیگر، برخی از لغو تحریم‌ها را مبادلات بانکی، حضور در اقتصاد جهانی معرفی کند. به عبارت دیگر اگر هدف از لغو تحریم‌ها، امکان آزاد مبادلات بانکی و جلب سرمایه‌گذاری خارجی است، طرف آمریکایی حاضر نیست به چنین تعهدی عمل کند و بنابراین دعوت به توافق در چنین وضعیتی، صرفا دعوت به استقبال دوباره از کلاهبرداری برجامی آمریکاست. نکته جالب درباره فروش 1/5 میلیون بشکه‌ای نفت این است که افراطیون و برخی دولتمردان سابق ادعا می‌کردند بدون برجام نمی‌شود حتی یک بشکه نفت فروخت، اما صادرات نفت ایران با برجام در سال 99 به زیر چندصدهزار بشکه هم کاهش یافت و امثال نوبخت می‌گفتند که نمی‌توانیم حتی یک قطره نفت هم بفروشیم. از طرف دیگر، این نماینده سابق مجلس، مرتکب یک ادعای دروغ هم شده و آن این است که مقاومت و هنر ایران در شکستن تحریم‌ها و رساندن صادرات نفت به 1/5 میلیون بشکه را به مذاکرات و تغییر دولت آمریکا را نسبت می‌دهد؛ و حال آن که دولت آمریکا سفت و سخت بر سر تحریم‌ها ایستاده و هرچند هفته یک بار تحریم جدیدی را اعلام و اعمال می‌کند. اما با این وجود، ایران موفق شده بی‌اعتنا به برجام FATF به عادی‌سازی تدریجی صادرات نفت خود بپردازد. همچنین در همین دوره صادرات نفتی نیز 40 درصد افزایش داشته و حجم تجارت خارجی در سال 1400 با سال 1396 (سال اجرای برجام) برابری کرده است. مشارکت 30 درصدی مردم نگرانی بزرگ در انتخابات فرانسه «چهار روز مانده به انتخابات ریاست جمهوری فرانسه، اصلی‌ترین نگرانی نهادهای دولتی و کاندیداها عدم استقبال مردم و میزان مشارکت ناچیز است». وب‌سایت رادیو فرانسه با انتشار این خبر نوشت: روز یکشنبه آینده، در دور اول انتخابات ریاست جمهوری فرانسه، ۱۲ نامزد با یکدیگر رقابت خواهند داشت. نتایج تمام نظرسنجی‌های هفته‌های اخیر نشان می‌دهد که به احتمال بسیار زیاد امانوئل ماکرون و مارین لوپن به دور دوم خواهند رسید.ماکرون بخت زیادی دارد که برای پنج سال دیگر در این مقام باقی بماند. بر اساس آخرین نظرسنجی‌ها در دور اول رأی‌گیری، امانوئل ماکرون ۲۷ درصد، و خانم مارین لوپن، رهبر حزب راست افراطی «اجتماع ملی» (جبهه ملی سابق) ۲۳ درصد آراء را به دست خواهند آورد. نفر سوم احتمالاً ژان لوک ملانشون خواهد بود که همچنان «چپ افراطی» یا «چپ رادیکال» توصیف میشود. رادیو فرانسه می‌افزاید: انتخابات امسال در حالی برگزار میشود که رسانه‌ها و افکار عمومی فرانسوی، بعد از دو سال مشغله ذهنی بی‌وقفه در مورد کرونا، یکمرتبه با جنگ اوکراین مواجه شدند. شبکه‌های خبری کشور تقریباً ۲۴ ساعته از اوکراین و خطر بحران‌هایی چون کمبود گاز و بنزین یا افزایش تورم و بالا رفتن هزینه زندگی صحبت می‌کنند. در این وضعیت به‌نظر می‌رسد که شهروندان فرانسوی چندان دل به انتخابات نداده‌اند. در نظرسنجی‌های مختلف، ۳۷ درصد از مردم گفته‌اند که خود را به جنبش‌های اعتراضی نزدیک می‌بینند. ۵۵ درصد نیز خود را به‌طور کلی «ناراضی از اوضاع» توصیف می‌کنند. براساس برخی آمارها، میزان عدم مشارکت در دور اول شاید به ۳٠ درصد برسد. کسانی که تمایلی به شرکت در انتخابات ندارند معمولاً رفتار خود را چنین توجیه می‌کنند که «در هر صورت هیچ چیز عوض نخواهد شد» و یا «نتیجه از قبل معلوم است». اقلیت کوچکی نیز پاسخ می‌دهند که هیچیک از دوازده کاندیدا را نمی‌پسندند. اما اگرچه تقریباً تمامی مؤسسات نظرسنجی لوپن و ماکرون را برنده دور اول، و ماکرون را برندۀ نهایی می‌دانند، ولی در مورد ارزیابی میزان عدم مشارکت با یکدیگر توافق ندارند. این پدیده ناشی از آنجاست که چند روز مانده به رأی‌گیری، هنوز شمار زیادی از شهروندان فرانسوی تصمیم قطعی خود را نگرفته‌اند. بدین ترتیب، این احتمال وجود دارد که انتخابات آینده، حداقل در مورد میزان مشارکت، با نتایجی غافلگیرکننده همراه باشد.
سایر اخبار این روزنامه
16/5 میلیارد دلار قرارداد نفتی طی 7 ماه بدون برجام و FATF
«نظم نوین جهانی» چقدر آماده‌ایم؟(یادداشت روز)
اخبار ویژه
وحشت مردم اروپا و آمریکا از گرانی‌های بی‌سابقه
صادرات 4 میلیون دُز واکسن ایرانی کرونا به خارج از کشور
۷۰ درصد زمین مورد نیاز برای طرح نهضت ملی مسکن تأمین شده است
عیادت تولیت آستان قدس رضوی از مجروحان حادثه حرم مطهر امام رضا(ع)
شیعه و سنی در ایران و افغانستان جنایات تکفیری‌ها در مشهد را محکوم کردند
عقب‌ماندگی‌ها در تسهیل صدور مجوزهای کسب‌وکار با سرعت در حال جبران است
رونمایی از ۹ دستاورد هسته‌ای در ۲۰ فروردین
تحلیلگر صهیونیست: به ۳ دلیل احیای برجام برای اسرائیل بهتر است
جهاد تبیین باطل‌‌السحر تحریف و تحریم
ژنرال آمریکایی: ایران و ۳ کشور دیگر تهدید‌های ثابت آمریکا تلقی می‌شوند
روزنامه مدعی اصلاحات در تفرقه‌افکنی پا جا پای دشمن گذاشت
16/5 میلیارد دلار قرارداد نفتی طی 7 ماه بدون برجام و FATF
16/5 میلیارد دلار قرارداد نفتی طی 7 ماه بدون برجام و FATF
