بوستان هاي خانوادگي در تهران با جداسازي مردان و زنان

آرمان ملی- وحید استرون: امنیت زنان در اماکن عمومی مانند برخی از پارک‌ها، پل‌های عابر پیاده، معابری که شمشادهای آنها بلند شده یا کوچه‌های تاریک در شب و... طی سال‌های اخیر یکی از مطالبات اصلی زنان پایتخت و کلانشهرهای دیگر بوده است. اینکه در خیابان‌ها و پارک‌های کشور امنیت وجود دارد بر کسی پوشیده نیست اما برخی از مردم احساس امنیت ندارند و بعضا باعث شکایت آنها از نهاد شهری می‌شود. ولی موضوعی که این روزها تعجب برانگیز بوده، فقط در مدت چند ماه از روی کار آمدن شهردار و شورای شهر جدید، حدود 400 پارک در تهران، با محدودیت ورود زنان و مردان مواجه شده است. موضوعي که افکار عمومي به‌راحتي از کنار آن عبور نکردند و همان شائبه ديوارکشي در خيابان‌ها را که در انتخابات رياست جمهوري گذشته ميان کانديداهاي اصلاح‌طلب و اصولگرا رد و بدل مي‌شد، تداعي مي‌کند. در اينکه برخي از پارک‌هاي تهران مانند «وثوق الدوله» و «بهنود» امنيت کمتري براي زنان دارند، شکي نيست، اما اينکه بيش از 350 پارک در تهران با بنر «از ورود آقايان معذوريم» و از ورود آنها جلوگيري شود، امري است که طي روزهاي اخير شهروندان با اشکال مختلف در شبکه‌هاي اجتماعي به اين محدوديت‌ها اعتراض کرده‌‌اند. پيش از اين 27پارک در مناطق 22 گانه تهران به مادران و کودکان اختصاص کرده بود.
در شرايطي که علي محمد مختاري، رئيس سازمان بوستان‌ها و فضاي سبز شهرداري تهران درباره اين پارک‌ها گفته است: «قرار نيست چيزي جداسازي شود، ما پارک‌هايي را براي بانوان در شهر تهران ساختيم که درخواست خود بانوان بوده و استقبال بسيار زيادي کردند و هر روز درخواست مي‌کنند تعداد آنها زيادتر شود. اين هم درخواست بانوان بوده است. الان از مادراني که در محوطه پارک هستند، سوال بفرماييد که آيا درخواست شما بوده يا کس ديگري. اما پارک جديد در زمان هفت ماهه شوراي شهر ششم و شهردار جديد ساخته نشده است. همچنين حصارکشي پارک‌هاي محلي در پارک آفرينش در بجنورد جديدترين اقدام مديريت شهري کشور است. اقداماتي که به بهانه ناامن بودن فضاهاي شهري براي بانوان انجام شد .آش آنقدر شور شد که کارزار مخالفت با حصار و ديوارکشي پارک توسط شهرداري بجنورد به راه افتاد و منتقدان آن را مخرب سيما و منظر شهري، عامل صدمه ديدن کسبه و محروم شدن خيل بسياري از اهالي و مسافران از فضاي پارک دانستند. اقدام شهرداري تهران نيز کم حاشيه درست نکرد تا اختصاص فضاي ويژه به بانوان و دلايل آن بحث داغ شهرسازي در کشور شود.
353 پارک براي بانوان
در اين ميان، روز گذشته که عليرضا زاکاني، شهردار پايتخت براي ارائه گزارش به شوراي شهر رفته بود، بدون توضيح درباره اقدام حصارکشي در پارک‌ها که به اعتقاد کارشناسان، از شاهکارهاي مديريتي او به حساب مي‌آيد اعلام کرد که «50 سال بعد از تاريخ تأسيس بهشت زهرا قرار بر اين شد تا بهشت زهرا 24 ساعته شود.» با اين حال عبدالمطهر محمدخاني، رئيس مرکز ارتباطات و امور بين‌الملل و همچنين سخنگوي شهرداري تهران گفت: ما علي القاعده بايد 22 پارک مي‌داشتيم که البته با توجه به آمادگي که وجود داشت تعدادش بيشتر شد و 27 پارک مادر و کودک تا پانزدهم فروردين آماده شد. قرار است در مرحله بعد در 124ناحيه کار انجام شود و سپس در همه محلات که 354 محله داريم که فکر مي‌کنم غير از يک يا دو محله که کل محله پادگان است، بقيه محلات همه داراي يک پارک مادر و کودک با همين مشخصات مي‌شود. توجه کنيد که در نقطه نهايي اين کار، حداکثر 353 پارک مناسب‌سازي مي‌شوند. در صورتي که در تهران ما بيش از 2200 پارک داريم. ضمن اينکه نمي‌توان گفت از اين 2200 پارک، 353تا براي اين کار کم مي‌شود. چون بعضي از اين پارک‌ها ماهيت دوگانه پيدا مي‌کنند و فقط بخشي از پارک‌هاي بزرگ به مادر و کودک اختصاص مي‌يابد.


اما و اگرهاي يک طرح
با اين حال محمود ميرلوحي، عضو سابق شوراي شهر تهران در رابطه با اين موضوع به «آرمان ملي» مي‌گويد: از زمان تصدي‌گري آقاي کرباسچي بر شهرداري تهران، ديوارهاي پارک‌هاي تهران برداشته شدند. محدوديت براي ورود به پارک‌ها، باعث شده بود که عده‌اي از افراد معتاد و بيکار پارک را به‌عنوان يک پناهگاه امن تلقي کنند و ديوارها مانع ديد مردم و نقطه امن براي کارهاي خلاف آنها شده بود. با برداشتن ديوارها در آن زمان، پارک‌ها عمومي شد و سپس بحث امنيت زنان و کودکان به ميان آمد که اگر برخي از زنان بخواهند در پارک‌ها با لباس راحت و با امنيت ورزش کنند پارک‌هاي عمومي، اين احساس امنيت را از آنها مي‌گيرد. در اين راستا در خيابان شهيد مفتح، لويزان و چندين مراکز استخر زنان و... براي ورزش آنها ايجاد کرديم. متاسفانه زنان در داخل آپارتمان‌ها، معمولا از تابش نور آفتاب محروم هستند و مشکل کسري ويتامين D و پوکي استخوان دارند و يکي ديگر از اهداف ساخت پارک‌هاي مختص بانوان براي اين موضوع بود. اما حالا اگر دوستان ما در شوراي شهر ششم مي‌خواهند به اين ظرفيت‌ها اضافه نمايند کار بسيار خوب و پسنديده‌اي است، چون در حال حاضر در کل تهران حدود پنج تا شش پارک اختصاصي براي بانوان از حدود دو هزار و 200 پارک و بوستان داريم و ممکن است در 22 منطقه تهران 22 پارک را مختص بانوان کنند، اين کار بسيار خوب و پسنديده است، اما زماني‌که بيشتر پارک‌هاي تهران را ديوار کشي و محدوديت براي آقايان يا بانوان ايجاد نمايند، اين کار همان شعاري است که در انتخابات مي‌دادند.
ديوارکشي بازخورد اجتماعي منفي دارد
ما در ابتداي انقلاب نيز با اينگونه رفتارها مواجه بوديم و برخي نيز در کلاس‌هاي درس‌ ميان دختران و پسران ديوار جدا کننده گذاشته بودند که اين امر با مخالفت حضرت امام خميني (ره) مواجه شد. اينکه امروزه افکار عمومي با اين موضوع، به شکل خوبي برخورد نمي‌کند، يا اينکه اعضاي فعلي شوراي شهر تهران موضوع را به‌خوبي توضيح ندادند يا قصدشان اين است که پارک‌ها را کاملا زنانه مردانه کنند! باعث سوءتفاهم شده است. اگر در هر منطقه‌اي يک يا دو عدد پارک مختص بانوان باشد که بسيار اتفاق خوبي است، اما پارک در محله‌اي که 1000 تا 2000 متر وسعت دارد را چطور مي‌خواهيد به چند زن و کودک اختصاص دهيد. متاسفانه اين طرح‌ها پخته و کارشناسي شده نيست و دود آن به چشم دولت مي‌رود. اگر طرح را دقيق بنويسند و به اطلاع عموم مردم برسانيد، مردم مي‌دانند که تابلوي ورود آقايان ممنوع براي خواهران يا همسران خودشان است.
ميرلوحي در پايان صحبت‌هايش معتقد است که بافت شهري تهران در مناطق‌ 7‌-‌8‌-‌9‌-‌10‌-‌11‌قادر به ساخت بوستان‌هاي محلي جديد نيست و نمي‌توان در آنها پارک 1000 يا 2000 متري ساخت يا پارک لاله و ملت را ديوارکشي و مختص آقايان و بانوان کنيم. ما اعلام کرديم مردم محله از زن، کودک و مرد از صبح تا شب با هم در صف شير و نان و خريد و مدرسه هستند، حالا شما مي‌خواهيد در بوستان آنها را جدا کنيد؟‌ بوستان‌هاي محلي جايي براي اين محدوديت‌ها نيست و بايد شوراي شهر و شهردار تهران در رابطه با اين طرح شفاف سازي و تامل بيشتري بر روي اين طرح داشته باشد تا باعث سوءتفاهم ميان مردم نشود.