«ایالات متحده در جنگ اوکراین استراتژی خود را تحت عنوان "زرادخانه‌های صنایع نظامی آمریکا" دنبال می‌کند؛ به عبارتی آمریکا از مداخله مستقیم علیه حمله روسیه خودداری می‌کند، در حالیکه با متحدان و شرکای خویش خدماتی اعم از پول و تسلیحات را به دولت کی‌یف ارائه می‌دهد.» «هال برندز» در تحلیلی برای پایگاه خبری بلومبرگ نوشت: «این استراتژی یادآور حمایت ایالات متحده از انگلیس در سال ۱۹۴۰ الی ۱۹۴۱ است. با این وجود، در حالیکه حمله روسیه به اوکراین به مرحله بحرانی خود رسیده است، این استراتژی آمریکا در حال کاهش است؛ اقدامی که می‌تواند منجر به تضعیف شدید نیروهای اوکراینی شود و از طرفی ضعف آمریکا را هم در این زمینه فاش می‌کند. از میان حمایت‌هایی که آمریکا و متحدانش نسبت به اوکراین انجام داده‌اند، ارسال تسلیحات اهمیت والایی داشته است. گفتنی است که ارسال هواپیماها، ضدتانک‌ها و به طور کلی تسلیحات سنگین به اوکراین، این کشور را در مقابل حمله روسیه تقویت کرده است.
ژنرال مارک میلی، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا به کنگره این کشور گفته است که غرب ۶۰ هزار تسلیحات ضدتانک و ۲۵ هزار تسلیحات ضدهوایی به کی‌یف ارسال کرده است. همچنین پنتاگون در حال برنامه‌ریزی برای ارسال توپ‌های بیشتر، پهپادهای دفاع ساحلی و سایر تجهیزات به اوکراین است. کاخ سفید هم از ارسال یک بسته ۸۰۰ میلیون دلاری دیگر که شامل هلیکوپترها می‌شود، خبر داد. اما جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا هرگز چنین نقشه‌ای را برای این جنگ نکشیده بود. گمانه‌زنی‌ها حاکی از آن بود که روسیه به سرعت اوکراین را تصرف می‌کند و در نتیجه آمریکا این حجم از حمایت و تسلیحات را به اوکراین ارسال نمی‌کند. اما در عوض، اوکراین با مقاومتی که از خود نشان داده، موجب تشدید و طولانی شدن این جنگ شده و آمریکا و غرب را مجبور کرده تا از او حمایت‌های بیشتری کنند؛ حمایت‌هایی که همچنان ادامه دارد.
چنین موقعیتی کشورهای غربی را با یک دو راهی مواجه می‌کند؛ انتخاب اول اینکه همچنان به ارسال تمامی تجهیزات به اوکراین ادامه دهند، انتخاب دوم اینکه کمک‌ها را محتاطانه‌تر ارسال کنند زیرا ممکن است به این تسلیحات برای دفاع از خودشان احتیاج پیدا کنند. آلمان از ارسال تانک‌ها به اوکراین خودداری کرده است اما کانادا به سرعت تجهیزات و تسلیحات نظامی را به خاک اوکراین ارسال می‌کند تا نیاز مردم این کشور را برآورده کند. آمریکا نیز یک سوم از موشک‌های ضدتانک جاولین‌ خود را به اوکراین ارسال کرده است. اما این درحالیست که این کشورها به خصوص آمریکا به راحتی نمی‌توانند انبارهای تسلیحات خود را تخلیه کنند و احتمالا ماه‌ها و سال‌ها طول بکشد تا این محصولات مجدد تولید شوند. پیش از اینکه ایالات متحده وارد جنگ جهانی دوم شود، فرانکلین روزولت، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا و مشاوران نظامی او درگیر یک موضوع بحث‌ برانگیز شدند که آیا آمریکا باید در ارسال تسلیحات به انگلیس عجله کند یا قسمتی را برای دفاع از خود نگه‌ دارد. اکنون، جو بایدن این استراتژی را در جنگ اوکراین دنبال می‌کند. کی‌یف به حمایت‌های بی‌دریغ و بیشتر غرب نیاز دارد تا بتواند در مقابل نیروهای روسی به پیروزی برسد و بی‌شک به تسلیحات بسیار قوی و تعداد بالایی در این مسیر نیازمند است. گرچه در جنگ‌های قبلی، پایگاه تولیدی بی‌بدیل آمریکا در نهایت باعث پیروزی می‌شد، اما امروزه، پر کردن زرادخانه جهان ممکن است چندان کار آسانی نباشد.»