تشکیل کارگروه برای تغییر بانیان وضع موجود

گروه سیاسی/ باگذشت حدود 8 ماه از فعالیت دولت سیزدهم، از جابه‌جایی‌های گسترده مدیریتی، آنچنان که در دولت‌های گذشته مرسوم بود، در این دولت خبری نبود. اما با‌وجود طمأنینه دولت در جابه‌جایی‌ها، بدنه اجتماعی و حامیان دولت درخواست و مطالبه دیگری دارند. برهمین اساس بود که رئیس جمهور تأکید کرد که «بانیان وضع موجود» جایی در دولت ندارند؛ هرچند اگر قرار بر تثبیت مدیری است، باید بسرعت در این باره تصمیم‌گیری شده تا ثبات مدیریتی در کشور ایجاد شود. این مأموریت اکنون به کارگروهی، به ریاست سید صولت مرتضوی، معاون اجرایی رئیس جمهور سپرده شده است. در حاشیه جلسه چهارشنبه گذشته هیأت دولت، با مرتضوی درباره فعالیت این کارگروه و نیز کیفیت و ماهیت سفرهای استانی دولت گفت‌و‌گو کرده ایم، سفرهایی که در آنها برخلاف ادوار گذشته، کلنگ یک پروژه بی‌فرجام به زمین زده نمی‌شود، بلکه همه همت صرف به سرانجام رساندن طرح‌های نیمه تمام باقی مانده از دولت گذشته می‌شود. زیرا این طرح‌ها، سرمایه‌های ملی هستند که رکود آنها، هم سبب ناامیدی مردم شده و هم باعث هدررفت منابع هزینه شده در آنها می‌شود. این گفت‌و‌گو را بخوانید.
رئیس جمهور به معاونت اجرایی مأموریت داد کارگروهی برای بررسی جابه‌جایی مدیران تشکیل شده و تثبیت یا تغییر لازمی، تعیین تکلیف شود. علت این تصمیم چه بود و شما در چه مرحله‌ای از کار هستید؟
حسب دستور آقای رئیس جمهور مقرر شد کارگروهی تشکیل شود تا به موضوع انتصابات باقی مانده در بخش‌های مختلف دولت رسیدگی کند. خوشبختانه این کارگروه فعال شده و اکنون مشغول جمع‌بندی گزارش‌هایی است که از استان‌ها رسیده است. ما نیز این گزارش‌ها را بررسی می‌کنیم و اگر در خلال آنها مشخص شود که موانعی فراروی انتصابات وجود دارد، از هفته آینده این کارگروه جلسات خود را با وزرای محترم دولت برگزار می‌کند تا این موانع بررسی و رفع شده و نسبت به بررسی موضوعات اقدامات لازم به عمل آید.
رئیس جمهور تأکید کردند بانیان وضع موجود نباید در مصادر باشند، آیا شما هم در این کارگروه چنین هدفی را دنبال می‌کنید؟


فلسفه تشکیل این کارگروه، تأخیر در تعیین تکلیف مدیران اجرایی استان‌ها بوده است که آقای رئیس جمهور تأکید کردند اگر قرار است برخی از مدیران باید تثبیت شوند، بسرعت در این زمینه تصمیم‌گیری شده و تثبیت شوند؛ برای آن دسته از مدیرانی که تصمیم بر تغییر آنان گرفته شده است نیز این تغییر انجام شود. لذا هدف از تشکیل بر سر ایجاد ثبات در مقام اجرا است.
این مطالبه از کجا شکل گرفته است؟
چنین فرایندی درباره مدیران، یک مطالبه عمومی و اجتماعی است. ما هر جا که می‌رویم، مردم از ما مطالبه گری می‌کنند و می‌گویند بالاخره بعضی از مدیران در دستگاه‌های اجرایی، قادر به اجرای سیاست‌ها و منویات دولت نیستند و اساساً یک فاصله‌گذاری میان آنان و مردم وجود دارد که باید این مسأله برطرف شود. فکر می‌کنم تا الان نزدیک به 50 مدیر یا تثبیت شدند یا جابه‌جا شدند، مابقی هم مانده است.
شما توضیح دادید که خروج شما و آقای دکتر رضایی از کمیسیون اقتصادی دولت، تصمیم و خواست شما، اما تصویب دولت بوده است، با وجود این، منتقدان روی کلمه «حذف می‌شوند» در مصوبه دولت تمرکز کرده و آن را به معنای اخراج شما از این کمیسیون تعبیر کردند.
اصلاً این تصمیم، بحث حذف نبود، بلکه حسب تقاضایی که ما از دولت داشتیم این اتفاق صورت گرفت. این تصمیم هم در راستای چابک‌سازی تصمیم‌گیری‌ها در این کمیسیون صورت گرفته است. خود من به‌دلیل مشغله کاری بویژه انجام مکرر سفرهای استانی واقعاً فرصت نمی‌کردم هر هفته در دو کمیسیون و هر کدام سه یا چهار ساعت حضور داشته باشم، بنابراین از دولت تقاضا کردیم اصلاحاتی در این کمیسیون‌ها صورت بگیرد تا درصورت حضور نداشتن ما، تصمیمات از حدنصاب نیفتد. آقای دکتر رضایی هم به همین شکل، در همان جلسه دولت گفتند که من فرصت نمی‌کنم در جلسات کمیسیون اقتصادی دولت شرکت کنم، لذا مقرر شد آیین نامه کمیسیون‌ها اصلاح شود که البته از این امر بهره برداری‌های ناصواب، غیرمعقول و غیرمنطقی صورت گرفته است.
رئیس جمهور و دولت تأکید دارند که در سفرهای استانی تا حدامکان کلنگ‌زنی‌های جدید صورت نگیرد. علت این رویکرد چیست؟
متأسفانه در سال‌های گذشته به اندازه‌ای پروژه در کشور شروع شده است که اساساً به‌دلیل تعداد زیاد پروژه‌ها، منابعی که دولت‌ها در هر دوره‌ای تخصیص داده‌اند، عمدتاً صرف تأمین هزینه تعدیل پروژه‌ها شده است، این درحالی است که قاعده حکم می‌کند هر پروژه باید متناسب با منابعی که برای آن تعریف شده یا منابعی که وجود دارد، آغاز شده و وارد فاز عملیاتی شود. از این‌رو آقای رئیس جمهور تأکید کردند باید ما پروژه‌های نیمه تمام را تکمیل کنیم، لذا برنامه‌ریزی ما این است که در سفرهای استانی، در گام نخست، تکمیل پروژه‌هایی با پیشرفت فیزیکی بیش از 50درصد هستند را در دستور کار قرار می‌دهیم و سایر پروژه‌ها هم روال طبیعی و عادی خود را طی می‌کنند. امروز به اندازه کافی در کشور برای ما پروژه تعریف شده است.
اما معمولاً دولت‌ها تلاش می‌کنند با هدف جلب حمایت یا تشویق‌های سیاسی و اجتماعی، به ظاهر هم که شده کلنگ‌زنی کرده و پروژه تعریف کنند. چرا دولت سیزدهم این رویه را ادامه نداد؟
اتفاقاً همین وضعیت باعث شد ما وارث آن چیزی شویم که امروز در کشور می‌بینیم؛ یعنی پروژه‌های متعددی تعریف شده، کلنگ‌زنی هم شده، بخشی از منابع هم تأمین و هزینه شده است، اما در عمل می‌بینیم پیشرفتی در پروژه وجود ندارد. علت هم این است که پروژه‌ها فراوان هستند و منابع عمدتاً مشمول افزایش قیمت‌ها و هزینه نهایی می‌شوند. همه اینها دست به دست هم داده‌اند تا ما شاهد وضعی باشیم که امروز می‌بینیم. اما بنای این دولت سیزدهم بر این نیست که پروژه‌هایی را آغاز کند که امکان اتمام آنها وجود نداشته باشد.
شما قبل از هر سفر استانی رئیس جمهور، طی جلساتی شرایط و نیازهای هر استان را بررسی می‌کنید و بعد از سفر هم طرح‌ها و مصوبات سفر را دنبال می‌کنید. اساساً هدف رئیس جمهور و دولت از این سفرها چیست؟
در درجه اول، بحث دیدار با آحاد مختلف مردم مطرح است، نکته بعد، نظارت میدانی بر امور مختلف کشور است. به عبارت دیگر، رئیس جمهور و اعضای دولت در این سفرها پاره‌ای از مباحث و مشکلات مردم را از زبان مردم استماع می‌کنند. نکته بعد گره‌گشایی از مشکلات است، یعنی مشکلاتی که فراروی توسعه استان قرار دارد، شناسایی و برای رفع و حل آنها تصمیم‌گیری می‌شود.