رکوردهای کارلتو جدیدی تنیسور و چالش حاجی‌عبداللهی در جوکر!


 
 
 


 
رکوردهای تاریخی مرد ایتالیایی در اروپا
کارلتو؛ پدرخوانده چمپیونزلیگ!
 
گروه ورزش/   رئال مادرید در یک بازگشت باشکوه توانست یک بار دیگر به فینال لیگ قهرمانان اروپا راه پیدا کند؛ فینالی که هفتم خرداد در پاریس برگزار خواهد شد و هفدهمین حضور کهکشانی‌ها در دیدار پایانی معتبرترین تورنمنت باشگاهی جهان خواهد بود. با پیروزی دراماتیک مقابل سیتی کارلو آنچلوتی طی پنج روز موفق به ثبت دو  رکورد تاریخی در فوتبال شد. سرمربی ایتالیایی رئال که فصل گذشته با اورتون در میانه‌های جدول لیگ برتر انگلیس دست و پا می‌زد، با استعفای زیدان از مربیگری رئال و تماسی که از آنخل سانچز، مدیر اجرایی رئال دریافت کرد، به رئال بازگشت تا ماموریت نیمه تمام خود را کامل کند. او در مقطع اول حضورش روی نیمکت رئال، با این تیم لیگ قهرمانان و کوپا دل ری را فتح کرد ولی در قهرمانی لالیگا ناکام ماند. او به رئال برگشت و در حالی که آن‌ها تابستان فقط داوید آلابا و کاماونیگا را خریداری کردند، توانست با اقتدار تمام تیمش را چهار هفته زودتر از پایان فصل قهرمان لالیگا کند. در پایان هفته 34، فاصله رئال با بارسا 15 امتیاز است و قهرمانی‌اش شنبه گذشته با برتری 4-صفر بر اسپانیول، قطعی شد. آنچلوتی که پیش از این با میلان در سری آ، با چلسی در لیگ برتر، با پی اس جی در لوشامپیونا و با بایرن در بوندس‌لیگا قهرمانی لیگ را تجربه کرده بود، پس از قهرمان کردن رئال در لالیگا به اولین مربی تاریخ فوتبال بدل شد که در هر 5 لیگ برتر اروپا موفق به کسب قهرمانی شده است.پنج روز بعد از قهرمانی رئال در لالیگا، او توانست این تیم را به فینال لیگ قهرمانان هدایت کند. رئال مادرید، دیشب توانست برای هفدهمین بار راهی فینال لیگ قهرمانان شود. کهکشانی‌ها که بازی رفت را در زمین سیتی 4-3 باخته بودند، 3-یک برنده شدند و حالا 7 خرداد در پاریس باید به مصاف لیورپول بروند. این تکرار فینال سال 2018 است که رئال 3-یک برنده شده بود. رئال حالا این شانس را دارد تا برای چهاردهمین بار فاتح لیگ قهرمانان شود.با این صعود، کارلو آنچلوتی هم تاریخ سازی کرد. او پیش از این سه بار با میلان و یک بار با رئال به ‌عنوان سرمربی به فینال لیگ قهرمانان رفته بود و این پنجمین حضورش در فینال خواهد بود تا از این حیث مرد شماره یک در میان سرمربیان باشد. کارلو با میلان به ‌عنوان بازیکن دو بار و به‌ عنوان سرمربی در سال‌های 2003 و 2007 فاتح لیگ قهرمانان شده بود. سال 2014 نیز او رئال را قهرمان کرد و این فرصت را دارد تا چهارمین قهرمانی‌اش به‌ عنوان سرمربی را جشن بگیرد.
 
 
 
 
 
چالشِ ستاره   «خوشنام» در فینال «جوکر»
هومن حاجی عبداللهی در گفت‌وگو با خراسان از ایفای نقشی جدی در سریال کمدی و همکاری با احسان علیخانی می‌گوید
   مائده کاشیان  
 
یکی از روزهای پایانی ماه رمضان، عوامل سریال «خوشنام» ساخته علیرضا نجف‌زاده راهی مشهد شدند تا سکانس پایانی سریال را در حرم امام رضا(ع) جلوی دوربین ببرند. ساعتی پیش از افطار در حالی که خادمان حرم مطهر در صحن امام حسن مجتبی(ع) در تکاپوی پذیرایی از مهمانان امام رضا(ع) هستند، گروه «خوشنام» مشغول فراهم کردن مقدمات تصویربرداری سکانس آخر با بازی هومن حاجی‌عبداللهی و الهه جعفری هستند. پیش از آغاز ضبط سکانس فرصتی فراهم می‌شود تا با هومن حاجی‌عبداللهی درباره تجربه حضور در «خوشنام» و همچنین با دو بازیگر دیگر سریال الهه جعفری و علیرضا درویش مصاحبه کنیم که این گفت‌وگوها را در ادامه می‌خوانید.   گفته بودید تصمیم داشتید با ایفای این نقش، از کاراکتر «رحمت» و «پنگول» فاصله بگیرید. آیا این اتفاق افتاده و از آن راضی هستید؟ من همه تلاشم را کردم که این اتفاق بیفتد و تا حدود زیادی هم موفق شدم، چون با توجه به بازتابی که از سریال می‌بینیم و بازخوردی که مردم در کوچه و خیابان دارند، خدا را شکر این اتفاق افتاده و مردم هم سریال را پسندیده‌اند. بله، خوب بود که توانستم یک نقش جدی را تجربه کنم و آن‌طور که نشان می‌دهد خدا را شکر توانستم از پس آن بربیایم.   با توجه به این که نقش «شهرام» کاملا از خودتان دور است، چطور به این نقش نزدیک شدید؟ با همه فاکتورهایی که برای این شخصیت در نظر گرفتم، ضمن این که بچه جنوب شهر تهران هستم و چنین آدم‌هایی را در زندگی‌ام دیده‌ام  سعی کردم آدمی را بازی کنم که ورژن 1401 را داشته باشد، خیلی قدیمی و کلیشه‌ای نباشد، به روز اما خب شر هم باشد.   یعنی برای ایفای این نقش، نمونه واقعی هم داشتید؟ بله، نمونه واقعی زیاد داشتم، اما نه این که جزء به جزء حرکات و رفتارشان را تقلید کنم، یک چیزهایی را از آن‌ها وام گرفتم.   شما بیشتر با نقش‌های کمدی شناخته می‌شوید، از ایفای یک نقش جدی راضی بودید؟ بله، خیلی راضی بودم و اصلا دنبال یک نقش جدی بودم. از این به بعد هم اگر کار خوبی باشد و به من پیشنهاد شود شاید کار جدی را دنبال کنم.   طبق آمار، «خوشنام» 26 درصد بیننده داشته و به اندازه کافی دیده نشده، توقع و انتظار خودتان چه بود و فکر می‌کنید چرا این اتفاق افتاده؟ با توجه به بازتابی که سریال داشت، اتفاقاتی که در فضای مجازی می‌افتد و گفت‌وگویی که در 162 سازمان با مخاطبان داشتیم، به اندازه توقع و انتظار خودم بد نبود، ولی متاسفانه مدتی است که این رکود اتفاق افتاده و من صاحب امر نیستم که بدانم چه باید کرد تا این اتفاق نیفتد، اما در سال‌هایی که خیلی دور هم نیست، دوستانی بودند که ماه مبارک رمضان سریال‌هایی کار می‌کردند که بالای 80 درصد بیننده داشت. به هرحال امیدوارم با اتفاقی که در سازمان صداوسیما افتاده به سمتی برویم که دوباره کارهای بسیار خوب تولید شود و مردم هم تماشا کنند.   خود شما سال‌های قبل سریال مناسبتی و پرمخاطب «نون خ» و «پایتخت» را روی آنتن داشتید. به نظرتان چرا مانند گذشته سریال‌های پرمخاطب ساخته نمی‌شود، سیاست‌های تلویزیون اشتباه است؟ بله، «پایتخت 4» در ماه رمضان 94 بالای 80 درصد بیننده داشت. من نمی‌توانم درباره سیاست‌های تلویزیون نظر بدهم، چون حتما مدیرانی هستند که خیر و صلاح خودشان و مردم را بهتر می‌دانند و دارند کار می‌کنند، اما الان رقابت، پلتفرم‌ها و شبکه‌های مجازی هم زیاد شدند و همه این‌ها باعث شدند مردم راحت‌تر بتوانند به هر آن چه می‌خواهند دسترسی پیدا کنند. یعنی یک نفر حتما باید نزدیک تلویزیون باشد تا بتواند سریالی را دنبال کند، اما شاید در موبایلش خیلی راحت بتواند سریال‌های دیگر را هم ببیند.   چرا بعد از «پایتخت» تا پیش از «خوشنام» در سریالی بازی نکردید؟ در تلویزیون کار نکردم، اما در فیلم «هفت بهار نارنج» به کارگردانی آقای فرشاد گل‌سفیدی بازی کردم. با استاد علی نصیریان، جناب آقای فرهاد آییش، سرکار خانم لادن مستوفی و سارا رسول‌زاده تجربه بسیار خوبی داشتم.   علت این غیبت در تلویزیون، راضی کننده نبودن پیشنهادها بود؟ بیشتر پیشنهادهای اجرا بوده که دوست ندارم اجرا کنم.   مدتی پیش حواشی شخصیت «پنگول» باعث شد که از تلویزیون دلخور شوید، این دلخوری رفع شد؟ دلخور بودم، اما اتفاقی که افتاد این است که من قهر نمی‌کنم. من بچه تلویزیونم، همچنان در تلویزیون کار می‌کنم، نسبت به آن عِرق دارم و پُز هم نمی‌دهم که تلویزیون کار نمی‌کنم، اما دوستان صحبت‌هایی کردند و ان‌شاءا... مشکلات در حال برطرف شدن است.   تجربه حضور در مسابقه «جوکر» چطور بود؟ خیلی راضی بودم، چون کار بسیار حرفه‌ای انجام می‌شد و احسان خیلی خوب کار کرده. همه بچه‌ها در هر صنف و منصبی که بودند کارشان را درست انجام می‌دادند و گروه جلوی دوربین همه عالی و کاربلد بودند.   بر چه اساسی ایده‌هایتان در «جوکر» را طراحی می‌کنید؟ بر اساس ذهنیت مریض خودم! (می‌خندد). البته ایده‌هایم را از فیلتر بروبچه‌های اتاق فکر «جوکر» هم می‌گذراندم، با هم تعامل می‌کردیم و شاید اصلا بهتر هم می‌شد.   همکاری با آقای علیخانی که سخت‌گیر و دقیق است چطور بود، سخت نبود؟ خیلی خوب، دلچسب و همه جوره درست و حسابی بود. نه سخت نبود، ایشان سخت‌گیر است چون روی کار خودش حساسیت دارد، اما وقتی بداند که بلدی کارت را انجام بدهی حتما با هم تعامل خوبی دارید.       تجربه همزمان 2 نقش کمدی و منفی علیرضا درویش بازیگر نقش «قربان» در این سریال نیز درباره علت پذیرفتن بازی در «خوشنام» می‌گوید: «وقتی نقش را تعریف کردند، متوجه شدم لوکیشن من پیست سوارکاری بود که در آن از تعدادی اسب نگهداری می‌کردم، چون علاقه شدیدی هم به حیوانات داشتم احساس کردم که می‌توانم از پس این نقش بربیایم. بازی در این سریال با مجموعه «بی‌همگان» به کارگردانی آقای بهرنگ توفیقی و تهیه‌کنندگی آقای مهران مهام همزمان شد. با این که تداخل داشتند اما انرژی این کارها و استادانی که پشت دوربین بودند بسیار خوب بود.» این بازیگر درباره ایفای دو نقش متفاوت در این سریال‌ها می‌گوید: «‌نقش من در «خوشنام» با نقشم در «بی‌همگان» بسیار متفاوت بود. در «خوشنام» نقش یک کارگر ساده و بامزه را بازی کردم، اما شخصیت من در «بی‌همگان» یک آدم قالتاق و بی‌رحم است. ایفای این دو نقش تمرکز زیادی می‌خواست. به کمک راهنماها و کارگردانانی که داشتم، آقای مهام که مثل برادر بزرگ من هستند، قوت قلب و انرژی مثبت‌شان توانستم از پس کار بربیایم. خدا را شکر مردم نقشم را در «خوشنام» پسندیدند.» از «نوروز رنگی» تا «خوشنام» الهه جعفری که سریال نمایش خانگی «احضار» و مجموعه «نوروز رنگی» ساخته علی مسعودی را در کارنامه دارد، به عنوان دومین تجربه حضورش در قاب تلویزیون با سریال «خوشنام» دیده شده است. این بازیگر درباره چگونگی پیوستن به گروه «خوشنام» توضیح می‌دهد: «آقای سید حسام مرتضوی مدیر تولید «نوروز رنگی» با توجه به رزومه‌ای که داشتم من را معرفی کردند. سر فیلم «اینان» به کارگردانی آقای رهبر قنبری بودم که به من زنگ زدند و گفتند مشغول پیش‌تولید یک سریال هستند. حدود یک هفته منتظر ماندند که از سرکار برگردم. آمدم تهران و طی جلسه‌هایی که با آقای نجف‌زاده و آقای زالی داشتم، قرار شد نقش «مرجان» را بازی کنم.»    
 
 
 
 
پرونده
بزن بریم تنیس!
پرونده‌ای درباره چندوچون ورزش تنیس، از قیمت تجهیزات و کلاس‌هایش تا قوانین و  فواید آن و سرشناس‌ترین تنیسورهای جهان
اکرم انتصاری | روزنامه‌نگار
 چشم روی هم بگذارید، تابستان و روزهای گرم و بلند آن از راه می‌رسد و تلاش برای پر کردن هرچه هیجان‌انگیزتر اوقات فراغت، رونق می‌گیرد. تنیس یکی از ورزش‌هایی ا‌ست که می‌توان روزهای بلند بهار و تابستان را با آن سر کرد و زیاد هم خسته نشد. روایت‌های مختلفی درباره این که سر و کله تنیس از کجا پیدا شده است، وجود دارد. بعضی تاریخ‌نگاران معتقدند که مصریان باستان، یونانی‌ها و رومی‌ها نسخه‌های مختلفی از تنیس را بازی می‌کردند اما نقاشی یا نوشته‌ای از ورزشی شبیه تنیس در آن زمان پیدا نشده است. فرانسوی‌ها هم معتقدند کلمه تنیس ریشه در فعل فرانسوی «تُنه» به معنای «بگیر» دارد. چون در گذشته وقتی بازیکن‌ها تنیس بازی می‌کردند به یکدیگر می‌گفتند  «تُنه... تُنه» که در فارسی معادل «بگیر... بگیر» است و به این ترتیب این کلمه آرام آرام جای خود را به کلمه تنیس داده است. در پرونده امروز زندگی‌سلام قرار است درباره این که چطور می‌توانید تنیسور شوید، برای شروع این ورزش به چه ابزاری نیاز دارید، چه قوانینی را باید در آن رعایت کنید و از همه مهم‌تر چقدر برای آموزش و خرید تجهیزات مورد نیاز آن هزینه کنید، اطلاعات کاربردی را با شما در میان بگذاریم.

 
ورود عموم به تنیس آزاد است!
تنیس یکی از ورزش‌هایی ا‌ست که مرد و زن نمی‌شناسد. در واقع مردانه بودن تنیس یک کلیشه جنسیتی است که با وجود تنیسورهای موفق زن در جهان در عمل هم رد شده است. راجرر فدرر، سرنا ویلیامز و ماریا شاراپووا جزو کسانی هستند که با شنیدن کلمه تنیس به یادشان می‌افتیم و بارها از تلویزیون شاهد مسابقات هیجان‌انگیز و نفس‌گیر آن‌ها بوده‌ایم. آماری در سال 2019 وجود دارد که نشان می‌دهد از جمعیت نزدیک به هشت میلیاردی زمین، 87 میلیون نفر تنیس بازی می‌کنند و این رقم معادل 1.17 درصد از همه جمعیت جهان است که رقم کمی به نظر می‌آید. برخی‌ معتقدند تنیس با توجه به تجهیزات و هزینه‌هایی که دارد ورزش لاکچری‌هاست و شاید این مسئله کم‌ارتباط به تعداد بازیکن این ورزش در جهان نباشد. 47درصد از جمعیتی که به آن اشاره کردیم را تنیسورهای زن و 53 درصد را مردها تشکیل می‌دهند.
تجهیزات اولیه تنیس و قیمت‌هایش
اگر پاهای قوی دارید و زور بازوی تان هم خوب است در ادامه برای شروع تنیس به دو وسیله اساسی یعنی راکت و توپ نیاز دارید که می‌توانید آن را قرض بگیرید یا بخرید. وسایل دیگری مانند اور گریپ(بندهایی شبیه لغزش‌گیر دسته راکت)، رشته‌های راکت تنیس، آرنج‌بند و زانو بند و ... وجود دارد که همان اول ضروری نیست و می‌توانید آن‌ها را در گام‌های بعدی بخرید. هرچند برای سلامتی‌تان، خرید و استفاده از آن‌ها به شدت توصیه می‌شود.
راکت تنیس  از 550 هزار تا 10 میلیون تومان
در بازار با تنوع و قیمت‌های متفاوت برای راکت تنیس مواجه می‌شوید. ارزان‌ترین راکت تنیس که شامل یک جفت راکت است از حدود 550 هزارتومان شروع می‌شود و به قیمت‌های تقریبا نجومی 8 یا 9 و 10 میلیونی ختم می‌شود.
توپ تنیس  از 30 هزار تا 750 هزار تومان
توپ تنیس به‌صورت جداگانه از راکت به فروش می‌رسد. قیمت این توپ‌ها از حدود 30 هزارتومان شروع می‌شود. بعضی از شرکت‌ها توپ‌های تنیس را به صورت پک‌های سه و چهار تایی می‌فروشند که قیمت آن‌ها از 350 تا 750 هزار تومان متفاوت است.
کیف تنیس  از 150 هزار تا 4 میلیون تومان
برای نگهداری بهتر و حمل هر جفت راکت به یک کیف مخصوص نیاز دارید. در خور ذکر است که محافظت از راکد در این ورزش، اهمیت زیادی دارد چون کوچک‌ترین ضربه و آسیب به آن باعث کاهش کیفیت آن در زمان بازی خواهد شد. قیمت این کیف‌ها بسته به کیفیت اجزایی که در ساخت آن استفاده شده متفاوت است. قیمت این کیف‌ها بنا به عواملی که گفته شد از 150 هزار تومان تا 4 میلیون و 500 هزار تومان است.
تفاوت تنیس و بدمینتون چیست؟
تنیس و بدمینتون از ورزش‌هایی هستند که به دلیل نوع بازی و تجهیزات مشترک با هم اشتباه گرفته می‌شوند. جدا از تفاوت‌ها در زمین برگزاری و قوانین بازی، تنیس و بدمینتون هم تفاوت‌های دیگری هم دارند. بدمینتون نسبت به تنیس ورزش سبک‌تر و راحت‌تری‌ است. راکت‌های تنیس معمولا بین 250 تا 360 گرم است اما راکت‌های بدمینتون بسیار سبک‌تر از این مقدار و کمتر از 100گرم وزن دارند. به همین دلیل در دست گرفتن راکت بدمینتون برای مبتدی‌ها آسان‌تر است. در تنیس بازیکن‌ها باید از یک توپ به نسبت سخت برای پرتاب به سمت حریف خود استفاده کنند ولی در بدمینتون شیء پرتابی یک شاتل‌کاک (توپ پردار) است که معمولا سر آن از جنس چوب‌پنبه و از 16 پر غاز، اردک یا پرمصنوعی ساخته شده و بسیار سبک است و به راحتی در باد می‌چرخد.
قوانین تنیس
بازی تنیس در یک زمین مستطیل شکل حدود 24 در 8.5 متری برگزار می‌شود. این زمین معمولا با چمن، خاک رس یا بتن پوشانده شده و به وسیله یک تور که در وسط طول کشیده می‌شود زمین را به دو نیمه مساوی برای بازی تقسیم می‌کند. این ورزش را می‌توان دونفره یا به صورت تیمی(تیم دو نفره) بازی کرد. در این بازی باید توپ را با راکت به سمت بازیکن مقابل پرتاب کرد. این کار تا جایی ادامه پیدا می‌کند که یک نفر نتواند توپ را به سمت حریف خود برگرداند و توپ روی زمین بیفتد. بازی تنیس سه ست دارد و برنده بازی کسی‌ است که بتواند دو ست را ببرد اما هدف بازی انجام شش بازی است و برای ست پایانی، دست‌کم باید دو امتیاز بین دو حریف تفاوت وجود داشته باشد.
  امتیازها در تنیس
امتیازهای بازی 15، 30 و 40 است و هر زمان که یک بازیکن ببرد، 15 امتیاز را از آن خود می‌کند. این امتیاز در ست بعدی باید به 30 برسد و در ست بعدی به 40 امتیاز. اگر در ست دوم هر دو طرف 40 امتیاز داشته باشند، بازیکن‌ها باید تا جایی بازی کنند که اختلاف امتیازشان به 2 برسد.
استانداردهای تجهیزات تنیس
راکت| طول راکت استاندارد برای بزرگ سالان 69 سانتی‌متر است و هرچه گلویی راکت عریض‌تر باشد قدرت بیشتری را به بازیکن می‌دهد. البته شرکت‌های سازنده راکت‌هایی با طول بیشتر را پیشنهاد می‌دهند چون افزایش طول راکت باعث بازی بهتر بازیکن می‌شود. نکته دیگر در انتخاب راکت، اندازه گریپ (دسته) آن است. برای انتخاب گریپ مناسب باید حدفاصل خط کف دست تا نوک انگشت حلقه را اندازه بگیرید. گریپ‌ها بین 1 تا 5 شماره‌گذاری می‌شوند و شماره 3 معمول‌ترین آن‌هاست. اگر با اندازه‌گیری متوجه شدید بین دو سایز قرار دارید ترجیحا اندازه کوچک‌تر را انتخاب کنید و با اورگریپ (بند موقت و نسبتا نازکی که روی دسته راکت پیچیده می‌شود و به نوعی لغزش‌گیر و عرق‌گیر نیز هست) سایز آن را مناسب دست‌تان کنید.
توپ| توپ تنیس از ترکیب یکنواخت پلاستیک و نمد ساخته شده است. توپ‌های تنیس به محض باز شدن از محفظه خود، شروع به از دست دادن ارتجاع کششی اولیه می‌کنند  به همین دلیل تا زمان شروع مسابقه‌های ورزشی مهم تحت فشار ثابت (تقریباً ۲ اتمسفر) نگهداری می‌شوند. توپ قرمز برای افراد مبتدی که سن‌شان کمتر از 10 سال است، توپ نارنجی برای نیمه حرفه‌ای‌ها و توپ سبز مناسب حرفه‌ای‌هاست. این توپ جهش کمی دارد اما بیشتر از توپ قرمز و نارنجی پرواز می‌کند.
برای یادگیری تنیس چقدر باید هزینه کنیم؟
هزینه کلاس‌های تنیس در باشگاه‌های خصوصی و دولتی متفاوت است. این باشگاه‌ها تجهیزات مورد نیاز را در هنگام برگزاری کلاس در اختیارتان قرار می‌دهند. قیمت کلاس‌های تنیس بسته به این که چند نفر در کلاس حضور دارند به خصوصی، نیمه خصوصی و عمومی تقسیم می‌شود و قیمت کلاس‌ها با ترتیبی که گفته شد از زیاد به کم تغییر می‌کند. قیمت‌هایی که در ادامه از آن ها می‌گوییم حاصل تماس با چند باشگاه خصوصی و نیمه خصوصی است.
  باشگاه خصوصی
کلاس بدمینتون در باشگاه‌ها معمولا به صورت ترم برگزار می‌شود. هر ترم 10 جلسه یک ساعته است و هزینه شرکت در این کلاس‌ها برای هر نفر با مربی درجه یک 2میلیون و 200 هزارتومان و با مربی درجه 3، یک میلیون و 500 هزار تومان است. هزینه این کلاس‌ها برای نوجوان و بزرگ سال یکسان است.
  باشگاه نیمه‌خصوصی
کلاس‌های این باشگاه هم به صورت ترم‌های 10 جلسه‌ای برگزار می‌شود. با این تفاوت که تقسیم‌بندی به شکل دیگری است. برای حضور در کلاس‌های خصوصی  یک میلیون و 800 هزار تومان، کلاس‌های نیمه خصوصی که در آن تعداد شرکت‌کننده‌ها بیشتر است یک میلیون تومان و برای کلاس‌های عمومی 600 هزار تومان باید بپردازید و در این باشگاه هم قیمت کلاس‌های بزرگ سال و نوجوان تفاوتی ندارد.
 
هدیه‌ تنیس به بدن؛ کالری‌سوزی و پیشرفت مغز
آیا ورزش تنیس به سلامت بدن کمک می‌کند؟ این شاید سوال خیلی‌ها باشد که با خواندن این بخش به پاسخ آن می‌رسند. افرادی که 3 ساعت در هفته تنیس بازی می‌کنند خطر مرگ را به هر دلیلی به نصف کاهش می‌دهند. همچنین تنیس‌بازها از نظر انرژی، خوش‌بینی و عزت نفس امتیازهای بیشتری را در آموزش های روان‌شناختی کسب کردند. این نتیجه مطالعات دکتر بارگر از دانشگاه هاروارد است. تنیس ورزشی ا‌ست که به هوشیاری و تفکر تاکتیکی نیاز دارد، ممکن است ارتباطات جدیدی بین اعصاب مغز ایجاد کند و در نتیجه می‌تواند باعث پیشرفت مداوم مغز در طول عمر شود. مطالعات نشان می‌دهد تنیس رقابتی نسبت به ایروبیک، اسکیت درون خطی یا دوچرخه سواری، کالری بیشتری را در بدن فرد می‌سوزاند و همچنین رشد ذهنی و عاطفی را تحریک می کند. بنابراین تنیس رقابتی می‌تواند یکی از گزینه‌های اصلی کسانی باشد که دنبال کالری‌سوزی به وسیله یک ورزش هیجان‌انگیز هستند.
 
سرشناس‌ترین تنیس‌بازها
خیلی‌ها تنیس را به طور حرفه‌ای دنبال می‌کنند و به عنوان نفر اول تنیس در دنیا معرفی می‌شوند. فدراسیون جهانی تنیس هم یک جدول رده‌بندی دارد که هربار آن را بر اساس مسابقه‌های برگزار شده و امتیاز بازیکن‌ها آپدیت می‌کند تا رقابت بین تنیسورهای حرفه‌ای در جهان داغ و داغ‌تر شود. در ادامه 4 چهره معروف و تاثیرگذار تنیس در جهان را معرفی می‌کنیم.
رافائل نادال  ملیت: اسپانیایی
رافائل نادال برای اسپانیایی‌ها یک اسطوره است. او به همراه نوواک جوکوویچ 36 عنوان رکورد قهرمانی در مسابقات مسترز دارد. نادال از کودکی تنیس و فوتبال را به طور حرفه‌ای دنبال کرده و در نهایت در 12 سالگی فوتبال را کنار گذاشت تا بتواند همه تمرکزش را روی تنیس بگذارد. او هم‌اکنون یکی از سهام‌داران باشگاه فوتبال رئال مایورکا است.
ماریا شارپووا   ملیت: روسی
ماریا شارپووا تنیسور سرشناس روسی 5 عنوان قهرمانی جهانی در کارنامه‌اش دارد. او از 14 سالگی به دنیای تنیس حرفه‌ای پا گذاشت و در سال ۲۰۰۲ وقتی که به فینال مسابقات جوانان اوپن استرالیا رسید، جوان‌ترین تنیس‌باز تاریخ شد که به این مهم دست یافت. شارپووا سال 2020 از دنیای تنیس حرفه‌ای خداحافظی کرد.
اندی ماری   ملیت: اسکاتلندی
علاقه اندی ماری به تنیس از راکتی که مادرش در 3 سالگی به او هدیه داد شروع شد. او تنیس را به صورت پیگیرانه و جدی دنبال کرد تا به یکی از شماره یک‌های جهان در تنیس تبدیل شد. ماری دارنده چندین مدال در المپیک‌های تابستانی‌ است و جزو 10 نفر برتر جدول رده‌بندی فدراسیون جهانی تنیس است.
آندره آغاسی   ملیت: ایرانی-آمریکایی
آندره آغاسی یکی از پرافتخارترین و مشهورترین قهرمانان تنیس در دنیاست. او از 16 سالگی وارد مسابقات حرفه‌ای شد و یکی از شش بازیکنی است که به همه گرنداسلم‌های تنیس (مهم‌ترین مسابقات تنیس) راه یافته است. آندره فرزند امانوئل آغاسی بوکسور سابق تیم ملی بوکس است که در جوانی به آمریکا مهاجرت کرده است.
خواهران ویلیامز   ملیت: آمریکایی
حتی اگر از دنبال‌کننده‌های تنیس نباشید، نام خواهران ویلیامز در تنیس به گوش‌تان خورده است. ونوس و سرنا ویلیامز دو تنیسور حرفه‌ای و شناخته‌شده در جهان هستند که تنیس را با مربیگری پدرشان ریچارد ویلیامز شروع کردند و گاهی در مسابقات به عنوان حریف رو‌به‌روی هم قرار می‌گرفتند. هر کدام از این دو خواهر در دوره‌ای از زندگی حرفه‌ای خود در رتبه یک تنیس جهان جای گرفته‌اند. داستان زندگی این دو خواهر و ورودشان به تنیس آن قدر الهام‌بخش بود که رینالدو مارکوس گرینو تصمیم گرفت یک فیلم سینمایی به نام «شاه ریچارد» را بر اساس آن کارگردانی کند. این فیلم در جشنواره‌های مختلفی تحسین شده و ویل اسمیت بازیگر نقش اصلی آن است که به تازگی هم اسکار گرفت و ماجرای سیلی زدنش در مراسم پرحاشیه شد.
امیر جدیدی، هومن سیدی و ...
چهره‌های زیادی در جهان هستند که به تنیس علاقه دارند اما به پای درجه یک‌های این رشته ورزشی نمی‌رسند. امیر جدیدی بازیگر شناخته شده سینما و تلویزیون یکی از آن‌هاست. در کارنامه سینمایی‌اش برای بازی در دو فیلم تنگه ابوقریب و عرق سرد، جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد از سی‌و‌ششمین جشنواره فیلم‌فجر دیده می‌شود. او قبل از بازیگری، مربی تنیس هومن سیدی دیگر بازیگر معروف سینما و تلویزیون بود و مدت‌ها به او آموزش تنیس می‌داد تا این‌که به پیشنهاد سیدی، ابتدا در تئاتر در سال 89 به روی صحنه رفت و بعد از آن هم وارد سینما شد. جدیدی بازیگری را شروع کرد اما تنیس را رها نکرد و این دو حرفه را کنار هم ادامه داد تا جایی که سال 98 با تیم طاق کسری در جام ‌حذفی تنیس شرکت کرد و ۲۹ اسفند ۹۹ سرمربی تیم‌ملی در اردوی انتخابی دعوتش کرد تا حضورش در تیم انگیزه‌ای برای دیگر تنیسورها باشد. مربی تیم‌ملی تنیس در همین باره گفت: «او قبل از این که بازیگر شود، تنیس بازی می‌کرد و در مسابقات مختلف هم حضور داشت. از طرفی جدیدی وقتی در مسابقات هم حضور داشته باشد حال‌و‌هوای بهتری به رقابت‌ها می‌دهد. جدیدی در مسابقات مختلف شرکت کرده و من هم با او صحبت کردم اما آسیب دیدگی در دستش دارد که باید با پزشکش مشورت کند.» جدیدی هم درباره فعالیتش در این رشته ورزشی گفته: «نه این که به خواندن و بازیگری علاقه نداشته باشم ولی به اندازه علاقه ورزشی‌ام نبوده. اخبار مربوط به تنیس را خیلی دنبال می‌کنم و مربی حرفه‌ای این رشته هستم. کلا زندگی من اگر سر کار نباشم، تنیس است. تنیس بازی می‌کنم، می‌دوم و بدن سازی می‌کنم، تقریبا جنازه‌ام را به خانه می‌برم.»