آرین احمدی مسائل اقتصادی خطری برای نشاط عمومی جامعه

با گذشت چند روز از انتشار خبر حذف یارانه آرد و برخی دیگر از اقلام مصرفی که منجر به جهش قیمت آنها شد، همچنان این موضوع عنوان اصلی اخبار کشور را تشکیل می‌دهد. خبری کوتاه اما به شدت تاثیر گذار در معیشت مردمی که این روزها درگیر و نگران مسائل اقتصادی و تورم هستند.
درواقع مسائل و خبرهای اقتصادی امروز عمده زندگی مردم را تحت تاثیر خود قرار داده است؛ از مستاجرانی که اغلب همین روزها قراردادشان به پایان می‌رسد و باید به فکر تمدید آن با بهای جدید باشند گرفته تا صاحبان مشاغلی که با افزایش قیمت مواد اولیه و دستمزدها‌، نگران ادامه فعالیت کسب کارشان هستند، همگی اکنون اضطراب افزایش قیمت آرد، کالاهای مصرفی و افزایش هزینه های روزمره زندگی را هم به نگرانی‌های افزوده‌اند؛ به طوری که گویا قرار نیست اضطراب و نگرانی‌های اقتصادی تمامی داشته باشد.
از اینکه چه تصمیمات و یا اتفاقات و دلایلی باعث این گرانی‌هاست، صحبت‌ها و مقالات زیادی گفته و نوشته شده است، اما موضوع مهمی که کمتر به آن پرداخته می‌شود، به خطر افتادن نشاط و امید در جامعه است. نشاط اجتماعی از مولفه‌های رفاه اجتماعی به شمار می‌رود و بیش از مداخلات پزشکی و روانی به عوامل اجتماعی و اقتصادی وابسته بوده و در عین حال ، یکی از مفاهیم محوری توسعه پایدار است. از سال 2000 به بعد در بحث‌های سازمان ملل برای تعیین سطوح توسعه یافتگی کشورها، متغیرهای نشاط، امید به آینده، خشنودی و رضایتمندی افراد جامعه نیز به عنوان یک متغیر کلیدی وارد محاسبات شده است. به این صورت که اگر مردم یک جامعه احساس نشاط، خشنودی و رضایت‌مندی نکنند، نمی‌توان آن جامعه را توسعه یافته تلقی کرد. همین امر نشان دهنده اهمیت نشاط و امید در جامعه است.آنچه مسلم می نماید، این است که اگر جامعه‌ای می خواهد توسعه و پیشرفت کند و به آرمان‌های انسانی خود برسد، لازمه آن داشتن شهروندانی با نشاط و شاداب است و زمانی می‌توان به کمال نشاط اجتماعی رسید که تمام آحاد مردم با نشاط و شاداب باشند.
درواقع با جامعه شاداب و با نشاط می‌توان به اهداف مهم در حوزه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و غیره دست یافت و تصمیم‌گیران جامعه همواره می‌توانند از آن به عنوان یک فرصت بهینه استفاده کنند.


در عین حال جامعه ناشاد و بی‌نشاط مردم را به بی‌تفاوتی نسبت به پدیده‌های سیاسی و کاهش مشارکت اجتماعی آنان می‌کشاند که این امر موجب سرمایه‌گذاری برای توطئه‌چینی دشمنان می‌شود. همچنین در جامعه ناشاد مردم کمتر اشتیاق به مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی را خواهند داشت و همین مسئله می‌تواند جامعه را با بحران‌های فرهنگی بسیاری مواجه سازد که در دراز مدت اثرات جبران ناپذیری را بر روح و روان آحاد مردم جامعه خواهد گذاشت؛ اثراتی که دیگر با هیچ اقتصاددان و یا فرمول اقتصادی جبران نخواهند شد.
ناگفته نماند تنها مسائل اقتصادی بر روی نشاط جامعه تاثیر گذار نیستند، زیرا مثال‌های نقضی همچون جامعه هندوستان هم هستند که با توجه به مسائل اقتصادی همچنان با نشاط هستند. با این حال در اکثر جوامع مسائل اقتصادی قطعا می‌توانند اثری پر رنگ و موثر بر روی نشاط جامعه داشته باشند.
حال سوال اساسی این است که چرا باید تصمیمات اقتصادی همچون حذف یارانه کالاهای اساسی، در این مقطع از زمان که مردم به اندازه کافی دغدغه‌های اقتصادی دارند مطرح شود؟ آیا بهتر نبود با کمی مدارا و صبر و ایجاد ثبات بیشتر در بازار و قیمت ها ، موضوع حذف یارانه ازآرد و غیره مطرح شود؟ در این رابطه به نظر می‌رسد برای کم شدن اضطراب ونگرانی آحاد مردم جامعه از مسائل اقتصادی و همچنین حفظ نشاط عمومی جامعه باید اقدامات کارشناسی‌تر و مناسب‌تری انجام داد و از تصمیمات و اقدامات شتاب زده و هیجانی پرهیز کرد.