مردم‌داری منفعت‌طلبانه فوتبالی‌ها

با گذشت چند روز از اجرای طرح اصلاح قیمت‌ها از سوی دولت و در روز‌هایی که مردم کوچه و بازار کم‌کم از شوک این جریان خارج می‌شوند و بیشتر از قبل به مفید بودن آن برای آینده اقتصادی کشور ایمان می‌آورند، شنیدن برخی اظهارنظر‌ها از برخی چهره‌های ورزشی به‌خصوص فوتبالی‌ها جای تأمل دارد.
این روز‌ها چهره‌های گوناگون فوتبالی با اظهارات مثلاً دلسوزانه خود سعی دارند اینگونه وانمود کنند که دلسوز مردم هستند و نمی‌توانند ببینند که آن‌ها این همه رنج و مشقت را تحمل می‌کنند و در سختی روزگار می‌گذرانند. اینکه ورزشکار و مربی یاد مردم باشند و دغدغه آن‌ها را داشته باشند امری پسندیده و خوب محسوب می‌شود، اما جای تعجب است که این عده خاص فقط در برخی مواقع که منافع‌شان حکم کند دلسوز مردم می‌شوند و مثلاً سینه برای دفاع از مردم چاک می‌کنند.
به‌عنوان مثال می‌توان به اظهارات سرمربی تیم رایکای بابل اشاره کرد. پیروز قربانی می‌گوید: «متأسفانه مردم ما خیلی تحت فشار هستند. آقای مسئولی که به اشتباه رفتید در یک جایگاهی قرار گرفتید یک سری مردم شرمنده زن و بچه‌شان هستند و نان شب را نمی‌توانند برای خودشان فراهم کنند.» خب درست، اما سؤالی که از قربانی داریم این است که چطور وقتی مربی سایپا بودی و مردم دسته دسته در پراید‌های تولیدی کارخانه تیم تحت هدایتت قربانی می‌شدند برای مردم دل نمی‌سوزاندی و از سایپا انتقاد نمی‌کردی، اما حالا مدعی هستی که یک مسئولی جایی اشتباه قرار گرفته و همین مسئله باعث شده مردم نان شب نداشته باشند که بخورند!
البته به هرحال آن زمان با سایپا قرارداد داشتی و بدیهی است که نمی‌توانستی انتقاد کنی، اما بد نیست حالا هم کمی با دقت بیشتر حرف بزنی و مربیگری‌ات را بکنی و بیهوده سعی نکنی خود را دلسوز مردم نشان دهی.


مورد دیگری را که می‌توان در این خصوص مثال زد کاپیتان نیمکت‌نشین استقلال است که گویا وضعیت معیشتی مردم راه نفس کشیدنش را بسته! وریا غفوری که خوب می‌داند با توجه به حضور جوانان پرانگیزه و آماده‌تر در ترکیب استقلال و اهمیتی که فرهاد مجیدی به آن‌ها می‌دهد شانس چندانی برای حضور در ترکیب ثابت و شاید حتی روی نیمکت استقلال در فصل بعد ندارد، بهترین راه را در این دیده تا به نحوی دیگر خود را مطرح کند و چه راهی بهتر از اینکه سنگ مردم را به سینه بزند.
به غفوری می‌گوییم که مردم چند سالی می‌شود درگیر مشکلات اقتصادی و نان شب هستند. درست همان روز‌هایی که شما در ویلای لاکچری‌تان عکس یادگاری می‌گرفتید و منتشر می‌کردید. درست همان روز‌هایی که بابت نیمکت‌نشینی در استقلال قرارداد میلیاردی امضا می‌کردید و از پول همین مردم و بیت‌المال می‌گرفتید. چطور آن روز‌ها فکر مردم نبودید؟ آیا شده که فقط درصدی از قراردادتان را خرج همین مردم کنید؟
اینکه به یاد مردم افتاده‌اید خیلی خوب است، اما باید گفت که دیر فهمیده‌اید و حالا هم فقط سنگ خودتان را به سینه می‌زنید. می‌خواهید جلوی چشم باشید و مردم‌دار جلوه نمایید، اما راه درستی را انتخاب نکردید. ورزش ایران همین حالا هم پهلوان‌های زیادی را سراغ دارد که در مواقع حساس پای کار مردم بوده‌اند و غم نان مردم را داشته و دارند؛ چهر‌هایی فراموش نشدنی که حتماً امثال برخی فوتبالی‌ها هیچ‌گاه به گرد پای آن‌ها هم نخواهند رسید.