کانادا برای ما پپسی باز نمی‌کند!

درست از روزی که صعودمـان به‌جام جهانی قطعی شد، زیرکانه و با سیاست‌های مختلف سعی کردند هر طور شده ایران به قرعه‌کشی جام جهانی نرسد. بعد از مراسم قرعه‌کشی هم هر روز شاهد بودیم که ایران را از قطر ۲۰۲۲ حذف می‌کردند، یک روز ایتالیا را جانشین‌مان می‌کردند و یک روز تیمی دیگر را. با این حال ما هنوز هستیم و می‌خواهیم با وجود تمام این معضلات و مشکلات در قطر تاریخ‌سازی کنیم.
اما آن‌ها دست‌بردار نیستند و حالا تمام تمرکزشان را گذاشته‌اند روی بازی‌های تدارکاتی و دوستانه تیم ملی، نمونه‌اش هم بازی با کاناداست که قرار است ۱۶ خرداد در ونکوور برگزار شود. از همان روز اول شیطنت‌ها شروع شد و به‌رغم اینکه خبر می‌رسید بلیت‌های مسابقه فروخته شده و ایرانی‌های مقیم کانادا استقبال خوبی برای حضور در ورزشگاه کرده‌اند، خبر‌های جسته و گریخته‌ای هم از احتمال برهم خوردن کل ماجرا شنیده می‌شود.
حالا نخست‌وزیر کانادا پای کار آمده و اقدام فدراسیون فوتبال کانادا برای برگزاری دیدار دوستانه با ایران را زیر سؤال برده است. جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا گفته است: «برگزاری بازی تدارکاتی تیم ملی فوتبال این کشور و ایران که قرار است ماه ژوئن در ونکوور برگزار شود «ایده خیلی خوبی» نبوده است. این انتخاب فدراسیون فوتبال کانادا بود. به نظرم دعوت از تیم فوتبال ایران ایده خیلی خوبی نبود، اما این مسئله‌ای است که برگزارکنندگان بازی باید در موردش توضیح بدهند.»
فدراسیون کانادا، اما نظر دیگری دارد. ساندرا گیج، مدیر دفتر بازاریابی فدراسیون فوتبال کانادا می‌گوید: «ما در فدراسیون فوتبال کانادا به قدرت ورزش و توانایی آن در گردهم آوردن افراد با پیشینه و عقاید سیاسی مختلف برای یک هدف مشترک اعتقاد داریم. ایران یکی از ۳۲ فدراسیون شرکت‌کننده در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر است و فوتبال کانادا همچنان از تمامی پروتکل‌های بین‌المللی در برگزاری این مسابقه پیروی می‌کند. ما روی آماده‌سازی تیم ملی مردان خود برای رقابت در صحنه جهانی متمرکز هستیم.»


تا اینجای کار که بین خودشان دعواست، اما اینکه عده‌ای از ایرانی‌های مقیم کانادا به بهانه سقوط هواپیمای اوکراینی و کشته شدن عده‌ای از هموطنان مقیم کانادا در آن پرواز بخواهند حضور تیم ملی در کانادا برای انجام بازی دوستانه را زیر سؤال ببرند و حتی آن را لغو کنند، سؤالی است که فقط می‌توان یک پاسخ برای آن پیدا کرد؛ شیطنت سیاسی و دیگر هیچ. کانادا هم که تا دلتان بخواهد علیه ایران مواضع داشته و دارد، اصلاً هر جا که امریکا کم بیاورد، جناب ترودو می‌شود صدای امریکا پس تعجبی ندارد از اینکه حالا هم ضدایران و ایرانی حرف بزند و هم اقدام فدراسیون فوتبال کشورش را اقدامی نه‌چندان خوب قلمداد کند.
البته در این میان نباید از فدراسیون خودمان هم غافل باشیم، فدراسیونی که دلال‌ها برایش رقیب انتخاب می‌کنند. فدراسیونی که در حساس‌ترین زمان ممکن و فاصله کوتاه تا جام جهانی بدون رئیس اداره می‌شود. فدراسیون اعلام می‌کند که با اروپایی‌ها نمی‌توانیم بازی کنیم، چرا؟ کسی نمی‌داند و کسی هم پاسخگو نیست. می‌گوید بازی با برزیل و آرژانتین هم بماند برای بعد از جام جهانی، چرا؟ باز هم کسی نمی‌داند، کسی هم پاسخگو نیست. راستی بازی بعد از جام جهانی شما را یاد قبای بعد از عید نمی‌اندازد؟! این وسط دلال‌ها تا دلتان بخواهد جولان می‌دهند برای اینکه جیب خودشان را پر پول کنند و در نهایت می‌رسیم به بازی با کانادا که هنوز هم نمی‌دانیم برگزار می‌شود یا نه!
حالا این وسط سرپرست تیم ملی از درآمد ۴۰۰ هزار دلاری فدراسیون از بازی با کانادا حرف می‌زند. استیلی می‌گوید: «تا قبل از اعلام خبر برگزاری این بازی، فشار انتقادات در این مسیر بود که چرا تیم ملی و فدراسیون هیچ مسابقه‌ای در پیش ندارد و برای برگزاری بازی‌های تدارکاتی هزینه نمی‌کند یا اینکه با این وضعیت امکان برگزاری هیچ مسابقه خوبی را نخواهیم داشت، در حالی که حالا یک بازی بسیار خوب و مفید از نظر فنی و حتی اقتصادی فراهم شده و مسیر تخریب‌ها تغییر کرده است. فدراسیون فوتبال چند هفته درگیر رسیدن به یک روش و توافق موفق در این بخش بود. واسطه‌های متعددی به میان آمده بودند، اما سعی کردیم ارتباط به صورت مستقیم و بدون واسطه شکل بگیرد تا هم مبلغ قابل توجهی به واسطه‌ها پرداخت نشود و هم توافق کاملاً به سود فدراسیون و شفاف باشد. براساس توافق صورت گرفته، فدراسیون فوتبال ایران ۴۰۰ هزار دلار از طرف کانادایی دریافت می‌کند و همه هزینه‌های اقامت و حمل و نقل هم با کشور میزبان است.»
آنچه مشخص است تیم ملی برای حضور پرقدرت در قطر نیازمند بازی‌های خوب و تأثیرگذار تدارکاتی است. بازی با حریفانی که بتوانند محکی جدی باشند برای رویارویی با رقیبان اصلی، یعنی انگلستان و امریکا، بازی با کانادا هر چقدر هم که خوب باشد، اما به نظر می‌رسد با توجه به حواشی زیاد آن چندان مفید فایده نباشد. از طرفی طولانی بودن راه و دشواری‌های خاص سفر به کانادا و از سوی دیگر حاشیه‌هایی که حتماً در کانادا توسط معاندین گریبانگیر تیم ملی خواهد شد، باعث می‌شود زیان‌های این دیدار بیشتر از فواید آن باشد. به نظر می‌رسد فدراسیون باید در جست‌وجوی حریف تدارکاتی تازه‌ای باشد، حریفی که هم فوتبال بهتری نسبت به کانادا داشته باشد و هم سیاسی‌کاری‌های آن‌ها را دنبال نکند.