روزنامه جوان
1401/02/31
جشنواره کن با طعم زلنسکی!
این روز‌ها تصویر و صدای رئیس‌جمهور یهودی اوکراین در هر محفل رسمی اروپایی خودنمایی می‌کند، جشنواره کن هم تریبون افتتاحیه‌اش را به ولادیمیر زلنسکی سپرد تا رو به سینماگران حاضر در این رویداد از هم‌سرنوشت بودن سخن بگوید و درخواست کند تلویحاً سینما را به مثابه یک بوق سیاسی به کار ببرند! اینکه جشنواره کن با آن همه طمطراق ساز خود را اینگونه با سیاست کوک می‌کند، موضوعی است که سبب میشود بیش از پیش به شعار جدایی هنر از سیاست پوزخند بزنیم. رئیس‌جمهور اوکراین در این پیام ویدئویی زنده از کی‌یف گفت: «ما باید پیروز شویم. ما به سینما نیاز داریم تا بتواند ضامن این پایان باشد، سینمایی که هر بار در طرف آزادی باشد.» رئیس‌جمهور اوکراین از چارلی چاپلین هم خرج کرد و گفت: «ما به یک چارلی چاپلین جدید نیاز داریم که ثابت کند سینمای امروز سکوت نکرده‌است.»به احتمال زیاد نسل جدید غرب وقتی زلنسکی اینگونه از چاپلین مایه می‌گذارد نمی‌دانند که کارگردان عصر جدید سال‌ها در فضای خفقان مک کارتیسم با محدودیت کار مواجه بود و حتی اجازه ورود به خاک امریکا را نداشت.
اگر پیش از این جشنواره برلین به طور آشکار عنوان کرده‌بود که جشنواره‌ای سیاسی است، اینبار این جشنواره کن است که نمی‌تواند حفظ ظاهر کند و تا این اندازه عریان سیاست را بر هنر غلبه ندهد. گویا روح زلنسکی مانند یک شمشیر بر سر همه مناسبات واقتضائات غرب ایستاده و مدام یادآوری می‌کند که همه چیز باید تحت‌تأثیر بحران اوکراین باشد. حال تفاوتی نمی‌کند که این ذکر یومیه در محفلی ورزشی باشد یا رویدادی هنری.
هیچ‌کس فکرش را هم نمی‌کرد، این کنار رفتن پرده جدایی سیاست از هنر به این سرعت از سوی غرب رونمایی شود، آن هم در مهم‌ترین رویداد هنری غرب یعنی جشنواره کن. فیلمسازان غربی از حالا که نه از همان ابتدای جنگ اوکراین می‌دانستند که آماده‌باش آنان از سربازان ارتش ناتو جدی‌تر است. می‌دانستند باید به شکلی در آثارشان ادای دینی به سیاست‌های رسمی داشته‌باشند و موضع خود را در فیلم‌هایشان مشخص کنند یا دست‌کم با زبان سر خودی نشان یا دمی تکان بدهند تا متهم به چیزی نشوند. این‌ها نشان می‌دهد که شعار «یا با مایید یا علیه ما» که جرج بوش پسر در آغاز جنگ با عراق سر داد، نه یک شعار صرف که راهبردی اساسی برای نظم دادن به شاکله همه امور به نفع یک هدف است. نیک پیداست که صدای مخالف در این شرایط بی‌معنی است. حتی اصغر فرهادی هم که به عنوان داور در کن حضور دارد، مجبور است تن به سیاست بدهد و کشورش را در وضعیتی بحرانی بنمایاند تا به نحوی یادآور باشد که با کیست و کجا ایستاده است.
سایر اخبار این روزنامه
جنگ گندم در شورای امنیت
سپاه در طرح اصلاح یارانه‌ها دست یاری به مردم می‌دهد
مظلوم‌ترین قشر
جنگ جهانی گندم سنگر خودکفایی بگیرید
سرکشی استراتژیک امریکا نیازمند استراتژی تهاجمی جهانی
فلسطینی‌ها آسمان را هم برای تل آویو ناامن کردند
جشنواره کن با طعم زلنسکی!
مردم برای شاعر خوب صف می‌کشند
رضاخان در جریان حمله متفقین ۴ بار از تهران فرار کرد!
تصمیم سران قوا برای اصلاح سیستم بانکی
عادی‌سازی ضمنی شرب خمر در پوشش تبلیغ شکلات!
تحریک مسکو به جنگ جهانی سوم
پایان یک انحطاط تاریخی
دامپزشک خارجی مراقب یوز ایرانی!
