روزنامه خراسان

انتقاد پرویز، عصبانیت اسکوچیچ و گمگشته های شعر امروز


 
 
 


انتقاد پرویز و همکاران از پیمان و تلویزیون!
اظهارات تند رئیس صداوسیما از سریال‌های خانگی، صدای برخی اهالی سینما و نمایش خانگی را درآورد
 مصطفی قاسمیان  
 
سخنان رئیس سازمان صداوسیما در جمع دانشجویان دانشگاه شریف، در حالی که چند روز از بیان آن می‌گذرد، همچنان خبرساز است. او در بخشی از  این دیدار در پاسخ به انتقادات تشکل‌های دانشجویی درباره نقش رسانه ملی در نظارت بر محتوای نمایش خانگی و نقدهای آنان به سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی (ساترا) حرف‌هایی زد که واکنش‌های فراوانی را برانگیخت؛ حرف‌هایی که اگرچه تازه نبود اما پیش از این بیشتر در فضای مجازی شنیده می‌شد و به سخنان رئیس صداوسیما راه نیافته بود. رئیس رسانه ملی چه گفت؟ جبلی سه‌شنبه در دانشگاه شریف گفت: «ما در مورد نظارت بر محتوای صوت و تصویر فراگیر، نمی‌توانیم سهل‌انگاری کنیم. هیچ‌کدام از شما به هیچ وجه همراه با خانواده محترمتان حاضر به نشستن پای یکی از قسمت‌های یکی از سریال‌هایی که همین الان در نمایش خانگی پخش می‌شود، نخواهید بود. اسم نمی‌برم، حتما شما می‌دانید. در فضای بعضی از پلتفرم‌هایی که در قالب گیمینگ پخش زنده دارند، استریمینگ دارند، مطالبی که آن جا بارگذاری می‌شود، اعم از محتوای مستهجن به معنی واقعی کلمه، شیطان‌پرستی به معنی واقعی کلمه، محتواهای صد درصد ضددینی، ضداخلاقی و ضدامنیتی همین الان روز روشن در جمهوری اسلامی، شما بروید در این پلتفرم‌ها[ببینید]. چه کسی صاحب این جاست؟ چه کسی باید این را مدیریت بکند؟» رقابت ماهواره  و پلتفرم آن چه بیش از هر چیز در سخنان جبلی مورد نقد واقع شد، اشاره او به واژه «مستهجن» بود؛ به خصوص با قید «به معنای واقعی کلمه». با وجود این که از سخنان جبلی، مشخص است او واژه «مستهجن» را به «گیمینگ» و استریمینگ بازی ارجاع می‌دهد اما بسیاری این ارجاع را به سریال‌های خانگی دانستند و از آن انتقاد کردند. بامداد جمعه، پرویز پرستویی در یادداشتی اینستاگرامی، سخنان جبلی را به باد انتقاد گرفت و نوشت: «مشخصا نام ببرید ما هم بدانیم منظور شما کدام نمایش خانگی است که نمی‌شود با خانواده دید؟ آیا فکر نمی‌کنید از زمانی که تولیدات نمایش خانگی راه افتاده موجب شده که مردم دیگر سریال‌های ترکیه‌ای شبکه‌های جِم را نبینند؟» نکته‌ای که پرستویی روی آن دست گذاشته، اگرچه به صورت حسی قابل درک است اما پشتوانه آماری هم دارد. بر اساس نظرسنجی مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) که از کاربران پلتفرم فیلیمو به عنوان بزرگ ترین پلتفرم وی‌اودی که در 3 مهر 1400 (دقیقا چهار روز پیش از انتصاب جبلی به عنوان رئیس رسانه ملی) منتشر شد، میزان مصرف ماهواره توسط مشترکان این پلتفرم، پس از عضویت در فیلیمو، به شکل محسوسی کاهش یافته است.در عین حال این به معنی نبود اشکال در سریال های نمایش خانگی نیست و نمی توان به استناد این آمار مهر تایید کامل بر عملکرد آن ها زد. اعتراض اصناف اصناف شاغل در نمایش خانگی نیز به سخنان پیمان جبلی واکنش منفی نشان دادند. کمیته مشترک رفع موانع تولید و اشتغال‌زایی در نمایش خانگی که متشکل از سه انجمن صنفی کانون کارگردانان ایران، اتحادیه تولیدکنندگان فیلم و برنامه‌های تصویری ایران و انجمن صنفی شرکت‌های نمایش ویدئوی آنلاین است، در بیانیه‌ای، اشاره جبلی به قانونی بودن نظارت صداوسیما بر نمایش خانگی را با استناد به حذف بند قانونی آن از بودجه، توسط شورای نگهبان، دچار اشکال دانست. در این بیانیه همچنین آمده است: «[ای کاش] در راه فعالیت این مجموعه‌های خصوصی و بی‌نیاز به بیت‌المال، سنگ‌اندازی نمی‌شد و از همه مهم‌تر به همه هنرمندان، تولید کنندگان و اهالی فرهنگ و هنر این چنین نمی‌تاختید و همه آثار آن‌ها را غیرقابل پخش نمی‌دانستید.» انتقادات رئیس از همکاران؟ البته همان‌طور که گفتیم به سریال های نمایش خانگی قطعا انتقاداتی وارد است اما جبلی در حالی این سریال‌ها را مسئله‌دار می‌داند که مدت‌هاست مجوز تولید و پخش آثار خانگی توسط زیرمجموعه‌های رسانه ملی صادر می‌شود و بیش از یک سال است که دیگر مجوزهای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در حوزه نمایش خانگی نافذ نیست! بنابراین شمار زیادی از محصولات در حال پخش این روزهای نمایش خانگی، شامل «جادوگر» ساخته سیدمسعود اطیابی، «ساخت ایران 3» به کارگردانی بهمن گودرزی و «مهمونی» اثر ایرج طهماسب اساسا با مجوز زیرمجموعه خود سازمان صداوسیما به تولید رسیده‌اند و انتقاد جبلی از محتوای آن‌ها، انتقاد غیرمستقیم از همکاران خودش است؟              نگرانی یوزها، انتقاد تند اسکوچیچ و غرامت نامعلوم   لغو دیدار ایران - کانادا با بازی های سیاسی میزبان!   گروه ورزش/در حالی که فدراسیون‌های فوتبال ایران و کانادا از برگزاری دیدار دوستانه تیم‌های ملی این کشورها در روز 16 خرداد خبر داده بودند، فدراسیون کانادا اعلام کرد این مسابقه لغو شده است. این اتفاق در حالی افتاد که عده ای از اعضای تیم ملی و فدراسیون فوتبال برای دریافت روادید راهی ترکیه شده بودند تا در کنسولگری کانادا برای گرفتن روادید اقدام کنند و عده ای دیگر نیز در آستانه اعزام به استانبول بودند که خبر لغو بازی، سفر آن ها را هم لغو کرد. این اتفاق شوک بزرگی به تیم ملی بود چرا که پیش از این هم بازی با اکوادور لغو شده و فدراسیون فوتبال نتوانسته بود بازی دیگری را جایگزین کند. لغو بازی با کانادا به معنای از دست رفتن روز فیفا دی و یک دیدار تدارکاتی خوب برای یوزها بود و با توجه به این که تقویم فوتبالی بیشتر تیم ها از پیش پر شده،  فدراسیون فوتبال عملا قادر به جایگزین کردن حریف دیگری نیست و شاگردان دراگان اسکوچیچ یک فرصت خوب را از دست دادند. این اقدام کانادایی ها هیچ توجیه فنی و ورزشی نداشت و مسئولان فدراسیون فوتبال این کشور به دلیل مسائل سیاسی و تحرکات و تحریکاتی که در چند روز گذشته از سوی برخی افراد و احزاب صورت گرفته بود ناچار به لغو بازی شدند آن هم در شرایطی که چند روز پیش بلیت فروشی بازی در شهر ونکوور انجام شده و 55 هزار بلیت به فروش رفته بود.
در اولین واکنش نیک بونتیس رئیس فدراسیون فوتبال کانادا ضمن تاکید بر محرمانه بودن قراردادشان با فدراسیون ایران گفت: «موضوع وضعیت ژئوپلیتیک در انتخاب بازی با ایران خیلی خوب مورد توجه قرار نگرفته اما شاید به طور کامل درک نشده باشد.» همه منتظر واکنش فدراسیون فوتبال ایران بودند که سرپرست مدیریت روابط عمومی فدراسیون فوتبال توضیحاتی درباره لغو بازی و اقدامات فدراسیون فوتبال ایران درباره بند فسخ قرارداد و غرامت احتمالی داد و گفت: سه شنبه برخی اخبار غیررسمی شنیدیم که امکان دارد تا قبل از انجام شدن مراحل روادید بازی لغو شود. بلافاصله روابط بین الملل ما از فدراسیون کانادا استعلام گرفت که بامداد چهارشنبه به ما اعلام کردند همه چیز طبق برنامه پیش می‌رود و هیچ مشکلی وجود ندارد. قطعا بازی در زمان مقرر برگزار می‌شود اما تنها حُسن رویکرد فدراسیون کانادا، بیانیه‌ امروزشان(دیروز)  بود. خیلی شفاف اعلام کردند مسائل ژئوپلیتیک(سیاست جغرافیایی) در لغو این بازی تاثیر داشته و به همین دلیل نتوانستند تعهد خود را انجام بدهند. وی درباره این که بحث پرداخت غرامت 600 تا  10 میلیون دلاری از کجا مطرح شده و آیا بند فسخ در قرارداد بازی ایران و کانادا وجود داشت و در این حالت انتظار می‌رود فدراسیون فوتبال قرارداد را منتشر کند، گفت: تا زمانی که به این موضوع رسیدگی نشود، به دلیل بند محرمانگی قرارداد، امکان انتشار آن را نداریم. به همین دلیل انتشار قرارداد، شانس ما را برای پیروزی در این دعوا از بین خواهد برد. بر مبنای استعلامی که من گرفته‌ام بند فسخ قطعا وجود دارد و اصلا امکان ندارد چنین بندی وجود نداشته باشد. فقط به شرایط فورس ماژور اشاره شده که این بهانه کانادا برای فسخ قرارداد، شامل شرایط فورس ماژور نمی‌شود.» محمد جماعت مدیررسانه ای تیم ملی فوتبال ایران هم در گفت و گو با برنامه ورزش و مردم در پاسخ به انتقادات درخصوص لغو بازی دوستانه با کانادا اظهار کرد: رفتار بی سابقه ای که صورت گرفت در نهایت به این جا رسید که بازی به دلایل سیاسی لغو شود. مدیررسانه ای تیم ملی اضافه کرد: براساس آخرین مشورتی که با کادرفنی تیم ملی صورت گرفته، احتمالا اردوی پیش رو را در کشور قطر یا تهران برگزار می کنیم. رایزنی هایی را با کشورهایی مانند پاراگوئه آغاز کرده ایم اما هنوز مشخص نیست به نتیجه برسد.
قطعا با لغو بازی، سرمربی تیم ملی و بازیکنان بیشتر از سایرین نگران شده اند بنابراین واکنش دراگان اسکوچیچ به این مسئله برای همه مهم بود و منتظرش بودند که او هم طی یک رشته استوری که به فارسی منتشر کرد، نظرش را درباره این مسئله اعلام کرد و از برگزاری یک نشست خبری برای تشریح مسائل تیم ملی خبر داد. سرمربی تیم ملی در این استوری نوشته است: «به نظر می‌رسد که رتق و فتق امور «مهم‌تری» چون برگزاری مجمع فدراسیون فوتبال موجب شده آماده سازی تیم ملی و برآورده کردن نیازهای فنی و تدارکاتی این تیم اولویت اول مسئولان مربوط نباشد.در وضعیت سوررئال‌گونه فعلی، وظیفه حرفه‌ای و اخلاقی کادر مربیان و بازیکنان این است که آن چه را در توان دارند با تمام وجود برای حفظ بزرگ ترین سرمایه تیم ملی که عشق و امید هواداران این تیم در سراسر دنیاست، به کار گیرند. به همین منظور طی چند روز آینده در یک کنفرانس خبری در این باره به تفصیل صحبت خواهم کرد.» این شاید تندترین و انتقادی ترین واکنشی باشد که اسکوچیچ از زمان سرمربی گری اش تا امروز از فدراسیون فوتبال کرده است و همین باعث شد فوتبال دوستان هم با او همراهی کنند و البته برخی هم به او بتازند که چرا مثل کارلوس کی روش زودتر به نبود امکانات و نبود حمایت و امکانات اعتراض نکرده است. هرچه هست فعلا شرایط برای تیم ملی مناسب نیست.
بــرش
اعلام فهرست
بازیکنان تیم ملی با 2تغییر
درست یک روز پیش از لغو دیدار ایران و کانادا دراگان اسکوچیچ سرمربی تیم ملی 24 بازیکن را به اردو دعوت کرد که عبارت بودند از: علیرضا بیرانوند، سید حسین حسینی، امیر عابدزاده، عارف آغاسی، محمد حسین کنعانی زادگان، عارف غلامی، سید مجید حسینی، امید نورافکن، صالح حردانی، صادق محرمی، احسان حاج صفی، سعید عزت اللهی، میلاد محمدی، امید ابراهیمی، مهدی مهدی پور، احمد نوراللهی، میلاد سرلک، مهدی ترابی، امیرحسین حسین زاده، علیرضا جهانبخش، علی قلی زاده، مهدی طارمی، سردار آزمون، اللهیار صیادمنش و علی علیپور. محمدحسین کنعانی زادگان در شرایطی به اردوی تیم ملی دعوت شده است که از سوی کمیته اخلاق از حضور در دو بازی تیم ملی محروم شده بود! همچنین نسبت به فهرست قبلی تیم ملی، برای این بازی دانیال اسماعیلی‌فر و کریم انصاری‌فرد دعوت نشده‌اند.
 
 
 
 
 
امید و مطالبه گری گم‌گشته های شعر امروز
گفت و گو با محمد کاظم کاظمی و دکتر اسماعیل امینی  درباره ریشه ها و دلایل کم فروغی 2عامل اساسی در ادبیات معاصر فارسی
 
 بهبودی نیا -آرانیان- شاید برای شما هم پیش‌آمده باشد وقتی کتاب شعری را برای مطالعه باز می‌کنید یا قصد گوش دادن به موسیقی را دارید، با انبوهی از شعرهای سیاه و ناامیدکننده روبه‌رو می‌شوید و اگر کمی بیشتر پیگیر ادبیات باشید و سری به انجمن‌های ادبی بزنید، در فضای حرفه‌ای شعر نیز با شاعرانی مواجه می‌شوید که در شعرها از یاس و ناامیدی بیشتر سخن می‌گویند تا از امید و مطالبه‌گری.این در حالی است که در تاریخ ادبیات فارسی با شعرهای ماندگاری روبه‌رو می‌شویم که اگر اندوهی را روایت می‌کنند، تعادل را هم درنظر دارند و شاهد فضای  کاملا سیاه در این گونه شعرها نیستیم. سوال این‌جاست که چه بر سر شاعر و جامعه شعری می‌آید که دیگر خبری از امید و مطالبه‌گری در اثر او نیست.برای بررسی علت کم شدن امید و مطالبه‌گری در شعر فارسی با محمدکاظم کاظمی و دکتر اسماعیل امینی،دو تن از شاعران و منتقدان برجسته ادبیات فارسی  گفت‌وگو کرده‌ایم که شرح آن را در ادامه می‌خوانید. تفاوت های مطالبه گری در شعر امروز و گذشته  در ابتدا،محمدکاظم کاظمی درباره جایگاه امید و مطالبه‌گری در شعر گذشته و امروز می‌گوید: اظهارنظر درباره جایگاه مطالبه‌گری در شعر شاعران دوره‌های مختلف تا حدودی سخت است.اگر منظور، مطالبه‌گری اجتماعی و سیاسی باشد، این نوع مطالبه‌گری در شعر گذشته پررنگ نیست و مطالبه‌گری‌ها بیشتر درزمینه عرفان و عشق است. شاعران گذشته بیشتر از منظر اندرزهای اخلاقی وارد می‌شوند و در برخی شعرهای سعدی، سنایی، حافظ و مولانا این موارد پررنگ‌تر است؛ ولی در شعر امروز مطالبه‌گری‌ها بیشتر سیاسی است تا اخلاقی. کاظمی بیان می‌کند: درباره دلایل مشاهده مفاهیم امیدوارانه بیشتر در آثار شاعران قرون گذشته نسبت به امروز، می‌توان پاسخ را در نگاه عرفانی شاعران گذشته یافت؛ زیرا عرفان، انسان را به‌یک نوع سرخوشی همراه با امیدواری می‌رساند؛ به‌طوری‌که شاعر زیبایی‌های جهان را بیشتر می‌بیند و امیدوارتر به نظر می‌رسد ولی  شاعر امروز کمتر دچار توکل و رضاست که البته تعادل در رضا نیز ضروری است؛ چراکه بیش‌ازحد شدن امید نیز، ضربه‌زننده است و باعث کمرنگ شدن مطالبه‌گری‌های اجتماعی می‌شود. دلایل یاس و تیرگی شعر امروز این شاعر و منتقد ادبی خاطرنشان می‌کند: یکی از دلایل دیگری که در شعر بیشتر اندوه انعکاس پیدا می‌کند این است که درمجموع، عواطف انسانی بیشتر با اندوه گره می‌خورد تا شادی. در ادبیات قدیم یونان ، تراژدی را  مربوط به انسان‌های اندیشمندتر و کمدی را مربوط به انسان‌های عوام‌تر می‌دانستند. این موضوع تا حدودی طبیعی است که انسان شاعر به علت دل‌نگرانی‌هایی که به موضوعات زمانه خود دارد، این دل‌نگرانی‌ها را بیشتر منعکس ‌کند. علت دیگر حضور اندوه در شعر شاعران هم این است که در اکثر جوامع، شکست و ناامیدی‌های سیاسی اجتماعی پررنگ‌تر است و همه این موارد در ذهن انسان‌ها نهادینه‌ می‌شود و شاعر نیز منفک از جامعه نیست و آن‌ها را منعکس می‌کند.  کمرنگ شدن مطالبه گری در شعرهای دهه اخیر وی در ادامه تصریح می‌کند: در دهه هفتاد، در آثار شاعران فارسی‌زبان ایران هنوز تا حدودی امید و مطالبه‌گری به چشم می‌خورد  و آن هم  به این دلیل است که انسان‌هایی که  با آرمان‌هایی در ذهنشان  انقلاب کردند، هنوز دارای آن آرمان‌ها بودند و این آرمان‌ها و امیدها را در شعرشان منعکس می‌کردند؛ اما در ادامه آرمان‌خواهی‌ها جایش را به‌واقع‌بینی داد و با دیدن اشرافی‌گری‌ها و سوءاستفاده‌ها که در بین برخی مسئولان دیده شد، شاعران دچار ناامیدی شدند و این تغییر نگرش حتی در برخی از شاعران اواخر دهه 60 احساس می‌شود. کاظمی می‌گوید: در یک دوره‌ شاعر احساس می‌کند می‌تواند با شعرها و مطالبه‌گری‌ها تغییراتی ایجاد کند، ولی بعد از مدتی که متوجه شود این مطالبه‌گری بی‌نتیجه است، مأیوس می‌شود و ازطرفی، برخی شاعران مطالبه‌گر گذشته که ‌اکنون،پست و مقام‌هایی می‌گیرند دیگر به دنبال مطالبه‌گری نمی‌روند. جلوه های امیدواری و مطالبه گری در ادوار شعر فارسی دکتر اسماعیل امینی از دیگر شاعران و منتقدان ادبیات درباره جایگاه امید و مطالبه‌گری در شعر گذشته فارسی می‌گوید: امیدواری در حوزه فرهنگ ما بنیانی دارد و آن تکیه‌گاهی به نام وحی و توحید است. در متون ادبی فارسی همیشه تکیه‌گاه اصلی انسان، عالم معنا و خدای متعال است. اگر امیدهایی به کسانی مانند پیر طریقت، پیر مغان، پادشاه، دوست و معشوق بوده، موقت است و تکیه‌گاه اصلی خداست. ادبیات فارسی هیچ‌گاه از توحید و معنویت خالی نبوده است. مسئله مطالبه‌گری هم در شعر قدیم فارسی به چند شکل بوده است؛ مثلاً یک نمونه‌اش کسانی بوده‌اند که مسائل شخصی‌شان را در شعر مطرح می‌کردند. رسم حسن طلب یا حسن سؤال در قصاید رایج بوده و شاعر در پایان قصیده، درخواستش را مطرح کرده یا قطعه‌هایی را به شکل نامه منظوم درمی‌آوردند که به آن قطعه تقاضایی می‌گفتند؛ مثلاً کاغذ طلب می‌کردند یا علف برای ستورانشان می‌خواستند. شکل دیگر این مطالبات عام بوده که بعضی‌هایش شگفت‌انگیز است؛ مثلاً انوری در قصیده‌ای با مطلع «به سمرقند اگر بگذری ای باد سحر/ نامه اهل خراسان به برِ خاقان بر» وضعیت فجیع خراسان را به مرکز حکومت در سمرقند اطلاع می‌دهد. جزءبه‌جزء وضعیت ناگوار خراسان در این قصیده بیان‌شده است. در قصاید سعدی غالباً این‌گونه است که حتی اگر شعر برای تهنیت عید یا جابه‌جایی شاهان است، حتماً شامل نصیحت و توجه دادن حاکمان به مسئولیت‌هایی که دارند، می‌شود. حتی در شعر عرفانی ما هم مطالبه عدالت، انصاف و اخلاق در مراودات اجتماعی وجود دارد. در روزگار پیدایش مطبوعات و گسترده شدن دامنه سواد که از اواخر دوره قاجار شروع می‌شود، زبان شعر تغییر می‌کند؛ چون دیگر زبان خواص نیست و زبان عموم مردم است و بالطبع مسائل و دغدغه‌های مردم بر حکمت و پند و اندرز و... اولویت پیدا می‌کند. این روزگار، روزگارِ پرشمار  شدن مخاطبان شعر است و دامنه موضوعات شعری هم گسترش می‌یابد. از چه کسی مطالبه کنیم ؟ این نویسنده و منتقد ادبی در پاسخ به این‌که چرا مطالبه‌گری اجتماعی در شعر شاعران امروز، کمرنگ شده است، می‌گوید: باید از دو جنبه به این موضوع  بپردازیم؛ یکی این‌که ما به‌عنوان شاعر از چه کسی بخواهیم و مطالبه کنیم. آیا دستگاهی که از او مطالبه می‌کنیم، چیزی نمی‌داند و ما باید یادآوری کنیم؟ دیگر این‌که کسانی که تصمیم‌گیرنده هستند، شعر می‌خوانند؟ یا اگر بخوانند، حرف شاعر را جدی می‌گیرند؟ آن آرمان‌گرایی‌ که در سال‌های ابتدای انقلاب اسلامی، گفتمان اصلی و حاکم بر همه تصمیم‌ها  بود بسیار کمرنگ شده است. شاعران به‌طور طبیعی به دنبال آرمان‌شهر خیالی خودشان هستند. قیصر امین‌پور می‌گوید: «خدا روستا را، بشر شهر را، ولی شاعران آرمان‌شهر را آفریدند که در خواب هم خواب آن را ندیدند». طبیعی است که شاعران در روبه‌رو شدن با واقعیت روزمره، شعرشان تیره، خشمگین و افسرده می‌شود و گاهی هم به شکل طنز درمی‌آید.  
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
وزیر کار:یارانه ثروتمندان به تدریج حذف می‌شود (شهروند) اتمام حجت هسته‌ای تهران (جوان)فرصت‌هاي ترامپيزم (اعتماد) اخبار ویژه (کيهان)
سایر اخبار این روزنامه
ضرب شست ایران به نفت دزدها گپ و گفت داغ با فرماندار مشهد « سلام فرمانده» ۱۰۰ هزار نفری  راز و رمز سگ های زنده یاب چپ‌چپ نگاه‌کردن، خشم و قتل! برای متروپل ها قانون و مجازات نداریم؟! وقت مجازات عبرت آموز انتقاد پرویز، عصبانیت اسکوچیچ و گمگشته های شعر امروز بسته پیشنهادی ایران به کشورهای گرد و غباری منطقه چک، نقدتر شد دخترک را کنار دیوار خفه کردم! نبرد غول‌ها در شهر نورها پیگرد عبرت آموز مقصران و تلاش برای جلوگیری از تکرار حادثه ۴ دستور رئیسی و بازدید مخبر از شرایط آواربرداری متروپل