روزنامه جوان
1401/03/08
دلمان برای ماجدی هم تنگ میشود؟
تنها دو روز دیگر تا برگزاری مجمع عمومی فدراسیون فوتبال زمان باقی مانده، مجمعی که ظاهراً قرار است عزل عزیزی‌خادم از ریاست فدراسیون فوتبال را نهایی و بستر را برای مجمع انتخاباتی آینده آماده کند.خب تا اینجای کار مشکلی نیست، از اول هم چنین قراری بود و همه هم سفت و سخت ایستاده بودند که کار رئیس قبلی را تمام کنند، اما...، اما حالا اوضاع متفاوت است و تمام آن‌هایی که متحد شدند و نسخه کار عزیزی‌خادم را به‌درستی پیچیدند، امروز مثل کارد و پنیر به جان هم افتاده‌اند.
اوضاع فدراسیون فوتبال در زمان عزیزی‌خادم خراب بود، اما حداقل خیالمان راحت بود که یک رئیس بالای سر کار هست که امور را جمع‌وجور کند، ولی این روز‌ها فدراسیون فوتبال بدون رئیس و با سرپرستی که حتی خودش هم در خوشبینانه‌ترین حالت تصور به دست گرفتن عنان ریاست فدراسیون را نمی‌کرد اداره میشود. امروز فدراسیون فوتبال بی‌برنامه‌تر از هر زمانی به یکی از حساس‌ترین مجامع خود نزدیک میشود. راستی یک سؤال و آن اینکه چطور می‌توان از این جمع آشفته و پراختلاف، توقع برکناری قطعی عزیزی‌خادم را داشت، در حالی که رئیس معلق شده در این مدت به شدت تلاش کرده تا رأی اعضای مجمع را برای خود جمع کند.
در کار فدراسیون فوتبال مانده‌ایم؛ اینکه این چه فدراسیونی است که بعد از هر تغییر دلمان خیلی زود برای مدیران نالایق قبلی تنگ میشود. زمان کفاشیان را به یاد بیاورید، قرار بود بهتر از دادکان باشد و حاشیه نداشته باشد، اما زود هوای دادکان را کردیم، وقتی کفاشیان رفت و تاج آمد ظرف چند ماه به این نتیجه رسیدیم که کفاشیان بهتر بود. تاج هم رفت و عزیزی‌خادم آمد، اما با وجود افتضاحی که فدراسیون تاج به بار آورد، عزیزی‌خادم کاری کرد که همه گفتند خدا پدر مهدی تاج را بیامرزد. حالا هم اوضاع بر همان مدار می‌چرخد. این روز‌ها همه می‌گویند صدرحمت به عزیزی‌خادم با تمام فساد‌های مالی‌اش حداقل فدراسیون سروصاحب داشت. راستی از این فدراسیون و این فوتبال می‌توان توقع درست شدن داشت؟
تنها دو روز دیگر تا زمان برپایی مجمع باقی مانده و اوضاع فدراسیون فوتبال خراب‌تر از هر زمان دیگری است. فوتبال تا چند ماه دیگر بزرگ‌ترین رویداد خود را در پیش دارد، اما فدراسیون روی هواست و تیم ملی هم بی‌برنامه. وقتی فدراسیون روی هوا باشد، تیم ملی چرا باید روی زمین گام بردارد. امید‌های فوتبال تا چند روز دیگر باید به مصاف حریفان آسیایی بروند، اما با کدام حمایت و با کدام پشتیبانی کسی به درستی نمی‌داند. اینجا اوضاع خراب است، خراب‌تر از آنچه تصورش را دارید.
قرار است مجمع برگزار شود. می‌گویند اولویت با برگزاری مجمع است تا تکلیف همه چیز مشخص شود، اما آیا به راستی این فدراسیون با مدیران پرحاشیه و هدف گم کرده‌اش می‌تواند تکلیف فوتبال کشور را روشن کند؟
روز‌های سخت‌تر در راه است و فعلاً دوران خوش‌خوشان فوتبال ایران است، دورانی که همه بعد‌ها حسرت آن را خواهیم خورد، حسرت روز‌ها و فرصت‌هایی که برای درست کردن بنیادی فوتبالمان از دست دادیم. راستی بعید نیست با برگزاری مجمع روز دهم خرداد و متعاقب آن برگزاری مجمع انتخاباتی و انتخاب رئیس جدید خیلی زود مجبور شویم، بنویسم که دلمان برای دوران مدیریت میرشاد ماجدی تنگ شده است!
سایر اخبار این روزنامه
دزدی مدرن دریایی را هم تحمل نمی‌کنیم
سری‌ترین پایگاه پهپادی ارتش در عمق چندصدمتری
کم‌کاری شورای شهر اصلاح‌طلبان در تجهیز متروی تهران
اعتماد: سرنخ متروپل به تخلفات دولت روحانی برمی‌گردد
شاخصه‌های انقلابی‌گری و الزامات انقلابی ماندن
دلمان برای ماجدی هم تنگ میشود؟
اصالت سینمایی «گدار» علیه سیاست زدگی کن
توهم سوری اردوغان در کشاکش جنگ اوکراین
حافظ قرآن در دیگر کشور‌های مسلمان جایگاه ممتازی دارد
نظام صنفی منفعت‌جوی بی‌نظارت
آبله میمون نوک کوه یخی که هنوز نگران کننده نیست!
انتقام خونین با ۵ کشته و ۵ زخمی
علی‌اکبرم در مسیر آزادی خرمشهر حسینی شد
موفقیت تیم مهدوی کیا موفقیت تمام مربیان ایرانی است
