یک نفر از «جمعیت»

مهدی جابری: نجات جان «یک نفر»، می‌تواند یک قدم مهم برای اجرای قانون جوانی جمعیت کشور باشد؛ از نوزاد رهاشده در خیابان گرفته تا شهروند گرفتار در حادثه. به این معنا که هر چقدر برای حفظ جان جمعیت برنامه داشته باشیم، خود به خود چندین گام در اجرای قانون جوانی جمعیت جلو افتاده‌ایم.  با این زاویه دید، جان باختن روزانه 30 تا 50 نفر در تصادفات جاده‌ای که بخش قابل توجهی از آنان جوان هستند، آسیبی بزرگ در مسیر جوانی جمعیت ایران محسوب می‌شود، چرا که نه‌تنها بسیاری از جوانان کشور در این حوادث فوت می‌شوند، بلکه فرصت ازدواج و فرزندآوری آنها نیز از دست می‌رود. البته این را هم در نظر بگیریم که بخشی از جان‌باختگان این حوادث را کودکان و نوجوانان تشکیل می‌دهند که آینده‌سازان جمعیتی کشور هستند و پر کردن جای خالی آنها در ترکیب جمعیتی کشور قابل جبران نیست.  همچنین افزایش سرعت مداخله کادر درمان و نیز ارتقای توان دستگاه‌های امدادرسان برای نجات جان انسان‌های بیمار یا گرفتار در حوادث در سریع‌ترین زمان ممکن، می‌تواند صدها یا هزاران نفر را در سال به چرخه زندگی، ازدواج، فرزندآوری یا دست‌کم به آمار جمعیتی کشور بازگرداند.  بنابراین نجات جان انسان‌ها باید به طور ویژه در برنامه‌های جوانی جمعیت و فرزندآوری، مهم و ارزشمند تلقی شده و کارگروه یا نهاد خاصی برای نظارت بر اجرای آن تعیین شود.  یکی از زیباترین و امیدبخش‌ترین اتفاقات در این باره، نجات نوزاد رهاشده در مخزن زباله در چند روز گذشته بود. این موضوع نه فقط از نگاه انسانی ارزشمند است، بلکه از نظر جمعیتی نیز اهمیت بالایی دارد. چنین اتفاقاتی شاید به ظاهر و در قاب اعداد و ارقام چندان به چشم نیاید اما مجموع آنها می‌تواند برای جوانی جمعیت کشور مفید و موثر باشد. به عبارت دیگر، هزینه‌ حفظ جان شهروندان و نجات انسان‌ها بسیار کمتر از هزینه‌های فرزندآوری و افزایش جمعیت است، چرا که تشویق مردم برای همراهی با سیاست‌های جمعیتی، دارای هزینه‌های مازاد رسانه‌ای، سازمانی و اعتباری است اما حفظ جان انسان‌ها بدون هزینه اضافه و فقط از طریق خدمات جاری و امکانات موجود کشور امکان‌پذیر است.  یعنی با دقت بیشتر، سرعت بالاتر و حساسیت ویژه، می‌توان مانع مرگ و مصدومیت شهروندان در بسیاری از موارد شد و بدون شعار و سخنرانی، گام‌های بزرگی در سیاست‌های جمعیتی برداشت.  انتظار می‌رود متولیان و مجریان قانون جوانی جمعیت، سازوکارهایی را برای این موضوع مهم در نظر بگیرند و «نجات جمعیت» را به سیاست‌های «جوانی جمعیت» اضافه کنند.