بازی با سرنوشت تیم و بازیکن

چند روز پس از نخستین گله اسکوچیچ از تعلل در آماده‌سازی تیم ملی که جدال لفظی او با میرشاد ماجدی را هم به دنبال داشت، ترکش‌های این درگیری به آبی‌پوشان پایتخت خورد.
سرمربی تیم ملی گویا به دنبال بهانه بود و دیواری کوتاه‌تر از بازیکنان استقلال نیافت! مرد کروات که تا همین دیروز دست روی دست گذاشته بود و لام تا کام صدایش در خصوص بی‌تفاوتی فدراسیون برای آماده‌سازی تیم ملی درنمی‌آمد، درست بعد از نخستین گله به بلاتکلیفی تیمش در مسیر آماده‌سازی جام جهانی، اقتدارش را با کنار گذاشتن مهره‌های قهرمان لیگ به رخ کشید.
اقتدار مربی بی‌شک رمز موفقیت او برای جمع کردن تیم است و گام برداشتن در مسیر موفقیت، همانطور که رعایت اصول انضباطی از جمله موارد مهم در راستای موفقیت یک تیم به شمار می‌رود. با این وجود اقتدار را نباید با لجبازی اشتباه گرفت که تفاوت این دو از زمین تا آسمان است، با نتیجه‌ای کاملاً متضاد، چیزی مشابه برد و باخت، موفقیت و ناکامی.
مرد کروات نیمکت تیم ملی در حالی قید حضور پنج بازیکن از تیم قهرمان لیگ را می‌زند که جرم آن‌ها تنها اطاعت از فرمان سرمربی استقلال بوده و بس! هرچند هنوز ابهامات زیادی وجود دارد که چرا اسکوچیچ چنین تصمیمی گرفته است. البته نگرانی از مصدومیت ملی‌پوشان بهترین بهانه برای کنار گذاشتن آنهاست، اما هر پنج نفر شش روز قبل برابر مس رفسنجان نیز به میدان رفتند و حتی اگر اصرار سرمربی تیم ملی به عدم حضور آن‌ها برابر نماینده مسجدسلیمان به دلیل عدم مصدومیت احتمالی این بازیکنان بوده باشد نیز در نهایت می‌توان جریمه یا تنبیهی در نظر گرفت، نه خط زدن نام هر پنج نفر که نه فقط بازی با سرنوشت این بازیکنان که بازی با سرنوشت تیم ملی فوتبال ایران است.


صدالبته که تیم ملی نباید محدود به فرد باشد و فوتبال ایران نفرات مستعد فراوانی دارد برای جایگزینی، اما گذشتن از کنار نام‌هایی، چون حسینی، گلر بدون باخت لیگ و مهره‌های تیم قهرمان لیگ، شک و شبهات بسیاری را ایجاد می‌کند. تیم ملی جز اردوی چند روزه قطر، هنوز هیچ برنامه مشخص و قابل قبولی برای حضور در جام جهانی ندارد. با این وجود اسکوچیچ با نفرات تازه دعوت شده به تیم چنان برخورد می‌کند که گویی تیم ملی در کوران مسابقات یا اردو‌ها و دیدار‌های تدارکاتی است و عدم حضور این پنج مهره در این مقطع زمانی ضربه‌ای جبران‌ناپذیر به تیم او زده است!
سرمربی تیم ملی به خوبی می‌داند حضور در بازی آخر تا چه اندازه برای بازیکنان تیم قهرمان و حتی کادر فنی آن اهمیت دارد، خصوصاً که استقلال به دنبال قهرمانی بدون باخت بود، اما لجبازی می‌کند. لجاجتی که بی‌شک نه فقط به ضرر ملی‌پوشان خط خورده که به ضرر تیم ملی هم هست، آن هم در این شرایط وانفسا که هیچ تدارک درست و درمانی برای تیم ملی دیده نشده است.