قطعنامه‌هایی با ارزش صفر

محمدصالح جوکار رئیس کمیسیون امور داخلی کشور و شوراهای مجلس  
 
 
 


درباره صدور قطعنامه ضدايراني در شوراي حکام آژانس بين‌المللي انرژي اتمي به چند نکته بايد توجه داشت. نخست بحث آمريکايي‌ها و کشورهايي اروپايي که اين پيش‌نويس را تنظيم کردند و دوم بحث آژانس و سفر اخير مديرکل آژانس بين‌المللي انرژي اتمي و نشست با سران رژيم صهيونيستي است. اين موضوعات با يکديگر تبديل به سناريويي مي‌شوند که اينها براي ما تنظيم کرده‌اند. بحث مذاکرات امسال به‌ خوبي پيش‌ مي‌رفت تا اينکه آمريکايي‌ها بدعهدي خود را بار ديگر اعمال کردند و به‌دنبال گرفتن امتياز بيشتر و عدم امتيازدهي به جمهوري اسلامي هستند؛ موضوعي که سرنوشت آينده آن مشخص نيست. آمريکايي‌ها در بحث برجام به تعهدات خود عمل نکردند و از اين توافق بين‌المللي خارج شدند و آنچه را که به زبان بيان مي‌کنند در عمل به شکل ديگري انجام مي‌دهند. عقيده من بر اين است قطعنامه‌اي که در شوراي حکام صادر کرده‌اند جنبه عملياتي ندارد و بيشتر جنبه سياسي و محکوميتي داشته و کارآمدي خاصي در شرايط امروز ندارد. حرف آنها اين است که به مستنداتي دست پيدا کرده‌اند همان مستندات واهي که رژيم صهيونيستي در گذشته از طريق شويي در سازمان ملل براي جهانيان ارائه مي‌کرد. امروز هم اينها به همين مستندات واهي يا اخبار کذبي از سوي برخي سازمان‌هاي تروريستي مانند منافقين اکتفا کرده‌اند و بدون اينکه نظر جمهوري اسلامي ايران را بگيرند، اين قطعنامه را به شوراي حکام آژانس بين‌المللي بردند تا با تصويب اين قطعنامه سياسي، فشار بر ايران براي پذيرش شرايط آنها را فراهم کنند که اين اتفاق محقق نمي‌شود. اينها بايد بدانند که انتشار حداکثري قطعنامه‌هايشان در گذشته جواب نداد و پاسخي نگرفتند زيرا مي‌خواستند از طريق تحريم‌هاي اقتصادي، ايران را به زانو درآورند که نتوانستند. امروز هم با اين قطعنامه سياسي دنبال چنين نيت پليدي هستند که تحقق پيدا نمي‌کند زيرا همانند ديگر فتنه‌انگيزي‌هاي آمريکايي‌ها که همه نقش بر آب شد اين هم نقش بر آب مي‌شود. آنچه مهم است اينکه رژيم صهيونيستي به عنوان کشوري که داراي کلاهک‌هاي هسته‌اي فراوان است در بحث هسته‌اي زير بار هيچ پادماني نرفته و هيچ پادماني را نپذيرفته و امروز مبناي استناد مدير کل آژانس بين‌المللي انرژي اتمي قرار مي‌گيرد جاي تاسف دارد. آژانسي که بايد در فاز فني و در بحث هسته‌اي و دستيابي به اين صنعت مهم به ايران کمک کند متأسفانه جز کارشکني‌ چيز ديگري از آن نمي‌بينيم و اين ناشي از اين است که شوراي حکام و نهادهاي ديگر مانند سازمان ملل متحد و شوراي امنيت زير سلطه آمريکايي‌ها اداره مي‌شوند و هيچ اختياري ندارند مشروعيت و مقبوليت خود را با اينگونه اقداماتي که انجام مي‌دهند در دنيا زير سوال مي‌برند. نخستين اقدام ايران در واکنش به صدور قطعنامه ضدايراني در شوراي حکام آژانس بين‌المللي انرژي اتمي خروج از تعهدات فراپادماني و جمع‌آوري دوربين‌هاي فراپادماني بود که اقدام بسيار خوبي بود. بايد به اينها نشان داد که جمهوري اسلامي حاضر به پذيرش توافق يکطرفه نيست و براساس آنچه حق ملت ايران است و منافع ملي جمهوري اسلامي اقتضا مي‌کند مسائل را جلو مي‌بريم.