دولت مردم

- انتخابات 1400 در آیینه افکارسنجی‌‌ها
- دولت مردمی، ایران قوی
- مسیر دولت برای تحقق جمهوریت
- پوست‌اندازی دولت به نفع جوانان


- دولت سیزدهم و بحران‌های بین‌المللی
- توسعه مستقل روابط با آسیا و منطقه یک ضرورت راهبردی است
- وضعیت اقتصادی کشور پیش از انتخابات خرداد 1400
- رئیسی چه اقتصادی را تحویل گرفت؟

با اندک تأملی در تاریخ معاصر حیات سیاسی ایران و کنش‌های سیاسی ایرانیان می توان بر این مطلب صحه گذاشت که توده جامعه ما هیچ وقت نسبت به مسائل سیاسی بی‌تفاوت نبوده است. ایرانیان مردمانی حساس و انتقادی هستند و نشان داده‌اند که نسبت به مسائلی که در سرنوشت‌شان دخالت دارد منفعلانه عمل نمی‌کنند. سرمایه سیاسی یا شعور سیاسی هر ملتی البته برآمده از تاریخی است که بر آن ملت گذشته است اما زیست جهان ایرانی در زندگی روزمره خود نیز به صورت مداوم در حال پس‌انداز این سرمایه است؛ سرمایه‌ای که در موعدی مانند انتخابات ارزش خود را نشان می‌دهد.
به راستی اگر سرمایه فهم سیاسی نباشد، چه‌چیز شهروندان یک جامعه را به پای صندوق‌های رأی می‌کشاند؟ مراجعه به اراده عمومی در نظام مردمسالاری دینی و حاضر شدن مردم پای صندوق رأی نشان دهنده بلوغ اجتماعی و سرمایه سیاسی اندوخته شده است اما برای تعالی و پویایی جامعه کافی نیست. انتخابات پایان مشارکت نیست بلکه آغاز نظارت، مطالبه و مشارکت در حیات سیاسی است. دولت‌هایی در گذشته سعی در مصادره کردن این سرمایه سیاسی به نفع خود داشته‌اند و روز انتخابات ریاست جمهوری را مبدل به نمادی به نفع جناح خود کردند اما 28 خرداد 1400 و اراده‌ای که در آن رقم خورد تنها به مردم تعلق دارد؛ چرا که دولتی در آن سرکار آمد که برای خودش هویتی مستقل از مردم قائل نیست و مردمی بودن نه شعار بلکه هویت آن است.