حذف ده‌نمکی از لیست دلواپسان!

آرمان ملي مطهره شفيعي: چند روز قبل بود که اعلاميه‌اي در برخي شبکه‌هاي اجتماعي منتشر شد که موضوع آن اعتراض بانوان تهران نسبت به بدحجابي بود. در زير اين اطلاعيه برخي اسامي آشنا به چشم مي‌خورد. برخي هم مانند محمدمهدي همت نوشتند:« با توجه به آوردن نام خانواده ما، بنده اطلاع يا دعوت يا حضورمان در اين اجتماع را تکذيب مي‌کنم.» اما نکته‌اي جالب در اين اطلاعيه وجود داشت و آن هم عدم درج نام مسعود ده‌نمکي با توجه به سوابق گذشته او در مبارزه با بدحجابي بود.
چهره آشناي دهه 70
«او در دهه 70 به همراه حسين الله ‌كرم در قالب جمعيت انصار حزب‌الله پرچمدار برخورد با جمع‌ها يا برنامه‌هايي بود كه باب ‌ميلش نبود. هرازگاهي هم تجمعات خياباني برگزار مي‌كردند. آنها در آن زمان به گروه فشار معروف بودند. معروف‌ترين حضور او به زماني بازمي‌گردد که ماجراي کوي دانشگاه پيش آمد» اما ده نمکي تغيير رويکرد داشت و از حضور در اين حوادث اعلام برائت کرد.
من نبودم


ايرناچنين به توصيف مسعود ده نمکي ديروز پرداخته است: تجمع 18 تير سال 78 در خوابگاه کوي دانشگاه در اعتراض به بسته شدن روزنامه «سلام» به مديرمسئولي آيت‌الله موسوي خوئيني‌ها و سردبيري عباس عبدي شکل گرفت. اين روزنامه در 15 تير 1378 به جرم چاپ نامه محرمانه سعيد امامي به آيت‌الله دري نجف آبادي، وزير وقت اطلاعات براي تحديد مطبوعات، توسط دادگاه ويژه روحانيت به مدت 5 سال توقيف شد. در پي اعتراضات دانشجويان و دخالت عوامل بيرون دانشگاه، درگيري‌هايي رخ داد که نهايتا با جمع شدن غائله و پيگيري ماجرا، 2 سال بعد يک سرباز وظيفه به نام اروجعلي ببرزاده به اتهام سرقت ريش‌تراش از کوي دانشگاه به 91 روز حبس محکوم شد. ده نمکي يکباره تغييراتي در ديدگاه‌هاي خود داد به نحوي که در گفت‌وگويي که با هفته‌نامه «جبهه» در تاريخ 29 تير 1378 داشت، آورده بود: اصل ورود نيرو به درون محوطة دانشگاه اشتباه بود اما اينکه درون محوطة دانشگاه چه گذشته است، من به عنوان يک خبرنگار شاهد عيني بودم. سيستم ارتباطي يا بي‌سيم يا تلفن‌هاي همراه يقينا و مسلما بين گروه‌هاي دانشجويي برقرار بوده چون به راحتي با همديگر ارتباط داشتند. هيچ رويارويي سنگين و درگيري نزديکي بين اين جمع قليل و دانشجويان صورت نپذيرفت و بنده در همان بدو ورود در مقابل حوض کوي دانشگاه اين گروه قليل حزب‌اللهي را متقاعد کردم که اين جريان يک بازي است، بازي‌اي است که حزب‌الله نبايد گرفتار آن شود. پس از توضيحات من همه سريعا به بيرون کوي دانشگاه رفتند ولي دانشجويان گمان کردند که نيروهاي حزب‌اللهي ترسيده‌اند و فرار کرده‌اند لذا شير شده و حملهة ديگر خودشان را آغاز کردند و پس از آن از کوي بيرون زدند و جلوي در را هم گرفتند.» او مي‌گويد:« اصل ورود نيرو به درون محوطه دانشگاه اشتباه بود اما اينکه درون محوطه دانشگاه چه گذشته است من به عنوان يک خبرنگار شاهد عيني بودم. سيستم ارتباطي يا بي‌سيم يا تلفن‌هاي همراه يقيناً و مسلماً بين گروه‌هاي دانشجويي برقرار بوده چون به راحتي با همديگر ارتباط داشتند. جا‌هايي که احتياج به نيرو داشتند نيروهاي خودشان را در آنجا متمرکز مي‌کردند، و بنده وقتي متوجه عمق قضايا شدم و متوجه اين شدم که نيرو در دامي افتاده که به اين راحتي نمي‌تواند از آن بيرون بيايد و وقتي مطمئن شدم که جرياني به نام حزب‌الله و گروه‌هاي شناخته شده حزب‌الله در اين برنامه حضور ندارد، محوطه دانشگاه را ترک کرده و راهي نماز جمعه شدم.»
فرار به سينما
مسعود ده نمکي به سينما و کارگرداني روي آورد تا شايد گذشته او از اذهان حذف شود که تا حدودي موفق بود. آثار او از جمله اخراجي‌ها مخاطبان زيادي داشت و همين موضوع دلگرمي خوبي براي او شد تا به گذشته باز نگردد. محمدعلي ابطحي فعال سياسي اصلاح‌طلب گفته بود: «خوشحالم ده‌نمکي به فيلمسازي رسيده است». البته حضور در سينما براي ده نمکي بي حاشيه نبود. او از مخالفان اماکني بود که جوانان در آن به دور هم جمع مي‌شدند اما در سال 97 باانتشار تصويري از خود ودخترش نوشت:« تغيير و غلبه نسل جديد يعني اين که بچه‌ات اين آخر عمريه پات رو به کافي شاپ باز کنه.. » او اخيرا هم در ديدار با رييس جمهور، گفت: حوزه فرهنگ حوزه آزمون و خطا نيست که به اسم جوانگرايي، سرنوشت فرهنگ کشور را در اختيار امثال من که هيچ آشنايي با اين حوزه نداريم، بگذاريد.
صف کشي مقابل يار ديروز
همفکران گذشته ده نمکي از تغيير رويکرد او ناراضي بودند چنانکه مرحوم فرج‌الله سلحشور در زمان حيات خود، در نشست «کنکاشي در سينماي ديني سه دهه اخير» که در دانشگاه فردوسي برگزار شد در ادامه انتقادات از وضعيت سينماي ايران و در پاسخ به سوالي پيرامون فيلم اخراجي‌ها اظهار داشت: مسعود ده‌نمکي يک رزمنده است اما هنرمند نيست و زماني که فرد هنرمند نباشد ديگران وي را راه مي‌برند. وي افزود: «شريفي‌نيا راه را به ده‌نمکي نشان مي‌دهد و بازيگران و سناريو را مي‌گويد» يا حسين مهکام، گفته بود: «آقاي ده‌نمکي اصلاً تکنيک سينما نمي‌شناسد. بنابراين، با نگاه مرحوم آويني فيلم «اخراجي‌ها» يک فيلمفارسي تلقي مي‌شود و اگر هم نگوييم فيلمفارسي، لااقل يک فيلم مبتذل شناخته مي‌شود. ولي شما داريد از اين سينما دفاع مي‌کنيد و از طرف ديگر معتقديد که از فيلمفارسي گريزانيد. چطور اين دو تناقض با هم جمع مي‌شود؟»
الله کرم هم در مسير اعتدال؟
الله کرم هنوز در حزب الله باقي است اما ديدگاه‌هايش اعتدالي تر شده است مانند مرداد 98 که دبير شوراي هماهنگي حزب‌الله در برنامه تلويزيوني دست خط گفت «برخي از حاشيه‌ها و تندروي‌هايي که در انصار حزب‌الله بوده است از جانب نفوذي‌هايي بوده است که با حزب کارگزاران که بعدها شکل گرفته است رابطه داشته‌اند». او درهمان برهه معتقد به امر به معروف و نهي از منکر لساني در قالب «تذکر، عبور و ترک کردن سريع منطقه، پرهيز از هر گونه درگيري و تماس غيرلساني و منتظر نتيجه نماندن» باشد؛ همان نيروي حزب الله خواهد بود.