خدا قوت آقای «شیخ»!

برای بسیاری از خبرنگاران حوزه دفاعی و امنیتی و نیز کارشناسان این حوزه، عبارت «شیخ» یادآور یکی از مدیران باسابقه اطلاعاتی کشور، یعنی حجت‌الاسلام حسین طائب است. شیخ حسین طائب –که البته برای بسیاری برادرش شیخ مهدی طائب از او شناخته‌شده‌تر است- بیش از سه دهه در نهاد‌های اطلاعاتی جمهوری اسلامی ایران مسئولیت داشته و اینک طولانی‌ترین دوره مسئولیتی او در سازمان اطلاعات سپاه پایان پذیرفت.
اما شیخ حسین طائب کیست و چه کرده است؟ او که بعد از شهادت برادرش در کربلای ۵ نام شناسنامه‌ای برادر شهیدش را بر خود نهاد، در دهه ۶۰ و ۷۰ شمسی از مسئولان باسابقه جامعه اطلاعاتی کشور بود، در دهه ۸۰ به جامعه اطلاعاتی سپاه گام نهاد و سنگ بنای تحولی بزرگ در ساختار اطلاعاتی کشور را بنیان نهاد. در سال‌های آغازین دهه ۸۰ و در اوج دوره دوم خرداد که سلطه برخی عناصر تجدیدنظرطلب بر قوه مجریه خلأ‌هایی جدی در مدیریت اطلاعاتی کشور ایجاد کرده و وزارت اطلاعات از تسویه‌حساب‌های سیاسی ناشی از پروژه قتل‌های زنجیره‌ای رنج می‌برد، حضور او به‌عنوان فردی با تجربه کارآمد اطلاعاتی- امنیتی در جامعه اطلاعاتی سپاه -که مدت‌ها در اطلاعات دفاعی و خارجی ممحض بود- شرایطی را فراهم کرد که نهاد اطلاعاتی سپاه بتواند در جهت رفع خلأ‌های به وجود آمده حرکت کند. در همین دوره بود که اطلاعات امنیتی سپاه که تقریباً نوپا به‌حساب می‌آمد توانست پروژه براندازی نرم تجدیدنظرطلبان را به شکست بکشاند.
هرچند حضور او در جامعه اطلاعاتی سپاه با وقفه‌ای تقریباً چهار ساله مواجه شد، اما بروز فتنه ۸۸ بر همه خبرگان و صاحب‌نظران امنیت ملی ثابت کرد که سیاست پیشین تمرکز اطلاعاتی (که محصول دهه ۶۰ بود) دیگر نمی‌تواند در دهه چهارم و پنجم انقلاب، تأمین‌کننده نیاز‌های کشور باشد و از این رو تمرکز جای خود را به تکثر داد و در سال ۸۸ «سازمان اطلاعات سپاه» به‌عنوان اولین نتیجه این سیاست جدید از ارتقای معاونت اطلاعات سپاه تأسیس شد و در رأس آن فردی هوشمند و با تجربه کافی امنیتی اطلاعاتی قرار گرفت که کسی نبود جز شیخ حسین طائب.
با حضور مجدد او در رأس نهاد اطلاعاتی سپاه، بار دیگر ارتقای این نهاد شتاب گرفت و در مدت کوتاهی کارآمدی سیاست جدید امنیتی اطلاعاتی کشور به اثبات رسید. در دوره مدیریت نسبتاً طولانی او بر این نهاد که تقریباً در تاریخ جامعه اطلاعاتی کشور بی‌سابقه است، سازمان اطلاعات سپاه تقریباً در همه بخش‌هایی که امنیت ملی کشور و اساس انقلاب‌اسلامی در مخاطره وجود داشت، حضور یافت و حوزه «امنیت نرم» نیز به قلمرو مأموریتی این سازمان اضافه شد. این نهاد در این دوره علاوه بر آنکه موفق شد بسیاری از خلأ‌های موجود در مدیریت اطلاعاتی کشور را برطرف کند، حتی گام‌هایی در راستای تهاجم به عوامل و سرویس‌های اطلاعاتی دشمن برداشت.


این سازمان در ۱۳ سالی که از احیای آن می‌گذرد، با صد‌ها مفسد دانه‌درشت اقتصادی برخورد کرد و قریب به ۵۰ هزار میلیارد تومان از دارایی ملت را از آن‌ها بازستاند؛ ده‌ها مهره جاسوس و عنصر نفوذی دشمن را در کشور شناسایی و بازداشت کرد و در این مسیر موفق شد بخش قابل‌توجهی از دارایی بلوکه‌شده ایران در خارج را باز پس گیرد؛ با فساد سیاسی مبارزه کرد و گردن‌کلفت‌ترین مفسدان در تراز برادر رئیس‌جمهور، معاون رئیس‌جمهور و معاون اجرایی یک قوه را به پای میز محاکمه کشاند؛ عناصر ضدانقلاب خارج‌نشین را منفعل کرد و شاه‌مهره‌ای، چون روح‌الله زم را به دست قانون سپرد و صد‌ها عملیات ویژه اطلاعاتی برون‌مرزی موفق را به سرانجام رساند که به دلایل حفاظتی تاکنون خبری از آن درز نکرده و شاید در آینده گوشه‌هایی از آن به اطلاع عموم برسد.
در طول ۲۰ سال اخیر نام طائب برای بسیاری از عناصر ضدانقلاب و مفسدان رعب‌آور و برای عوامل و سرویس‌های اطلاعاتی دشمن یادآور وجود موانع بزرگ برای نفوذ در نظام و کشور ایران بود. او برخلاف برخی دیگر از سران نهاد‌های اطلاعاتی کشور کمتر مصاحبه و سخنرانی کرد و با عملکرد خود بیشتر کارآمدی خود را ثابت کرد.
البته شکی نیست کارنامه موفق دو دهه این نهاد اطلاعاتی مرهون اخلاص، تلاش و مجاهدت هزاران پاسدار گمنام آن است و آنچه در این سطور آمد در واقع تجلیل از مجموعه این مجاهدت‌های خاموش است، اما نمی‌توان نقش بی‌بدیل شخص شیخ حسین طائب را در احیا و بالندگی این تشکیلات نادیده گرفت. در این سال‌ها اطلاعات سپاه با شیخ شناخته می‌شد و البته از همین حملات و فحاشی‌های عناصر دشمن به او می‌توان فهمید تا چه حد این سازمان در انجام وظایف خود موفق بوده است.
فارغ از اینکه مأموریت آتی شیخ حسین طائب چیست و در کدام سنگر حساس نظام مسئولیت خواهد پذیرفت، دوران مدیریت او بر اطلاعات سپاه تا مدت‌ها در ذهن‌ها خواهد ماند، دورانی که از تولد تا بلوغ و از احیا تا تثبیت یک نهاد اطلاعاتی کارآمد را در برمی‌گیرد. اکنون او این نهاد را ترک کرده و مسئولیت خود را به سرداری دیگر می‌سپارد که او نیز در شجاعت، سلامت، تدبیر و انقلابی‌گری زبانزد است و این بدان معناست که کار برای اطلاعات سپاه تمام نشده، بلکه دورانی درخشان‌تر و آینده‌ای تابناک‌تر در انتظار این نهاد است. روز‌های تلخ و شکست بیشتری برای دشمن در انتظار خواهد بود.