روزنامه جوان
1401/04/12
توهم خدمت‌رسانی در فوتبال
درست یک ماه بعد از به صدا درآمدن سوت پایان لیگ بیست و یکم بود که فعالیت‌ها به شکل جدی و البته آشکار آغاز شد، چیزی حدود یک ماه قبل، ۳۰ روز پرتنش که علاوه بر جابه‌جایی پرسروصدای فوتبال ایران، ارقام قابل توجهی نیز رد و بدل شد. اعدادی تنش‌زا که صدای بسیاری را درآورد، اما چهار هفته بعد از تاخت و تاز دلالان و مدیران ناکارآمدی که کوچک‌ترین ترحمی به جیب ملت و بیت‌المال نمی‌کردند، آقایان تازه به صرافت قانون‌گذاری برای منع باشگاه‌ها از عقد قرارداد‌های نجومی می‌افتند و این رویه را نکوهش می‌کنند.سازمان لیگ درست بعد از انجام توافقات بسیار با ارقام کلانی که در مخیله کمتر کسی می‌گنجد، تازه حرف از سقف قرارداد به میان آورده و سرپرست فدراسیون نیز با نگران نشان دادن خود از شرایط موجود مدعی است اگر فدراسیون و سازمان لیگ به این کار ورود نکنند، معلوم نیست سال بعد رقم‌ها چگونه خواهد بود. صدالبته که یک‌سر این کلاف دست فدراسیون فوتبال است و تنها این ارگان می‌تواند به افسارگسیختی ارقام در فصل نقل و انتقالات پایان دهد، البته نه با حرف که با عمل.
آنچه این روز‌ها سرپرست فدراسیون به عنوان دغدغه‌های خود از وضعیت بلبشوی فصل نقل و انتقالات به زبان می‌آورد، داستان تازه‌ای نیست و رؤسا، مدیران و مسئولان قبل‌تر از ماجدی بار‌ها بدان اشاره کرده بودند، چه بسا تأثیرگذارتر از صحبت‌های امروز ماجدی! اما مقابله با این افسارگسیختگی نیاز به توضیح واضحات و تکرار آنچه سال‌هاست اصحاب رسانه به زبان می‌آورند، ندارد که در این مقوله قلم رسانه‌ها به مراتب شیواتر و تأثیرگذارتر است. مسئله امروز ایجاد سدی بازدارنده مقابل سیلی است که دارد کل فوتبال را با خود به سمت تباهی می‌برد. سدی که وظیفه ساخت و ساز آن به عهده فدراسیون و در رأس آن رئیسی است که امروز میرشاد ماجدی به جای او نشسته و قصدی جدی برای ادامه این حضور دارد. تصمیمی که این تصور را ایجاد می‌کند که صحبت‌های آقای سرپرست بیشتر از آنکه دغدغه‌اش برای نجات فوتبال از چنگال دلالان میلیاردی باشد، کار تبلیغاتی برای هشتم شهریورماه است که اگر غیر از این بود به جای حرف زدن دست به کار اقدامی اساسی می‌شد برای برچیدن بساطی که جز به منظور تاراج بیت‌المال پهن نشده است.
عقد قرارداد‌های نجومی، کار امروز و دیروز نیست و تقصیر همه آن را نمی‌توان به گردن ماجدی انداخت، اما این اگر به راستی دغدغه آقای سرپرست بود قبل از توافقات انجام شده از سوی برخی باشگاه‌ها و رد و بدل شدن رقم‌های هنگفت گامی برای مقابله با آن برمی‌داشت، نه یک ماه بعد از هرگونه تاخت و تاز، آن‌هم با باز کردن دوباره پرونده شکست خورده قانون سقف قرارداد‌ها که اگر نتیجه‌ای داشت کنار گذاشته نمی‌شد. قانونی که شرایط را به مراتب بدتر کرد و پای پول‌های زیرمیزی را به میان کشید، اما گویا تجربه تلخ گذشته برای ماجدی درست عبرت نشده که قدم در همان راه گذاشته است، آن‌هم در شرایطی که خود معترف است در زمان قدیم پروسه‌ای را انجام دادند که موفق نبوده است.
این بی‌شک نمایشی برای انتخابات شهریورماه است، خصوصاً که آقای سرپرست صراحتاً می‌گوید که اگر احساس کنیم که می‌توانیم خدمت کنیم ورود خواهیم کرد. اما‌ای کاش ماجدی مشخص می‌کرد خدمت از نظر او چه تعریفی دارد، حرف زدن از مشکلات و برشمردن آن بی‌شک خدمت‌رسانی نیست، اما نظر سرپرست فدراسیون گویا متفاوت است که بی‌هیچ ابایی می‌گوید اگر شرایط به همین منوال باشد برای کاندید شدن در انتخابات اقدام می‌کند. اما ماجدی طی چهار ماه گذشته کدام بار را از دوش فوتبال ایران برداشته که خود را شایسته این حضور می‌داند؟
سایر اخبار این روزنامه
ضرورت تغییر مرجعیت تعیین و صلاحیت حقوق بشر در جهان
پاسخ آرمین به زحمات جهانگیری برای دولت اصلاح‌طلبان
اصلاح‌طلبان به پیشنهاد ویزیت رایگان محرومان خندیدند!
هزینه قبح‌شکنی فرهنگی را بالا می‌بریم
توهم خدمت‌رسانی در فوتبال
شالی که «محمد» برای همه آورد
ناتوسازی شرق آسیا برای مهار چین
خوش‌بینی روسی- ایرانی به احیای برجام
ابر ناقض حقوق بشر
قضیه چیپ وریا!
تیغ جراحی بر پیکر فربه دولت
امدادرسانی سریع پس از زلزله شدید
فضای ورزش جای لات بازی و سیاسی کاری نیست
چه وکیل و پزشک و مهندسی شوید شما متقلبان کنکور؟!
